Ως επετειακό εορτασμό των 100 χρόνων από την οσιακή κοίμηση του άγιου Νεκταρίου Πενταπόλεως επιλέγουμε κάποια αποσπάσματα από το έργο του.
Μέσα από τα κείμενα του Άγιου παρατηρεί ο αναγνώστης σαν σε καθρέπτη την κατάσταση της ψυχής και επιμελείται την αποθεραπεία της. Και τότε βιώνει τη ζωντανή σχέση με τον Τριαδικό Θεό, αλλά και το όλο σώμα της Εκκλησίας, κατάσταση που του χαρίζει και το κριτήριο της προσωπικής του ευτυχίας.
Ο 'Άγιος Πενταπόλεως στηλιτεύει δύο πλάνες: Αφενός μέν την απολυτοποίηση των εξωτερικών εκδηλώσεων λατρείας και των αγαθών έργων -τα όποια συμπεριλαμβάνει στις πράξεις λατρείας- χωρίς ανάλογη εσωτερική διάθεση, αφετέρου δέ την τέλεια απόρριψή τους και την απολυτοποίηση της φιλοσοφίας, της διανοητικής ενασχολήσεως με τον Θεό, ως μόνου τρόπου προσεγγίσεώς Του.
Κατά την αναίρεση της πρώτης πλάνης εξηγεί ότι οι εξωτερικές πράξεις είναι όντως έργα λατρείας, εάν ή καρδιά μας είναι γεμάτη από αγάπη, εάν αυτά αποτελούν υπαγορεύσεις «του έν ημϊν λαλούντος Χριστού» (Β' Κορ. ιγ’ 3)· σ' αντίθετη περίπτωση δέν συνιστούν αρετή. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να επιστήσουμε την προσοχή μας στην ανακαίνιση της καρδιάς μας. Κατά την αναίρεση της δεύτερης επισημαίνει ότι τ’ αγαθά έργα και οι πράξεις λατρείας αποτελούν τρόπον τινά τις αισθήσεις της πνευματικής λατρείας, με τις οποίες αυτή εκδηλώνει τη ζωή και την υπόστασή της.
Στο σύγχρονο Covid-19 κόσμο μας, πού ζει μέσα στην αβεβαιότητα, το άγχος και τα υπαρξιακά αδιέξοδα, τα κείμενα πνευματικής αυτογνωσίας του Αγίου λειτουργούν σαν άλλος ισχυρός προβολέας, φωτίζουν και επαναπροσδιορίζουν την πορεία της ζωής μας στο ευαγγελικό φως και στο όντως-ουσιωδώς- επιλεγόμενο, τον Ιησού Χριστό.
