ΤΑ ΚΟΛΛΥΒΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΛΑΤΡΕΙΑ

Κόλλυβα ἑτοιμάζουμε τά Ψυχοσάββατα (δήλ. τά Σάββατα πρίν τίς Κυριακές τῆς Ἀπόκρεω, τῆς Τυρινῆς καί τῆς Ἅ΄ Νηστειῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί τό Σάββατο πρίν τήν Κυριακή της Πεντηκοστῆς) καθώς καί κάθε φορά πού θέλουμε νά τελέσουμε στό Ναό ἐπιμνημόσυνη δέηση γιά τήν ἀνάπαυση τῶν ἀγαπημένων κεκοιμημένων μας προσώπων. Τά κόλλυβα συμβολίζουν τήν κοινή ἀνάσταση τῶν ἀνθρώπων. Δήλ, ὅπως ὁ σπόρος τοῦ σιταριοῦ πέφτει στή γῆ, θάβεται καί χωνεύεται καί σαπίζει χωρίς ὅμως νά φθαρεῖ καί στή συνέχεια φυτρώνει καλύτερος καί ὡραιότερος, ἔτσι καί τό νεκρό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου θάβεται στή γῆ καί σαπίζει, γιά νά ἀναστηθεῖ καί πάλι ἄφθαρτο καί ἔνδοξο καί αἰώνιο. Τήν ὡραία αὐτή εἰκόνα μας δίδει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στήν Ἅ΄ πρός Κορινθίους Ἐπιστολή (κέφ. 12, στίχοι 35-44). Τήν ἴδια εἰκόνα γιά τήν Ἀνάστασή Του χρησιμοποίησε καί ὁ Χριστός (εὐαγγέλιο Ἰωάννη, κέφ. 12, στίχ. 24).

Τό Κόλλυβο εἶναι βρασμένο σιτάρι, τό ὁποίο εἶναι σύμβολο τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος, ἐπειδή τό ἀνθρώπινο σῶμα τρέφεται καί αὐξάνει μέ τό σιτάρι.  Ὁ λόγος γιά τόν ὅποιο βράζουμε τό σιτάρι εἶναι, γιά νά φανερώνεται μέ τό βράσιμο ἡ διάλυση καί ἡ φθορά τῶν σωμάτων τῶν κεκοιμημένων, τῶν ὁποίων σύμβολα εἶναι τά κόλλυβα. Καί ὅπως τό βρασμένο σιτάρι δέν μπορεῖ βέβαια νά βλαστήσει μέ φυσικό τρόπο, μπορεῖ ὅμως καί παραμπορεῖ μέ ὑπερφυσικό, δηλαδή μέ τήν ἄπειρη δύναμη τοῦ Θεοῦ, ἔτσι παρομοίως καί τά νεκρά σώματα, τά ὅποια ἔχουν διαλυθεῖ στά μέρη ἀπό τά ὅποια συναρμόσθηκαν, δέν μποροῦν βέβαια μ' φυσικό τρόπο νά ἀναστηθοῦν καί νά ξαναζωντανέψουν, ἀλλά μόνο μέ τήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ. Γί΄ αὐτό ὅλοι ὁμολογοῦμε ὅτι ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν εἶναι ἔργο πού ξεπερνᾶ ὅλους τους ὅρους τῆς φύσεως.

Ἡ καθιέρωση ἀπό τήν Ἐκκλησία εἰδικῶν τελετῶν καί προσευχῶν ὑπέρ «μακαρίας μνήμης καί ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν» τῶν ἐν Χριστῷ κοιμηθέντων, ἐκ μέρους τῶν ζώντων ἀκόμη ἀδελφῶν τους, ὀφείλεται σέ δογματικούς λόγους, ἀλλά κληρονομιᾶς προχριστιανικῶν θρησκευμάτων.

