ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΝΕΑΝΙΚΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΩΝ

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΝΕΑΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Την Κυριακή μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέσαμε στο Ναό μας τον αγιασμό της έναρξης της νέας κατηχητικής περιόδου. Τον αγιασμό τέλεσε ο προϊστάμενος του Ναού μας π. Ειρηναίος μαζί με τους κατηχητές, τα παιδιά και τους γονείς.

Τελέσαμε τον αγιασμό, για να’ χει η πορεία μας δροσιά, για να αισθανόμαστε - όλοι μας, παιδιά και μεγάλοι - τον Χριστό ως το «λάλον ύδωρ» (το νερό που μιλά), που κελαρύζει αδιάκοπα στις όχθες της καθημερινότητάς μας και που, αν από μικρό παιδί το δεχθείς μέσα σου, θα γίνεις κι εσύ πηγή που θα το αναβλύζει παντού γύρω σου.

Μετά το τέλος του αγιασμού οι κατηχητές μας είχαν ετοιμάσει ένα μεγάλο παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού. Καθόλου τυχαία, αφού η ζωή βρίσκεται στα κρυμμένα που ζητούν ανακάλυψη κι όχι στα προφανή που σε ξεγελούν. Ένα κέρασμα για όλους όσους ήμασταν εκεί έκλεισε την όμορφη αυτή στιγμή μας.

Καλό ταξίδι, χαρούμενες συντροφιές μαζί με τον Χριστό μας!!

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Απαραίτητα έγγραφα για έκδοση πιστοποιητικού Αγαμίας: Ταυτότητα και πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης,  δύο μάρτυρες με τις ταυτότητές τους, υπεύθυνη δήλωση, στήν οποία αναγράφουμε άν έχουμε τελέσει θρησκευτικό ή πολιτικό γάμο ή αν έχουμε υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, καθώς επίσης και πιστοποιητικό βαπτίσεως για όλους εκδιδόμενο αποκλειστικά  από την ενορία τέλεσης του μυστηρίου.  Για όσους έχουν γεννηθεί σε χώρα πρώην Σοβιετικής ένωσης και εκτός Ευρώπης το πιστοποιητικό πρέπει να είναι μετεφρασμένο από το ΥΠΕΞ ή από Δικηγόρο και εν συνεχεία επικυρωμένο από την Ιερά Σύνοδο.  Για όσους έχουν βαπτισθεί σε παλαιοημερολογίτικη εκκλησία εντός της ελληνικής επικράτειας και δεν υπάρχει κοινωνία προσώπων (δεν ανήκουν δηλαδή στην κανονική εκκλησία) τα πιστοποιητικά βαπτίσεως δεν γίνονται δεκτά. 

Για άδειες γάμου: 

Τα παραπάνω μαζί με ΑΦΜ. ΑΔΤ. ΑΜΚΑ. AMA. (αριθμό μητρώου αφαλισμένου), καθώς επίσης, παράβολα 15€ από ΔΟΥ, & δημοσίευση γάμου σε εφημερίδα. Για τα έγγραφα πρέπει να είναι παρόντες οι ενδιαφερόμενοι και μόνο, (δεν γίνονται δεκτά πληρεξούσια ή εξουσιοδοτήσεις), πρέπει να υπογράψουν οι ίδιοι.

Για μεταβίβαση βάπτισης: Ληξιαρχική πράξη γέννησης.

Ενημερώνουμε πως μυστήρια στον Ιερό μας Ναό δέν τελούνται πρωϊ, τελούνται μόνο Σάββατο και Κυριακή απόγευμα από τις 17:00 και μετά, εκτός ημερών  κατά τις οποίες πραγματοποιούνται πανηγυρικές Θείες Λειτουργίες και άλλες εκδηλώσεις του ιερού ναού καθως επίσης  την Σαρακοστή των Χριστουγέννων, την Μεγάλη Τεσσαρακοστή και την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου, παραμονή και ανήμερα της εορτής του Σταυρού 13-14 Σεπτεμβρίου, παραμονή και ανήμερα της Πεντηκοστής, παραμονή και ανήμερα της αποτομής της τιμίας κεφαλής του Προδρόμου 28-29 Αυγούστου, και στην εορτή του Αγ. Φανουρίου 26-27 Αυγούστου.

