Τήν Τρίτη 28.4.15 οἱ Νεανικές Συντροφιές τῆς ἐνορίας μας και τά μέλη τῆς Σχολῆς ἁγιογραφίας εἶχαν την χαρά να φιλοξενήσουν στό Ναό μας Γάλλους μαθητές τῆς ἀντίστοιχης Α΄ και Β’ τάξης τοῦ δικοῦ μας Λυκείου, ἀπό τήν πόλη Βρέστη (γαλλ. Brest) στή Βρετάνη τῆς βορειοδυτικῆς Γαλλίας, μετά ἀπό συνεννόηση μέ τόν ὑπεύθυνο ἱερέα Νεότητας τῆς ἐνορίας μας.
Οἱ Γάλλοι μαθητές ἔχοντας παρακολουθήσει σχετικό μάθημα ἐπιλογῆς τοῦ σχολείου τους μέ περιεχόμενο θρησκειολογικό (τήν σπουδή στή θρησκευτική κουλτούρα Εὐρωπαϊκῶν λαῶν τῆς Μεσογείου) ἦρθαν στήν Ἑλλάδα μέ ἑπταήμερη ἐκπαιδευτική ἐκδρομή ἐπιθυμώντας νά γνωρίσουν ἀπό κοντά τόν τρόπο λειτουργίας μιᾶς Ὀρθόδοξης ἐνορίας, μιᾶς καί ἡ ἔννοια «ἐνορία» στή δική τους πραγματικότητα εἶναι ἄγνωστη.
Ἐνδιαφέρθηκαν ἱδιαίτερα γιά τή λειτουργία Σχολῆς Βυζαντινῆς ἁγιογραφίας τῆς ἐνορίας μας καί γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ζωγραφίζεται μία ὀρθόδοξη εἰκόνα.
Τά παιδιά μέ δύο συνοδούς καθηγήτριες ἐπισκέφθηκαν τό Ναό μας καί ἔτυχαν ἐγκάρδιας ὑποδοχῆς ἀπό τόν π.Βασίλειο, τόν ὑπεύθυνο ἱερέα Νεότητας τῆς ἐνορίας μας, ἀπό τούς κατηχητές καί τίς κατηχήτριες ἀλλά καί ἀπό νέους τῶν ἐνοριακῶν μας συντροφιῶν.
Ξεναγήθηκαν στό Ναό, παρακολούθησαν τόν Ἑσπερινό καί μέ τήν βοήθεια τῆς κατηχήτριας του Ναοῦ μας Ἀγγελικῆς Νταβαρίνου, ἡ ὁποία εἶναι καθηγήτρια Γαλλικῆς φιλολογίας, ὁ π.Βασίλειος μίλησε ἐμπνευσμένα στά παιδιά κατ’ ἀρχήν γιά τήν ἔννοια τῆς ἐνορίας, γιά τόν τρόπο λειτουργίας καί τούς σκοπούς της καί φυσικά γιά τήν ἀρχιτεκτονική ἑνός Βυζαντινοῦ Ναοῦ καθώς καί γιά τήν Ὀρθόδοξη λειτουργική ζωή.
Γιά τά παιδιά ὅλα αὐτά ἦταν πρωτόγνωρα καί ἴσως πρωτάκουστα καί ἔδειξαν μεγάλο ἐνδιαφέρον κάνοντας πολλές ἐρωτήσεις γιά πολλά θέματα.
Ἀκολούθησε μία μικρή
παρουσίαση μέ ὀπτικό ὑλικό τοῦ τρόπου ἁγιογράφησης μιᾶς Ὀρθόδοξης Βυζαντινῆς εἰκόνας,
μέ τήν βοήθεια τοῦ δασκάλου ἁγιογραφίας τοῦ Ναοῦ μας κ.Στέφανου Παντελάκη. Τά
παιδιά εἶχαν ἐπίσης τήν εὐκαιρία νά δοῦν καί ἀπό κοντά ἔργα μαθητῶν τῆς σχολῆς
μας.
Κατόπιν παρατέθηκε στά παιδιά
καί στίς συνοδούς καθηγήτριες γεῦμα στήν αἴθουσα ἐκδηλώσεων τοῦ Ναοῦ μας «Νέα
Βηθλεέμ», ὅπου καί ἐκεῖ ἀντηλλάγησαν ἀναμνηστικά δῶρα καί δεχθήκαμε τήν
πρόσκληση κάποια στιγμή νά ἐπισκεφθοῦν νέοι τῆς ἐνορίας μας τήν δική τους πόλη
στή Γαλλία καί νά τύχουμε τῆς δικῆς τους φιλοξενίας.
Ἡ χαρά τῆς κοινωνίας τῶν ἐμπειριῶν
καί ἡ αἴσθηση τῆς ἔκπληξης καί τοῦ ἐνθουσιασμοῦ ἦταν ὅσα ἔμειναν νά σεριανίζουν
στίς καρδιές τίς δικές μας ἀλλά καί τῶν Γάλλων φίλων μας μετά τήν ἀναχώρησή
τους γιά τό ξενοδοχεῖο. Propablement
qu’un Dieu nous a touché...
