Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017
Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017
ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΙΚΟΡΦΟΥ ΦΩΚΙΔΟΣ
Με την βοήθεια των Αγίων, μη θέλοντας να αφήσουμε τις σηρείνες να μας επηρεάσουν, ξεκινήσαμε το Σάββατο 18 Νοεμβρίου, χωρίς ούτε μια σταγόνα βροχής κατά την διαδρομή, όταν την ίδια ώρα στην Αθήνα έβρεχε ασταμάτητα, το ταξίδι μας για τα μοναστήρια του Τρικόρφου Αγίου Νεκταρίου-Αγίου Φανουρίου και οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ, όπου οι αδελφές στο γυναικείο μοναστήρι μας υπεδέχθησαν με το καφεδάκι και το λουκούμι και μας ξενάγησαν στις κατακόμβες και στο όμορφο καθολικό της μονής, ανηφορίζοντας στη συνέχεια για το ανδρικό μοναστήρι του οσίου Σεραφείμ όπου ο καθηγούμενος Νεκτάριος μας υπεδέχθη με χαρά χτυπώντας τις καμπάνες του μοναστηριού χαρμόσυνα.
Και αφού ο καιρός ήταν με το μέρος μας ξεκινήσαμε για την άνω χώρα όπου η διαδρομή ήταν πράγματι μαγευτική για να καταλήξουμε σε ένα υπέροχο ξενοδοχείο απολαμβάνοντας ένα υπέροχο γεύμα σε ένα ειδυλλιακό τοπίο. Τα απρόοπτα δέν έλειψαν. Άλλωστε αυτά μας θυμίζουν την ανθρώπινη πλευρά μας και το πόσο θα πρέπει να κάνουμε υπομονή. Ο Θεός πάντα να μας ευλογεί και να μας Αγιάζει. Αμήν.
ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΔΡΟΜΗΣ |
ΣΤΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ |
ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΚΟΜΒΕΣ |
ΤΟ ΠΕΤΡΟΧΤΙΣΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ |
ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ |
Η ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ |
ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ |
400 ΣΗΜΑΝΤΡΑ ΚΑΙ 62 ΚΑΜΠΑΝΕΣ |
ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΓΕΥΜΑ ΜΑΣ |
ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ (Έχουμε και άλλες φωτογραφίες αλλά τις κρατάμε για εμάς). |
Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017
Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2017
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ
«Με την υπομονή θα βρείτε, θα ανακαλύψετε και θα σώσετε τις καρδιές σας»
έχει πει στο Ευαγγέλιο ο Χριστός μας. Γιατί τα όμορφα και τα σπουδαία είναι
καλά κρυμμένα και ζητούν ανακάλυψη.
Αρχαιολόγοι της ομορφιάς
τα παιδιά των νεανικών κατηχητικών συντροφιών της ενορίας μας και οι κατηχητές
μας, όλη τη χρονιά προσπαθούν να μην βλέπουν μόνο την επιφάνεια αλλά να
υποψιάζονται και το υπέδαφος. Να σκάβουμε και να ανακαλύπτουμε τον Θεό μέσα
μας.
Την Κυριακή 12 Νοεμβρίου
2017 πήγαμε περίπατο στις όμορφες και πάντοτε φιλόξενες κατασκηνωτικές
εγκαταστάσεις της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών και εκεί είχαμε την ευκαιρία να
παίξουμε ένα μεγάλο παιχνίδι σταθμών ΄΄Αρχαιολόγοι
της ομορφιάς΄΄, δίνοντας την ευκαιρία στα παιδιά να συνειδητοποιήσουν πώς
τα σημαντικά και σπουδαία ο χρόνος, η συνήθεια και η λησμοσύνη των ανθρώπων τα
θάβει κάτω από την επιφάνεια της ζωής και εκεί είναι που πρέπει να τα
αναζητήσουμε. Να έχουμε υπομονή είπαμε, μας χρειάζεται ταπείνωση για να
τρυπήσουμε το σκληρό έδαφος του εγωισμού αλλά και δίψα για την ομορφιά που
περιμένουμε από τα σπλάχνα μας να αναδυθεί. Και τότε πανέμορφες Καρυάτιδες
αγάπης και ελέους, ευαισθησίας και ομορφιάς θα αναδύονται στο φως της ημέρας
της ζωής μας και ένας Θεός πανέμορφος θα μας χαμογελά.
Παίξαμε, τρέξαμε, χαρήκαμε
τη φύση, το τοπίο, τα γήπεδα μπάσκετ και ποδοσφαίρου, απολαύσαμε όλοι μαζί το
μεσημεριανό μας φαγητό και με τη δύση του ήλιου πήραμε την επιστροφή για το Ναό
μας, δίνοντας υπόσχεση δουλειάς και ετοιμασίας για την γιορτή των Χριστουγέννων
που ακολουθεί.
Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2017
Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2017
ΟΧΙ
Λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 η
τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη
στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη
Μεταξά, στην οικία του δευτέρου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την
ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο
προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου
της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων
διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.
Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα
του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα)
την ιστορική φράση: «Alors, c'est la guerre», (προφέρεται από τα γαλλικά, αλόρ,
σε λα γκερ, δηλαδή, Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την
αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.
O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το
1945, περιγράφει τη σκηνή:
«Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και
του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια
του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: "Αυτό
σημαίνει πόλεμο". Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου
απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε
και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του
γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως»
Ο Μεταξάς εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό
συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε
ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ». Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη
«ΟΧΙ» παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας
«Ελληνικό Μέλλον» του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940.