Τέλος για ευχές γεννήσεως και των σαράντα ημερών πρέπει να ειδοποιείται ο ναός από την προηγούμενη ημέρα, όπως επίσης για επιμνημόσυνη δέηση  ημέρα Κυριακή ή Σάββατο θα πρέπει να ειδοποιείται ο ναός τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν, καθώς και για κατοχυρώσεις ημερομηνιών Γάμου ή Βαπτίσεως καλόν είναι να κλείνονται τέσσερις μήνες πρίν. 


εκ του ιερού ναού

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΑΓΑΠΗΣ

Η Αγάπη του κόσμου είναι πολύ μεγάλη ιδιαίτερα στις σημερινές ανάγκες των καιρών. Μια τέτοια ανάγκη ανακύπτει κάθε χρόνο στο ειδικό Σχολείο Καλλιθέας το οποίο πλέον πνευματικά ανήκει στην ενορία μας. Στο κάλεσμα λοιπόν του προϊσταμένου του Ναού μας πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Ειρηναίου Νάκου, για την άμεση βοήθεια με την παροχή τροφίμων ειδών πρωινού για τα παιδιά του ειδικού Σχολείου, όπου τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν την δυνατότητα ούτε για τα βασικά (πολλά από τα παιδιά δεν έχουν να φάνε πρωινό κολατσιό),  οι ενορίτες μας ανταποκρίθηκαν υπέρ του δέοντος και για αυτό τόσο το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, όσο και ο Διευθυντής και οι δάσκαλοι του Ειδικού Σχολείου Καλλιθέας σας ευχαριστούμε μέσα από τη καρδιά μας . Η προθεσμία για την προσφορά των πιστών είναι έως αύριο ημέρα Τετάρτη 26/9  12 μ.μ.

εκ του Ι.Ναού

ΣΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ 25/9 ΠΑΡΑΔΩΣΑΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ

14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Μεγάλη δεσποτική εορτή της Χριστιανοσύνης, με την οποία τιμάται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου η διπλή ανεύρεση του Σταυρού πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Ιησούς Χριστός. Στη χώρα μας γιορτάζουν ο Σταύρος και η Σταυρούλα.  Σύμφωνα με την παράδοση, το 326 η γηραιά μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Αυγούστα Ιουλία Φλαβία Ελένη, μετέβη στους Αγίους Τόπους για να φέρει στο φως τα διάφορα μέρη στα οποία έζησε και δίδαξε ο Ιησούς Χριστός. Στα Ιεροσόλυμα πραγματοποίησε μεγάλες ανασκαφές για να βρεθούν οι τόποι της Σταύρωσης και της Ανάστασης στον λόφο του Γολγοθά. Η μετέπειτα Αγία Ελένη οδηγήθηκε στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού από ένα αρωματικό φυτό που φύτρωνε στο μέρος εκείνο, τον γνωστό μας βασιλικό. Ύστερα από επίπονες ανασκαφές βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών.

Οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Φιλοστόργιος και Νικηφόρος αναφέρουν ότι ο Σταυρός του Κυρίου εντοπίσθηκε ύστερα από θαύμα, όταν τοποθετήθηκε πάνω σε νεκρή γυναίκα και αυτή αναστήθηκε. Στη θέση αυτή υπήρχε ο ναός της Αφροδίτης, που είχε ανεγείρει το 135 ο ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός, μετά τη δεύτερη καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Η Ελένη, αφού διέταξε να τον γκρεμίσουν, έχτισε στη θέση του τον περικαλλή Ναό της Αναστάσεως, ο οποίος αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του Χριστιανισμού. Ο Σταυρός του Κυρίου παραδόθηκε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Μακάριο, ο οποίος τον τοποθέτησε στον ναό της Αναστάσεως στις 14 Σεπτεμβρίου 335.