  

    Μέ αὐτά ὑποβάλουμε αἴτηση χάριτος γιά τούς κεκοιμημένους μας στόν δίκαιο Κριτή, ἐπειδή ὁ Θεός εἶναι φιλάνθρωπος καί ἡ τελική κρίση ἀκόμη δέν ἔγινε. Κατά τήν τελετή τῆς σχετικῆς ἱεροπραξίας ὁ ἱερέας εὔχεται ὑπέρ τῶν κεκοιμημένων (προσευχές), ἐνῶ οἱ συγγενεῖς, τρώγοντας τά κόλλυβα μέ τό σχετικό κέρασμα ἤ τό γεῦμα πού συνήθως προσφέρεται (ἐλεημοσύνες), εὔχονται  «Ὁ Θεός νά τόν ἀναπαύσει».

   

Χρόνος τέλεσης τῶν μνημοσύνων.

    Ἡ διάκριση τῶν Μνημόσυνων σέ «τρίτα», «ἔνατα» κτλ εἶναι παλαιότατη καί ἀπαντᾶ στίς Ἀποστολικές Διαταγές. Τά «τριήμερα» πού κάνουμε μετά τό θάνατο τοῦ ἀνθρώπου μας, τελοῦνται κατά τόν τύπο τῆς Ἁγίας Τριάδας καί διά τόν τριημέρως ἐγερθέντα Χριστό, τόν ὁποῖο παρακαλοῦμε νά ἀναπαύσει τόν κοιμηθέντα μετά δικαίων. Τά ἐννιάμερα μνημόσυνα τελοῦνται ἐπειδή στίς ἐννέα ἡμέρες ἀρχίζει νά διαλύεται ὁ κοιμηθεῖς «εἰς τά ἐξ ὤν συνετέθη» καί παρακαλοῦμε τόν Θεό νά τόν συγκαταριθμήσει μέ τά ἐννέα ἄυλα τάγματα τῶν Ἀγγέλων. Τά σαραντάμερα ἤ τεσσαρακονθήμερα τελοῦνται ἐπειδή τήν τεσσαρακοστή ἡμέρα λαμβάνεται ἡ ἀπόφαση γιά τόν κοιμηθέντα καί ἀπέρχεται ὅπου κρίνει ὁ φιλάνθρωπος Θεός (ἐκ δεξιῶν ἤ ἐξ ἀριστερῶν) ἀνάλογα μέ τή ζωή του.

     

Ἐκτός αὐτῶν τῶν μνημοσύνων κάνουμε τά τρίμηνα, ἑξάμηνα, ἐννιάμηνα καί τά ἐτήσια. Μποροῦμε ὅμως καί ὅποτε θέλουμε νά κάνουμε κόλλυβα, ὁποιαδήποτε ἡμέρα τῆς ἑβδομάδας, ἐφ’ ὅσον θέλουμε νά φροντίσουμε συχνότερα τά προσφιλῆ μας κεκοιμημένα πρόσωπα.   Τά μνημόσυνα τελοῦνται κανονικά τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου πού εἶναι ἡμέρα τῶν κεκοιμημένων, ἐνῶ τίς καθημερινές τελοῦνται τρισάγια.  Τίς Κυριακές, κανονικά, δέν τελοῦνται μνημόσυνα ἐπειδή εἶναι ἡμέρα ἀναστάσεως.

Ἐπειδή παρατηροῦνται συγχύσεις, διευκρινίζεται ὅτι τά Ψυχοσάββατα εἶναι δύο:

Τῆς Ἀπόκρεω καί τῆς Πεντηκοστῆς.

Μνημόσυνα τελοῦνταi καθ' ὅλο τό ἔτος, ἐκτός τῶν ἑξῆς ἡμερῶν :

Ἀπό τοῦ Σαββάτου τοῦ Λαζάρου μέχρι καί τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ

Ἀπό τῆς 25ης Δεκεμβρίου μέχρι καί τῆς 6ης Ἰανουαρίου

Τήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς καί τήν 15η Αὐγούστου (ἐκτός ἐξαιρέσεων).  

Ἐπίσης, καλόν εἶναι νά ἀποφεύγωνται, γιά πρακτικούς λόγους, κατά τίς Δεσποτικές καί Θεομητορικές ἑορτές καί κατά τήν πανήγυρι τοῦ Ναοῦ.

ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΣΤΟ ΝΑΟ ΜΑΣ

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

Ἐν ὄψει τῆς ἐνάρξεως τῆς ἐξεταστικῆς περιόδου τῶν μαθητῶν καί φοιτητῶν θά τελέσουμε στόν Ἱ.Ναό μας τήν Παρασκευή 15 Μαΐου 2015 καί ὥρα 18:30 Ἱερά Παράκληση στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, γιά τόν φωτισμό καί τήν ἐνίσχυση τῆς προσπάθειάς τους.

Καλοῦμε ὅλους τούς μαθητές καί φοιτητές τῆς ἐνορίας μας σέ συμπροσευχή!

Ὁ Παρακλητικός Κανόνας εἶναι πόνημα τοῦ ἀειμνήστου ὑμνογράφου μοναχοῦ Γερασίμου Μικραγιαννανίτου,  συγγραφείς εἰδικῶς γιά τόν λόγο αὐτόν.

ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΕΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ

Τήν Τρίτη 28.4.15 οἱ Νεανικές Συντροφιές τῆς ἐνορίας μας και τά μέλη τῆς Σχολῆς ἁγιογραφίας εἶχαν την χαρά να φιλοξενήσουν στό Ναό μας Γάλλους μαθητές τῆς ἀντίστοιχης Α΄ και Β’ τάξης τοῦ δικοῦ μας Λυκείου, ἀπό τήν πόλη Βρέστη (γαλλ. Brest) στή Βρετάνη τῆς βορειοδυτικῆς Γαλλίας, μετά ἀπό συνεννόηση μέ τόν ὑπεύθυνο ἱερέα Νεότητας τῆς ἐνορίας μας.

Οἱ Γάλλοι μαθητές ἔχοντας παρακολουθήσει σχετικό μάθημα ἐπιλογῆς τοῦ σχολείου τους μέ περιεχόμενο θρησκειολογικό (τήν σπουδή στή θρησκευτική κουλτούρα Εὐρωπαϊκῶν λαῶν τῆς Μεσογείου) ἦρθαν στήν Ἑλλάδα μέ ἑπταήμερη ἐκπαιδευτική ἐκδρομή ἐπιθυμώντας νά γνωρίσουν ἀπό κοντά τόν τρόπο λειτουργίας μιᾶς Ὀρθόδοξης ἐνορίας, μιᾶς καί ἡ ἔννοια «ἐνορία» στή δική τους πραγματικότητα εἶναι ἄγνωστη.

Ἐνδιαφέρθηκαν ἱδιαίτερα γιά τή λειτουργία Σχολῆς Βυζαντινῆς ἁγιογραφίας τῆς ἐνορίας μας καί γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ζωγραφίζεται μία ὀρθόδοξη εἰκόνα.

Τά παιδιά μέ δύο συνοδούς καθηγήτριες ἐπισκέφθηκαν τό Ναό μας καί ἔτυχαν ἐγκάρδιας ὑποδοχῆς ἀπό τόν π.Βασίλειο, τόν ὑπεύθυνο ἱερέα Νεότητας τῆς ἐνορίας μας, ἀπό τούς κατηχητές καί τίς κατηχήτριες ἀλλά καί ἀπό νέους τῶν ἐνοριακῶν μας συντροφιῶν.

Ξεναγήθηκαν στό Ναό, παρακολούθησαν τόν Ἑσπερινό καί μέ τήν βοήθεια τῆς κατηχήτριας του Ναοῦ μας Ἀγγελικῆς Νταβαρίνου, ἡ ὁποία εἶναι καθηγήτρια Γαλλικῆς φιλολογίας, ὁ π.Βασίλειος μίλησε ἐμπνευσμένα στά παιδιά κατ’ ἀρχήν γιά τήν ἔννοια τῆς ἐνορίας, γιά τόν τρόπο λειτουργίας καί τούς σκοπούς της καί φυσικά γιά τήν ἀρχιτεκτονική ἑνός Βυζαντινοῦ Ναοῦ καθώς καί γιά τήν Ὀρθόδοξη λειτουργική ζωή.

Γιά τά παιδιά ὅλα αὐτά ἦταν πρωτόγνωρα καί ἴσως πρωτάκουστα καί ἔδειξαν μεγάλο ἐνδιαφέρον κάνοντας πολλές ἐρωτήσεις γιά πολλά θέματα.

