Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

 (ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ)

Στον πανηγυρίζοντα Ι. Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού Καλλιθέας έγιναν και φέτος οι λατρευτικές εκδηλώσεις για τη Δεσποτική εορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, κατά την οποία οι μαθητές θαμπώθηκαν και τρόμαξαν από το εκπληκτικό θέαμα.

Παραμονή της Εορτής, το απόγευμα της Τετάρτης 5/8/2020, τελέστηκαν ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, η Λιτή και η Αρτοκλασία, προεξάρχοντος του Θεοφιλέστατου επισκόπου Ρωγών κκ. Φιλόθεου,του Αρχιμ. Νικόλαου Κατσαφαροπούλου, του Αρχιμ. Σισώη Σκάρκου, προϊστάμενου του Ιερού Ναού, των πατέρων του Ναού, του πρωτ. π. Βασιλείου Χριστοδούλου, και π. Αθανασίου Ηλιόπουλου μαζί με πλειάδα εκλεκτών πατέρων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. 

Ανήμερα της Εορτής, τελέστηκε Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Επισκόπου Λαοδικείας, κκ. Θεοδώρητου. Τέλος, με την παρουσία πλήθους κόσμου και την λαμπρή χοροστασία του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ευρίπου κκ. Χρυσοστόμου πλαισιούμενου από ευάριθμη ομάδα Ιερέων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής τελέστηκε την Πέμπτη 6 Αυγούστου 2020 ο Μεθέορτιος Εσπερινός κι η Ιερά Λιτάνευση της Εικόνας της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ιησού Χριστού.

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ

Το έργο του Χριστού, και συνακόλουθα της Εκκλησίας, δεν είναι η σωτηρία από τον κόσμο, αλλά η σωτηρία του κόσμου. Η Μεταμόρφωση δεν ήταν τέρμα, ούτε καὶ σύμβολο οιουδήποτε ενδοϊστορικού τέρματος, αλλά σημείον του μελλοντικού Τέρματος.

Προτύπωσε, δηλαδή, δύο πράγματα: αφενός, την Ανάσταση του Χριστού. Καθ΄ αυτὴ η διήγηση της Μεταμόρφωσης εμφανίζεται στα ευαγγέλια ως ένα είδος διευκρίνισης της αποκάλυψης που είχε κάνει λίγες μέρες πρωτύτερα ο Χριστός στους μαθητές περί του επικείμενου Πάθους και της Αναστάσεώς Του (Ματθ. 16:21- 23, Μάρκ. 8:31-33, Λουκ. 9:21-22).

 Επί πλέον, ο Λουκάς σημειώνει ότι αυτό για το οποίο συζητούσαν με τὸ Χριστό ο Μωυσής καὶ ο Ηλίας, ήταν ακριβώς το εγγίζον πάθος και η εκπλήρωση της αποστολής Του (Λουκ.9:30).

Ἡ υμνολογία[1] σπεύδει πολύ ωραία να τονίσει: «Πρὸ τοῦ σταυροῦ σου Κύριε, παραλαβὼντοὺς μαθητὰς εἰς ὄρος ὑψηλόν, μετεμορφώθης[...] δεῖξαι βουλόμενος της Ἀναστάσεως την λαμπρότητα»...«Προτυπῶν την ἀνάστασιν την σήν, Χριστὲ ὁ Θεός, τότε παραλαμβάνεις τοὺς τρεῖς σου μαθητάς».

Αφετέρου[2], η Μεταμόρφωση προτύπωσε αυτὸ που προτυπώνει ἡ ίδια ἡ Ανάσταση του Χριστού, ήτοι την τελική, καθολική Ανάσταση: «τήν τῶν βροτῶν ἐναλλαγὴν την μετὰ δόξης σου, Σωτήρ, ἐν τῇ δευτέρᾳ καὶ φρικτῇ της σῆς ἐλεύσεως δεικνύς, ἐπὶ του ὄρους Θαβὼρ μετεμορφώθης»...«Βουλόμενος [...] δεῖξαι τίς ποτέ ἐστιν ἡ δόξα ἐκείνη, μεθ’ ἧς μέλλει παραγενέσθαι, ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλόν».