Η δεύτερη Ύψωση του Τιμίου Σταυρού σχετίζεται με τους Βυζαντινο-Περσικούς Πολέμους (602-628). Το 614 οι Πέρσες κυρίευσαν την Παλαιστίνη και αφού λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα ιερά προσκυνήματα του Χριστιανισμού, πήραν μαζί τους ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό. Οι πυρολάτρες Πέρσες θεώρησαν τον Σταυρό μαγικό, εξαιτίας κάποιων θαυμάτων που έγιναν και τον προσκυνούσαν. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, μετά την οριστική νίκη του εναντίον των Περσών το 628, ανέκτησε το ιερό σύμβολο της Χριστιανοσύνης και το μετέφερε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη (14 Σεπτεμβρίου 629), όπου αποτέλεσε μέρος του θριάμβου του και στη συνέχεια στα Ιεροσόλυμα.

Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου. Στις εκκλησίες ψάλλεται, μεταξύ των άλλων, το πασίγνωστο απολυτίκιο «Σώσον Κύριε τον λαόν σου…» και στους πιστούς μοιράζονται κλώνοι βασιλικού, εκκλησιαστική συνήθεια που πηγάζει από την παράδοση ότι στο μέρος που βρέθηκε ο Τίμιος Σταυρός είχε φυτρώσει το αρωματικό αυτό φυτό. Η Εκκλησία επιτάσσει την ημέρα αυτή αυστηρά νηστεία.

Απολυτίκιο

Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων, δια του Σταυρού Σου, πολίτευμα.

Λαογραφία

Η γιορτή του Σταυρού έχει ιδιαίτερη σημασία για τους γεωργούς, διότι αποτελεί την αφετηρία της νέας χρονιάς, ενόψει της σποράς. Οι γεωργοί φέρνουν στην εκκλησία μείγμα από τα δημητριακά που θα σπείρουν για να δεχθούν την ειδική ευλογία του ιερέα: «Βλαστήσαι την γην, και δούναι σπέρμα το σπείροντι, και άρτον εις βρώσιν» («Ευχή επί ευλογήσει του σπόρου»).

Την ημέρα του Σταυρού, οι ναυτικοί συνήθιζαν να σταματούν τα μακρινά ταξίδια με ιστιοφόρα, όπως συμβούλευε η παροιμία: «Του Σταυρού, σταύρωνε και δένε».

Με το βασιλικό που παίρνουν από την εκκλησία, οι νοικοκυρές συνηθίζουν να φτιάχνουν το προζύμι της χρονιάς (Πήλιο, Κορώνη κ.ά).

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

Τι είναι η αρχή της Ινδίκτου; Γιατί "ξεκινάει" το εκκλησιαστικό έτος τότε; (1 Σεπτεμβρίου)

Ο των αιώνων Ποιητής και Δεσπότης, Θεέ των όλων, υπερούσιε όντως, την ενιαύσιον ευλόγησον περίοδον, σώζων τω ελέει σου τω απείρω, Οικτίρμον, πάντας τους λατρεύοντας σοι τω μόνω Δεσπότη, και εκβοώντας φόβω Λυτρωτά· Εύφορον πάσι το έτος χορήγησον.

1η Σεπτεμβρίου: ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ (δηλαδή αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους).

