Το Σάββατο του Λαζάρου το
πρωί όλα τα παιδιά των νεανικών μας κατηχητικών συντροφιών λειτουργηθήκαμε μαζί
με τους κατηχητές και τις κατηχήτριές μας και κοινωνήσαμε του Σώματος και
Αίματος του Αγαπημένου μας Χριστού.
Κατεβήκαμε στο πνευματικό
κέντρο του Ναού μας για ένα όμορφο και πλούσιο νηστίσιμο πρωινό, που είχαν
ετοιμάσει οι κατηχήτριές μας και κατόπιν, με προτροπή των κατηχητών μας,
κοιτάξαμε λίγο την καρδούλα μας. Είδαμε εκεί στριμωγμένα πολλά περισσευούμενα
κι αχρείαστα, κι είπαμε να τα ξεφορτωθούμε, να κάνουμε χώρο για τα ουσιώδη και
σημαντικά, για τα πολύτιμα και μεγάλα.
Μεγάλη Εβδομάδα έρχεται...
Ανεβήκαμε λοιπόν κατά ομάδες στο εργαστήρι της
καρδιάς, την ιερά εξομολόγηση, με Πρωτομάστορα τον Χριστό και τον πνευματικό
μας πατέρα, τον π. Βασίλειο εργολάβο των... ανασκαφών, και η καρδιακή μας ευρυχωρία μεγάλωσε. Μεγάλη
Εβδομάδα άλλωστε έρχεται...
Κάθε ομάδα που τελείωνε την
ιερά εξομολόγηση κατέβαινε και πάλι στο πνευματικό κέντρο του Ναού μας και αφού
δημιουργούσαμε με πρωτότυπο και ευφάνταστο τρόπο τα καλαθάκια μας, κατόπιν
ζυμώναμε τα «Λαζαράκια», ο καθένας το δικό του, τα ψήναμε και τα στολίζαμε
αναλόγως στα καλαθάκια μας. Έθιμο εκκλησιαστικό, αρχαιότατο, εξοικείωση με τον
θάνατο, προκαταβολή ανάστασης.