Ἀκολούθησε μία μικρή παρουσίαση μέ ὀπτικό ὑλικό τοῦ τρόπου ἁγιογράφησης μιᾶς Ὀρθόδοξης Βυζαντινῆς εἰκόνας, μέ τήν βοήθεια τοῦ δασκάλου ἁγιογραφίας τοῦ Ναοῦ μας κ.Στέφανου Παντελάκη. Τά παιδιά εἶχαν ἐπίσης τήν εὐκαιρία νά δοῦν καί ἀπό κοντά ἔργα μαθητῶν τῆς σχολῆς μας.

Κατόπιν παρατέθηκε στά παιδιά καί στίς συνοδούς καθηγήτριες γεῦμα στήν αἴθουσα ἐκδηλώσεων τοῦ Ναοῦ μας «Νέα Βηθλεέμ», ὅπου καί ἐκεῖ ἀντηλλάγησαν ἀναμνηστικά δῶρα καί δεχθήκαμε τήν πρόσκληση κάποια στιγμή νά ἐπισκεφθοῦν νέοι τῆς ἐνορίας μας τήν δική τους πόλη στή Γαλλία καί νά τύχουμε τῆς δικῆς τους φιλοξενίας.

Ἡ χαρά τῆς κοινωνίας τῶν ἐμπειριῶν καί ἡ αἴσθηση τῆς ἔκπληξης καί τοῦ ἐνθουσιασμοῦ ἦταν ὅσα ἔμειναν νά σεριανίζουν στίς καρδιές τίς δικές μας ἀλλά καί τῶν Γάλλων φίλων μας μετά τήν ἀναχώρησή τους γιά τό ξενοδοχεῖο.  Propablement qu’un Dieu nous a touché...

Η ΕΙΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ π. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρου  κ. Δωρόθεος Β' , αδεία και ευλογία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου ΑΘηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνὺμου  Β' ιερούργησε σήμερα το πρωί στον Ιερό μας Ναό και, εξ αφορμής αντικειμενικών δυσχερειών, προέβη στη σε Πρεσβύτερο χειροτονία του Διακόνου Αγαθάγγελου Γιανναράκη, αδελφού της Ιεράς Μονής Βρύσεως Σίφνου, στην οποία και θα διακονήσει.

   

Απευθυνόμενος προς τον χειροτονούμενο  Πρεσβύτερο, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β' υπογράμμισε ότι " όπως οι Μυροφόρες τόλμησαν `όρθρου βαθέως` να αψηφήσουν τις απαγορεύσεις και να κατευθυνθούν προς τον Τάφο του Κυρίου, όπως ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος τόλμησαν να ζητήσουν από τον Πιλάτο το Σώμα Του, έτσι και εμείς σήμερα τολμούμε, αναξίως μεν, αλλ' επικαλούμενοι το έλεος και τη βοήθεια του Θεού, να χειροτονήσουμε ένα νέο Πρεσβύτερο, ο οποίος θα άπτεται το Σώμα του Κυρίου. Και αν αυτή η τόλμη", συνέχισε, "είναι συγνωστή, δεν θα είναι συγνωστή καμία παρέκκλιση από την με φόβο Θεού επιτέλεση των καθηκόντων σου..."

  Στη Θεία Λειτουργία και την Χειροτονία παρέστησαν πατέρες και φίλοι του π. Αγαθαγγέλου, ο προϊστάμενος του Ιερού Ναού Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Ειρηναίος Νάκος, και οι ιερείς του ναού, ο Δήμαρχος Σίφνου κ.  Ανδρέας Μπαμπούνης, ο επί τιμή Δήμαρχος ΚΙμώλου Θεοδ. Μαγκανιώτης, ο Πρόεδρος της Ενώσεως Σιφνίων κ. Αν. Ζαμπέλης, Πρόεδροι τοπικών Συλλόγων, εκπαιδευτικοί και πολλοί Σίφνιοι και Ενορίτες του Ναού.

 Φωτογραφίες :Γιάννης Πεφάνης, Αρίστος Χαλικιόπουλος