Για την περίπτωση αυτή, ό Σ. Εύστρατιάδης στο Αγιολόγιο του, γράφει τά έξης: «Λέξις λατινική (indictio) ορισμόν σημαίνουσα καθ’ όν κατά δεκαπενταετή περίοδον έπληρώνοντο εις τους αυτοκράτορας των Ρωμαίων οι φόροι. Κατά την εκκλησιαστικήν παράδοσιν, την αρχήν της ίνδικτιώνος είσήγαγεν ό Αύγουστος Καίσαρ (1 -14), ότε διέταξε την γενικήν των κατοίκων του Ρωμαϊκού κράτους απογραφήν και την είσπραξιν των φόρων, κατά την πρώτην του Σεπτεμβρίου μηνός. Από του Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) έγένετο επισήμως χρήσις της Ινδικτιώνος ως χρονολογίας, έκτοτε δε ή εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι του νυν εορτάζει την α’ Σεπτεμβρίου ως αρχήν του εκκλησιαστικού έτους. «Ινδικτον ημιν ευλόγει νέου χρόνου, ώ και παλαιέ και δι’ ανθρώπους νέε”.

Η Ινδικτιώνα είναι ένας γενικότερος τρόπος μέτρησης του χρόνου ανά 15ετίες με αφετηρία τη γέννηση του Χριστού ή για την ακρίβεια από το 3 π.Χ.

Η 1η Σεπτεμβρίου, η αρχή του εκκλησιαστικού έτους, αποτελεί την αρχή της Ινδίκτου. Τότε τελείται η ακολουθία της Ινδίκτου σε συνδυασμό με τη θεία λειτουργία για την ευλογία του εκκλησιαστικού έτους.

Αρχικά υπήρχε η Αυτοκρατορική Ίνδικτος ή Καισαρική Ινδικτιώνα που μάλλον εισήχθη από τον Μέγα Κωνσταντίνο. Εκαλείτο επιπλέον Κωνσταντινική ή της Κωνσταντινουπόλεως ή Ελληνική. Παράλληλα υπήρχε και η Παπική Ινδικτιώνα.

Η 1η Σεπτεμβρίου καθορίστηκε ως αρχή της εκκλησιαστικής χρονιάς ως εξής:

Στην περιοχή της Ανατολής τα περισσότερα ημερολόγια είχαν ως πρωτοχρονιά την 24η Σεπτεμβρίου, ημέρα της φθινοπωρινής ισημερίας. Επειδή όμως η 23 η ήταν η γενέθλια ημέρα του αυτοκράτορα της Ρώμης Οκταβιανού, η πρωτοχρονιά μετατέθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου, η οποία και καθορίστηκε ως αρχή της Ινδίκτου, δηλαδή της περιόδου του ρωμαϊκού διατάγματος για τον φόρο που ίσχυε για 15 έτη. Έτσι Ίνδικτος κατάντησε να σημαίνει αργότερα το έτος και αρχή της Ινδίκτου την Πρωτοχρονιά. Αυτή την Πρωτοχρονιά βρήκε η Εκκλησία και της έδωσε χριστιανικό περιεχόμενο, αφού τοποθέτησε σ’ αυτήν την εορτή της συλλήψεως του Προδρόμου, που αποτελεί και το πρώτο γεγονός της Ευαγγελικής Ιστορίας.

Αργότερα, το 462 μ. Χ.., για πρακτικούς λόγους και για να συμπίπτει η πρώτη του έτους με την πρώτη του μηνός, η εκκλησιαστική πρωτοχρονιά μετατέθηκε την 1η Σεπτεμβρίου. Διευκρινίζεται ότι η πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου έχει Ρωμαϊκή προέλευση και ήρθε στην Ορθόδοξη Ανατολή κατά τα νεότερα χρόνια. Η εκκλησιαστική ακολουθία για το νέο έτος τελείται την 1η Σεπτεμβρίου, μια ακολουθία απαράμιλλου κάλλους ως προς το υμνογραφικό περιεχόμενο.

Σημειωτέον ότι πριν από λίγα χρόνια η Εκκλησία μας όρισε την 1η Σεπτεμβρίου ως ημέρα αφιερωμένη στο φυσικό περιβάλλον.