Στις 5 και μισή τα ξημερώματα, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός
Πόλεμος με την αιφνιδιαστική εισβολή (το τελεσίγραφο όριζε ότι η επίθεση θα
ξεκινούσε στις 6 π.μ.) των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα
αμυνόμενη εισήλθε στον πόλεμο.
Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα», το οποίο ακολούθησε, και οι
μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατήγαγε εις βάρος των Ιταλών,
καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της
επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να
συναινέσει.
Η Ελλάδα γιορτάζει με την 28η Οκτωβρίου την είσοδό της στον
πόλεμο, ενώ οι περισσότερες άλλες χώρες γιορτάζουν την ημερομηνία λήξης του
πολέμου.
Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια
της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου
Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασµός στις 28 Οκτωβρίου 1941. Γίνονταν
ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο
καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει µάθηµα την ηµέρα της
επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο. Στην δεύτερη επέτειο
(28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγµατος με πρωτοβουλία των
οργανώσεων ΕΠΟΝ και ΠΕΑΝ. Υπήρχε ανησυχία για το πώς θα αντιδράσουν οι ιταλικές
δυνάμεις κατοχής, οι οποίοι όμως δεν παρενέβησαν. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις
εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις. Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν
ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο
λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν επέμβαση των καραμπινιέρων. Δεν
υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1943, Σύμφωνα με
τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε η επέτειος στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην
πλατεία Κοτζιά (ο Βενέζης ήταν τότε
υπάλληλος της τράπεζας). Κατέφθασαν όμως οι Γερμανοί, που είχαν την ευθύνη της
αστυνόμευσης πλέον, υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά
μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από αυτά τα άτομα σε στρατόπεδα
συγκέντρωσης. Κάποια δεν επέστρεψαν.
Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα στις 28
Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.
Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της
Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το
αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς Σκέπης σου Παρθένε, ἀvuμνοῦμεν τάς χαρίτας, ἣν ὡς
φωτοφόρον νεφέλην, ἐφαπλοῖς ὑπὲρ ἔννοιαν, καὶ σκέπεις τὸν λαόν σου νοερῶς, ἐκ
πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς. Σὲ γὰρ σκέπην καὶ προστάτιν καὶ βοηθόν, κεκτήμεθα
βοῶντές σοι· Δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Ἁγνή, δόξα τῇ θείᾳ Σκέπῃ σου, δόξα τῇ πρὸς
ἡμᾶς σου, προμηθείᾳ Ἄχραντε.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’. Θεοτόκε Ἀειπάρθενε.
Θεοτόκε Ἀειπάρθενε, τὴν ἁγίαν σοῦ Σκέπην, δι' ἧς
περισκέπεις, τοὺς εἰς σὲ ἐλπίζοντας, κραταιὰν τῷ Ἔθνει σου καταφυγὴν ἐδωρήσω‧ ὅτι ὡς πάλαι καὶ νῦν θαυμαστῶς ἡμᾶς ἔσωσας,
ὡς νοητὴ νεφέλη, τὸν σὸν λαὸν περιβαλοῦσα. Διὸ δυσωποῦμεν σε, εἰρήνην τῇ
πολιτείᾳ σου δώρησαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὥσπερ νεφέλη ἀγλαῶς ἐπισκιάζουσα, τῆς Ἐκκλησίας τὰ πληρώματα
Πανάχραντε, ἐν τῇ πόλει πάλαι ὤφθης τῇ Βασιλίδι. Ἀλλ' ὡς σκέπη τοῦ λαοῦ σου καὶ
ὑπέρμαχος, περισκέπασον ἡμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως, τοὺς κραυγάζοντας· Χαῖρε Σκέπη ὁλόφωτε.
Ὁ Οἶκος
Ἄνωθεν ἐφαπλοῦσα, τὴν ἁγίαν σοῦ Σκέπην, Παρθένε Θεοτόκε
Μαρία, σκέπεις καὶ σῴζεις τὸν σὸν λαόν, καθ' ὥραν σε Ἁγνὴ ἐπιβοώμενον· νῦν δὲ
σου τὰ θαυμάσια, εὐγνωμόνως ὑμνεῖ κραυγάζων·
Χαῖρε τοῦ κόσμου ἡ Σωτηρία
Χαῖρε Ἑλλάδος ἡ προστασία.
Χαῖρε τῶν Ἀγγέλων παράδοξον θέαμα
Χαῖρε τῶν ἀνθρώπων ἀκλόνητον ἔρεισμα.
Χαῖρε Μήτηρ Ἀειπάρθενος τοῦ Παντάνακτος Χριστοῦ
Χαῖρε σκέπη καὶ ἀντίληψις τοῦ λαοῦ σου τοῦ πιστοῦ.
Χαῖρε ὅτι ἐφάνης σκέπουσα τὸ σὸν Ἔθνος
Χαῖρε ὅτι παρέχεις νίκας τῷ στρατοπέδῳ.
Χαῖρε πηγὴ πλουσίας χρηστότητος
Χαῖρε λαμπὰς Θεοῦ ἀγαθότητος.
Χαῖρε δι' ἧς τοὺς ἐχθροὺς ἐκνικῶμεν
Χαῖρε πρὸς ἣν καθ' ἑκάστην βοῶμεν·
Χαῖρε Σκέπη ὁλόφωτε.
Επιμέλεια Αρχιμ. Ειρηναίος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)