AENAH ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΥΙΟΥ(by Carrie Frederick Frost)

 <<Tί τὸ γεγονός; αὐτὸ τὸ γενη-σόμενον· καὶ τὶ τό πεποιημένον; αὐτὸ τὸ ποιηθησόμενον· καί οὐκ ἔστι πᾶν πρόσφατον ὑπὸ τὸν ἥλιον>>(Eccl. 1,9).

Δεν υπάρχει τίποτα νέο κάτω από τον ήλιο; Είναι αλήθεια ότι όλη η ζωή είναι ένας τακτοποιημένος και προβλέψιμος κύκλος; Ότι αυτό που έγινε είναι αυτό που θα γίνει και αυτό που έγινε θα γίνει (Εκκλ. 1:9);     Αυτή η αίσθηση της ατελείωτης μονότονης επανάληψης της ανθρώπινης εμπειρίας δεν περιορίζεται στην πρώιμη αγροτική κοινωνία στην οποία συγκροτήθηκε ως κείμενο ο Εκκλησιαστής.     Τούτο μας είναι γνωστό κι εδώ στον εικοστό πρώτο αιώνα.    Οδηγώ για να αφήσω τα παιδιά στο σχολείο σήμερα, το ίδιο θα κάνω και αύριο. Ο σύζυγός μου μέσα στην εβδομάδα θα πάει στο παντοπωλείο το εσπέρας για να επιστρέψει αργότερα. Τα μέσα ενημέρωσης αναφέρουν τις καταθλιπτικές ιστορίες της κλιματικής αλλαγής και της πανδημίας covid-19 και θα αναφέρουν τα ίδια και τον επόμενο μήνα.