Άπολυτίκιον. Ήχος β’.Ό πάσης Δημιουργός της κτίσεως, ό καιρούς και χρόνους εν τη Ίδία εξουσία θέμενος, ευλόγησαν τον στέφανον, του ενιαυτού της χρηστότητας σου, Κύριε, φυλάττων εν ειρήνη τους βασιλείς και την πάλιν σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.

Ε.Ν.

ΑΓΙΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΥΩΝ

Άγιος Ειρηναίος Λουγδούνου: Ο Οικουμενικός Πατέρας και Διδάσκαλος της Εκκλησίας

Του Λάμπρου Κ. Σκόντζου Θεολόγου – Καθηγητού

---

Ορισμένοι από τους αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας έλαβαν τον τίτλο του Οικουμενικού Διδασκάλου, διότι η προσφορά τους σε Αυτή υπήρξε καθοριστική για την διατύπωση της διδασκαλίας Της. Η δράση τους ξεπέρασε τα στενά γεωγραφικά όρια και την εποχή, που έζησαν και έδρασαν, επιδρώντας καταλυτικά στην διαμόρφωση της οικουμενικής διαστάσεως της Εκκλησίας. Ένας από αυτούς τους μεγάλους Πατέρες και οικουμενικούς διδασκάλους υπήρξε και ο άγιος Ειρηναίος, επίσκοπος Λουγδούνου.

Καταγόταν από την ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης της Μ. Ασίας. Ο χρόνος γέννησής του δεν είναι γνωστός με ακρίβεια. Το ότι υπήρξε μαθητής του αγίου Πολυκάρπου Σμύρνης (+167), εικάζεται ότι γεννήθηκε περί το 130 από χριστιανούς γονείς. Σύμφωνα με μαρτυρία του αγίου Ιερωνύμου υπήρξε μαθητής και του σημαντικού Αποστολικού Πατέρα Παπία, επισκόπου Ιεραπόλεως. Φαίνεται ότι έλαβε σπουδαία θεολογική και θύραθεν παιδεία. Είναι βεβαιωμένο ότι σπούδασε την δεύτερη σοφιστική, ως ρητορική τέχνη. Κοντά σε σπουδαίους θεολόγους και ποιμένες διδάχτηκε και παρέλαβε την γνήσια αποστολική παράδοση, η οποία διέκρινε τους επισκόπους της Ασίας. 

Περί το 160 μετακόμισε στη Ρώμη, όπου γνωρίστηκε με τον άγιο Ιουστίνο. Εκεί ο Χριστιανός Φιλόσοφος λειτουργούσε θεολογική και φιλοσοφική σχολή. Φαίνεται πως ο Ειρηναίος μαθήτευσε στην φημισμένη σχολή του Ιουστίνου και συμπλήρωσε τις θεολογικές και φιλοσοφικές του γνώσεις. Αυτό αποδεικνύεται από τον απολογητικό τρόπο που αντιμετωπίζει τις αιρέσεις στο έργο του, διότι μοιάζει με την απολογητική του Ιουστίνου. Η παραμονή του στη Ρώμη του έδωσε την ευκαιρία να γνωριστεί με πολλούς ομολογητές της εκεί ακμάζουσας εκκλησίας.

Περί το 170 αναχώρησε για την μεγάλη πόλη Λούγδουνο (Λυών) της νοτίου Γαλλίας, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα. Η μετάβασή του εκεί δεν ήταν τυχαία, διότι η Γαλατία είχε καταστεί τόπος μετανάστευσης μεγάλου ελληνόφωνου χριστιανικού στοιχείου Μικρασιατών, εξαιτίας των σκληρών διωγμών, οι οποίοι ήταν συχνοί στην Μ. Ασία. Σύμφωνα με μαρτυρία του Γρηγορίου Τουρώνης είχε σταλεί στην Λυών από τον άγιο Πολύκαρπο Σμύρνης για να υπηρετήσει πνευματικά τους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Αυτό βεβαιώνει και η πληροφορία ότι με την άφιξή του, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Σύμφωνα με άλλη μαρτυρία, έγινε ενθουσιωδώς δεκτός από ομάδα προσφύγων Φρυγών Χριστιανών, οι οποίοι όμως έκλειναν προς την αίρεση του Μοντανισμού.