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ - Οδός καί Εικόνα τής Αιωνίου Ζωής για τον κόσμο.

 «Χαίρει οὐρανός, ἐκ γῆς ἀνατέλλοντα νῦν προαισθόμενος ἥλιον τὸν ἔνδοξον ἐν Θαβωρείῳ τῷ ὄρει σήμερον ἠλιακᾶς φαιδρότητας· γῆ δὲ χορεύει φαιδρῶς, οὐρανίῳ αἴγλῃ καὶ λαμπρότητι λαμπομένη καὶ φῶς χρηματίζουσα[1]».«

Όλη ή Παλαιά Διαθήκη είναι μία πολλαπλή, προοδευτική προετοιμασία για να  δει ή ανθρωπότητα  τό αόρατο. Το ίδιο τ΄ όνομα ‘’Ισραήλ’’ (πού σημαίνει: Ο άνθρωπος πού είδε ή θά δει τόν Θεό) φέρει εν εαυτώ το μυστήριο τής θεμελιώδους κλίσεως: νά δει ο άνθρωπος τόν αόρατο Θεό.

Όλα τά πρόσωπα καί τά γεγονότα μέ συμβολική σημασία ή οι προφη­τικές μορφές από τον Άβελ έως τόν Ηλία και τον Μωυσή, όλες οι προφητείες παιδαγωγούν ή οικονομούν την υποδοχή τού μυστηρίου τής ενσαρκώσεως τού Χριστού και τον ερχομό της βασιλείας τού Θεού μέσα στην ανθρωπότητα.

Οι προφήτες δεν προφήτευσαν μόνο με τη γλώσσα τους, αλλά επίσης με τα οράματά τους, τή συμπεριφορά τους, τις πράξεις τους οι όποιες ακολουθούσαν συμβουλές τού Πνεύματος. Έτσι, αυτοί είδαν τόν αόρατο Θεό. Οι προφήτες δεν είδαν τό ακάλυπτο πρόσωπο τού Θεού, είδαν κατ' οικονομία καί μυστηριακώς χάρις στην όποια ό άν­θρωπος θα δει τόν Θεό μια μέρα.

 Ό Ησαΐας λέει: "Μέ αυτά τά μάτια είδα τόν Βασιλέα, τόν Κύριο των Πάντων" (Ήσαΐας 6:5) εννοώντας ότι ό λαός θά δει τόν Θεό μέ τά μάτια του καί θα ακούσει τή φωνή Του.

Αυτό εξηγεί πώς αυτοί οι Προφήτες είδαν τόν Υιό τού Θεού νά ζει ώς άνθρωπος μεταξύ ανδρών καί γυναικών (πρβλ. Βαρούχ 3:38):  ό,τι πρόκειται νά έλθει, προφητεύεται· ό,τι δεν είναι ακόμη εδώ, καλείται νά γίνει παρόν· ό,τι  ήταν αδύνατον κηρύσσεται δυνατόν· ό,τι ήταν στον ουρανό, καλείται νά κατεβεί μέσα στη σκόνη τού θανάτου. 

 Ελέχθη ότι ό άνθρωπος πλάστηκε κατ' εικόνα Θεού, αλλά αυτό δεν είναι σαφές· επειδή ό Λόγος, κατ' εικόνα τού όποιου ο άνθρωπος πλάστηκε, ήταν ακόμη αόρατος· κι έτσι ή ομοιότητα χάθηκε εύκολα.

Αλλά όταν ό Λόγος τού Θεού ενσαρκώθηκε, επιβεβαίωσε  καί τά δύο· Αυτός έκανε τήν εικόνα γνωστή μ΄όλη της τή αλήθεια, γενόμενος ό ίδιος αυτό πού ήταν η εικόνα καί αποκαθιστώντας τήν ομοιότητα, μέ σταθερό τρόπο, κάνοντας τήν ανθρωπότητα πλήρως όπως ο αόρατος Πατήρ μέσω τού Λόγου, πλέον ορατή. «Δι΄ αύτού [τού Χριστού] έχομεν τήν προσαγωγην οί άμφότεροι έν ένί τινεύματι πρός τόν Πατέρα» (Έφ. 2:18).