Μάλιστα κάποιοι από τους «προφήτες» της ομάδας, «επαγγέλονταν» την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, ότι θα γινόταν στη Λυών, όπου θα εγκαθιδρύονταν η επίγεια χιλιετής βασιλεία Του, όπως πίστευαν οι μοντανιστές. Αλλά δε γνώριζαν πως ο ορθόδοξος Ειρηναίος βρισκόταν στη Λυών, ως απεσταλμένος του πάπα Ελεύθερου για να αγωνιστεί κατά της αιρέσεως αυτής, η οποία είχε πάρει ανησυχητικές διαστάσεις στην περιοχή και την οποία είχαν φέρει οι μετανάστες Φρύγες από τη Μ. Ασία, την κοιτίδα της. Ο πάπας Ελεύθερος αποζητούσε την ριζική αντιμετώπιση της αιρέσεως και θεώρησε πως ο Ειρηναίος ήταν το κατάλληλο πρόσωπο. 

Το 177 υπέστη μαρτυρικό θάνατο ο επίσκοπος της Λυώνος Ποθεινός, μαζί με πολλούς άλλους Χριστιανούς της περιοχής, όταν ο Ειρηναίος έλειπε στη Ρώμη, καλεσμένος του πάπα Ελεύθερου, για την οργάνωση της αιρέσεως του Μοντανισμού. Όταν επέστρεψε στη Λυών, ο λαός τον εξέλεξε επίσκοπο στη θέση του Μάρτυρα Ποθεινού. Ο Ειρηναίος άρχισε ένα τιτάνιο έργο διοργάνωσης της τοπικής εκκλησίας, ιεραποστολής και καταπολέμησης των αιρέσεων.

Εκείνη την εποχή ήταν σε πλήρη εξέλιξη ένας από τους πλέον φοβερούς διωγμούς κατά των Χριστιανών, τον οποίο είχε κηρύξει με διάταγμά του ο αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος (161-180). Η φιλοσοφική του ιδιότητα (ήταν στωικός φιλόσοφος) δεν τον εμπόδισε να διατάξει έναν από τους πλέον φονικούς διωγμούς κατά των αδίκως διωκομένων Χριστιανών. Παρ’ όλες τις διώξεις ο Ειρηναίος άσκησε ένα αξιοθαύμαστο έργο. Διοργάνωσε ένα σπουδαίο ιεραποστολικό δίκτυο στους ελληνόφωνους, λατινόφωνους και Κέλτες κατοίκους της Ευρώπης. Καταπολέμησε τις αιρέσεις, οι οποίες πληθύνονταν στην Εκκλησία.

Στόχος του η χειρότερη και πιο επικίνδυνη αίρεση: ο Γνωστικισμός. Επρόκειτο για ένα θρησκειοφιλοσοφικό κίνημα, το οποίο διέστρεφε σε απόλυτο βαθμό την διδασκαλία της Εκκλησίας και καλλιεργούσε έναν απίστευτα νοσηρό μυστικισμό. Είναι ο πρώτος μεγάλος εκκλησιαστικός άνδρας και θεολόγος, ο οποίος κατάφερε να θέσει στο περιθώριο τον Γνωστικισμό και να τον εκμηδενίσει! 

Ο Ειρηναίος κλήθηκε να αντιμετωπίσει και ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα, το οποίο ταλαιπώρησε σοβαρά την Εκκλησία το δεύτερο μισό του 3ου μ. Χ. αιώνα. Την έριδα για τον εορτασμό του Πάσχα, η οποία είχε διχάσει την Εκκλησία. Είχε επικρατήσει η συνήθεια στους Χριστιανούς της Μ. Ασίας να εορτάζουν το Πάσχα μαζί με τους Εβραίους στις 14 του εβραϊκού μήνα Νισάν, σε αντίθεση με τους δυτικούς, οι οποίοι το εόρταζαν την πρώτη Κυριακή μετά την εαρινή ισημερία.

Ο Ειρηναίος στάθηκε διαλλακτικός, νουθετώντας τον οργίλο πάπα Ρώμης Βίκτωρα, ο οποίος σκόπευε να δημιουργήσει σχίσμα στην Εκκλησία. Κλήθηκε επίσης να αντιμετωπίσει και το πρόβλημα των μετανοούντων, καθότι επικρατούσαν τάσεις ακραίες στην Εκκλησία, για όσους ήθελαν να επιστρέψουν σ’ Αυτή. 

Ο άγιος Ειρηναίος υπήρξε μεγάλος θεολόγος της Εκκλησίας, ο οποίος αποφάνθηκε για ύψιστες αλήθειες Της. Παράλληλα υπήρξε και μεγάλος συγγραφέας, ο οποίος άφησε στην Εκκλησία ένα σπουδαίο συγγραφικό έργο. Υπήρξε ιδιοφυία στον αντιρρητικό και απολογητικό έργο. Τα πιο γνωστά του συγγράμματα είναι: «Έλεγχος και ανατροπή της ψευδωνύμου γνώσεως», και «Επίδειξη του αποστολικού κηρύγματος». Μας άφησε επίσης πληθώρα επιστολών του. 

Το 193 είχε ξεσπάσει νέος σκληρός διωγμός από τον Σεπτίμιο Σεβήρο (193-211). Ο Ειρηναίος είχε γίνει στόχος των ειδωλολατρών για το σπουδαίο έργο του. Συνελήφθη, μαζί με πλήθος άλλων πιστών και υπέστη μαρτυρικό θάνατο το 202. Η μνήμη του τιμάται στις 23 Αυγούστου. 

romfea.gr

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ  ΩΡΑ 18:30

ΣΑΒΒΑΤΟ 18/8

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 19/8

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7:00

ΠΕΜΠΤΗ 23/8

ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7:00

(ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 25/8 ΔΕΝ ΘΑ ΤΕΛΕΣΤΕΙ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ)

ΚΥΡΙΑΚΗ 26/8

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7:00

ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΣΠΕΡΑΣ ΣΤΙΣ 18:30

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ 

Κ ΕΥΛΟΓΗΣΙΣ ΤΩΝ ΠΙΤΩΝ

ΔΕΥΤΕΡΑ 27/8

ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7:00

Κ ΕΥΛΟΓΗΣΙΣ ΤΩΝ ΠΙΤΩΝ 

ΤΕΤΑΡΤΗ 29/8

ΑΠΟΤΟΜΗ ΤΙΜΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ 

ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  ΕΣΠΕΡΑΣ 31/8

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

 ΝΕΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 

ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΜΟΣ  17:00   

ΣΑΒΒΑΤΟ 1/9

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

 (ΝΕΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ)

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 2/9

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7:00

ΜΕΘΕΟΡΤΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕΤΑ ΛΙΤΑΝΕΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ

Με κατάνυξη και με τη συμμετοχή εκατοντάδων πιστών ολοκληρώθηκαν οι εορταστικές και λατρευτικές εκδηλώσεις του Ιερού μας Ναού.

Την κυριώνυμο ημέρα της εορτής το εσπέρας, Δευτέρα 6 Αυγούστου 2018, στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Καλλιθέας τελέσθηκε πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Θεοφιλέστατου Επισκόπου Ναζιανζού κ. Θεοδωρήτου, πλαισιουμένου των Εφημερίων του Ιερού Ναού.

Εν συνεχεία πραγματοποιήθηκε μεγαλοπρεπής λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος του Μεταμορφωθέντος Κυρίου, στους δρόμους της Καλλιθέας υπό τους ήχους των μουσικών συνόλων του Δήμου Καλλιθέας και της Ελληνικής Αστυνομίας, συνοδεία φίλων κληρικών των όμορων και άλλων ενοριών, εκπροσώπων της Δημοτικής αρχής της πόλεως και πλήθους πιστών.

Μετά το πέρας της πομπής, ο τελετάρχης και Προϊστάμενος του Ι.Ν. Πανοσιολογιώτατος Αρχιμμανδρίτης Ειρηναίος Νάκος, αφού ευχαρίστησε δοξολογικά τον Πανάγαθο Θεό που για μια ακόμη χρονιά μας αξίωσε να πανηγυρίσουμε τη Θεία Μεταμόρφωσή Του, στη συνέχεια ευχαρίστησε τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Ναζιανζού κ. Θεοδώρητο, εκπρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου για την αγάπη και την παρουσία του, τους παρισταμένους κληρικούς και λαϊκούς που συμμετείχαν στις ιερές ακολουθίες, τον Δήμαρχο και τους κ.κ. Αντιδημάρχους και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου καθώς και τις Μουσικές Μπάντες Δήμου Καλλιθέας και Ελληνικής Αστυνομίας οι οποίες παιάνισαν κατά την διάρκεια της λιτανεύσεως της εικόνος.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκε σήμερα Κυριακή 5 Αυγούστου 2018 ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός του Μεταμορφωθέντος Κυρίου στον Ιερό Ναό μας.

Στον εσπερινό χοροστάτησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ναζιανζού κ. Θεοδώρητος πλαισιούμενος από τους Ιερείς του ναού και πλειάδα ιερέων όμορων ενοριών.

Το Θείο λόγο κήρυξε ο Θεοφιλέστατος αναφερόμενος στην Μεταμόρφωση του Χριστού μας.

"Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Χριστός αποτελεί το κέντρο της Ιστορίας, ότι αποτελεί σημείο αντιλεγόμενο. Έχουνε γραφτεί χιλιάδες βιβλία για το πρόσωπό του. Την εκκλησία την απασχόλησε σοβαρά η ερμηνεία και η προσέγγιση του προσώπου του" είπε χαρακτηριστικά ο Θεοφιλέστατος.

Και συνέχισε "Ο Χριστός είναι το ξεχωριστό, είναι το μοναδικό, είναι το άλφα και το ωμέγα της Ιστορίας. Ο άνθρωπος πρέπει να μεταμορφωθεί, να λάμψει και το φως του Χριστού να τον αγγίξει να τον μεταμορφώσει, να τον κάνει χαριτωμένο και ευλογημένο".

Στη συνέχεια ο προϊστάμενος του Ι.Ν. Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Ειρηναίος Νάκος, καλωσόρισε τον Σεβασμιώτατο κ. Θεοδώρητο εκφράζοντας τις ολόθερμες ευχαριστίες του εκ μέρους των πατέρων του Ναού, του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου καθώς και των ενοριτών για την τιμητική παρουσία του Θεοφιλεστάτου τόσο στον πανηγυρικό εσπερινό, όσο και στην αυριανή Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, μεθέορτο εσπερινό καθώς και στην λιτάνευση της εικόνας του Μεταμορφωθέντος Κυρίου στις οποίες ο ίδιος θα χοροστατήσει και ιερουργήσει σεπτή ευλογία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι την ακολουθία του εσπερινού κόσμησαν με την μελύριτη ψαλμωδία τους οι δυο χοροί του Ναού.

Τέλος να αναφερθεί ότι πλήθος πιστών συνέρρεαν καθ' όλη την διάρκεια της ακολουθίας του εσπερινού για να προσκυνήσουν την εικόνα της Μεταμορφώσεως του Κυρίου.