t     Η καθημερινή ζωή συχνά «γίνεται αισθητή» ωςμονότονη, ακόμη και καταπιεστική, και αυτό μας κάνει να αναζητούμε τη διαφορά και την αλλαγή. Ένα νέο πουλόβερ φέρνει ένα τράνταγμα απόλαυσης.     Το να περπατάς σε διαφορετική διαδρομή προς τη δουλειά σημαίνει να παρατηρείς διαφορετικά σπίτια, ανθρώπους, σκύλους. Αλλά αυτές οι καινοτομίες είναι φευγαλέες - το πουλόβερ είναι «εν συντομία καινούργιο» για ακριβώς τόσο καιρό και η απόλαυση εξαφανίζεται. Η νέα διαδρομή γίνεται η παλιά διαδρομή πριν από πολύ καιρό.      Η αίσθηση ότι αυτό που υπήρξε είναι αυτό που θα βυθιστεί. Αναρωτιόμαστε, είναι κάτι πραγματικά νέο; Είναι κάτι πραγματικά «νεανικό»; Υπάρχει κάποια απελευθέρωση από αυτόν τον κύκλο; Carrie Frederick Frost Τα Χριστούγεννα απαντούν σε αυτές τις ερωτήσεις με ένα ηχηρό «ναι».     Τα Χριστούγεννα θυμόμαστε ότι η Παρθένος Μαρία έκανε κάτι «καινούργιο».     Περιείχε τον «ασυγκράτητο εντός ορίων», δημιούργησε τον Δημιουργό της, ήταν ο φλεγόμενος θάμνος ο μη καταναλισκόμενος.     Εισήγαγε τον Θεό στην εποχή , στη σάρκα και στην ανθρώπινη εμπειρία, τα Χριστούγεννα.       Και ο Υιός της ήταν ο όντως «νέος». Ο Ιησούς Χριστός ένωσε το θείο και το ανθρώπινο μέσα Του, κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στην ιστορία του κόσμου. Η Ενσάρκωση είναι η «απόλυτη καινοτομία». Αυτή είναι μια καινοτομία που δεν μπορεί να υπερπηδηθεί ή να υπερεκτιμηθεί.    Έχουμε την τάση να επικεντρωνόμαστε στα μέρη «θάνατος και ανάσταση» της ιστορίας του Χριστού, και έχομε βάσιμους λόγους.     Αλλά η γέννηση του Θεού στη δημιουργία, από και μέσω του σώματος μιας μητέρας, όχι μόνο θέτει σε κίνηση την υπόλοιπη ιστορία, αλλά είναι, από μόνη της, μια ένεση του εμβολίου της «απόλυτα νεότερης καινοτομίας» στον κόσμο, σπάζοντας όλους τους κύκλους της επιστροφής και επανάληψης.     Νέες δυνατότητες γεννιούνται επίσης—αν αυτή η «αέναη Νεότητα» είναι εμφανής, τότε η αλλαγή είναι δυνατή, η απελευθέρωση από την καταπίεση της ανθρώπινης ρουτίνας είναι διαθέσιμη. Δεν είμαστε καταδικασμένοι να κάνουμε τα ίδια λάθη ή να διαιωνίζουμε τα ίδια εγκλήματα. Καθένας από εμάς μοιράζεται αυτήν την ιδιότητα της «ανεπιφύλακτης καινοτομίας» με τον Ιησού Χριστό.     Παρά τη φαινομενικά ατελείωτη επανάληψη της καθημερινής μας ύπαρξης, κι εμείς είμαστε «εντελώς νέοι».    Η δημιουργία μας - η σύλληψη και η γέννησή μας - είναι ένα νέο  γεγονός για τον κόσμο.    Προερχόμαστε από το τίποτα, ex nihilo, και μετά είμαστε εδώ. Δεν είμαστε βέβαια, όπως ο Χριστός, μια τέλεια ένωση του Θεού και της ανθρωπότητας, αλλά η είσοδός μας στον κόσμο είναι, όπως του Χριστού, ένα εντελώς πρωτοφανές και «παρθένο» γεγονός. Κάτι «πραγματικά νέο» που είναι το πιο θαυμαστό από όλα τα θαύματα.    Αυτή η καθαρή και αναμφισβήτητη «νεότητα» διαταράσσει τα μοτίβα και παρακάμπτει τον κύκλο.     Το αληθινά νέο – δηλ.η είσοδος του Θεού στον κόσμο μαζί και οι δικές μας γεννήσεις - δεν φθείρεται ποτέ (Heb. 6, 4-6). Τα γεγονότα της Ενσάρκωσης που αλλάζουν τον κόσμο είναι εδώ για πάντα. Και μέσω αυτών των γεγονότων, εμείς, μέσα στη «καινούργια» ύπαρξή μας, καλούμαστε στην αιωνιότητα.     Το πραγματικά νέο είναι, εξ ορισμού, πραγματικά ελπιδοφόρο. Αυτό το θυμόμαστε τα Χριστούγεννα όταν τραγουδάμε: ‘’ Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν προαιώνιον Λόγον, ἐν Σπηλαίῳ ἔρχεται, ἀποτεκεῖν ἀποῤῥήτως. Χόρευε ἡ οἰκουμένη ἀκουτισθεῖσα, δόξασον μετὰ Ἀγγέλων καὶ τῶν Ποιμένων, βουληθέντα ἐποφθῆναι, παιδίον νέον, τὸν πρὸ αἰώνων Θεόν. ‘’. ἐν Σπηλαίῳ ἔρχεται, ἀποτεκεῖν ἀποῤῥήτως. Χόρευε ἡ οἰκουμένη ἀκουτισθεῖσα, δόξασον μετὰ Ἀγγέλων καὶ τῶν Ποιμένων, βουληθέντα ἐποφθῆναι, παιδίον νέον, τὸν πρὸ αἰώνων Θεόν. ‘’.     Η καινοτομία του θείου και του ανθρώπινου ενωμένου εν Χριστώ είναι αιτία για το σύμπαν να γιορτάζει και να ελπίζει. Έτσι είναι η έλευση μιας νέας ανθρώπινης ζωής, της εισόδου στον κόσμο του καθενός από εμάς και όλων εκείνων που πρόκειται να γεννηθούν.     Σε πολλά μέρη στον κόσμο σήμερα είναι μια επιλογή να κάνεις παιδιά με την έννοια ότι τα ζευγάρια μπορεί να λάβουν μέτρα για να αποτρέψουν μια εγκυμοσύνη ή να τερματίσουν μια εγκυμοσύνη.    Υπάρχουν πολλοί «λόγοι» για να κάνεις παιδιά, στο βαθμό που η απόφαση για τεκνοποίηση (ή όχι) σχετίζεται πάντα με τη λογική. Αυτή η «συναίνεση» σε έναν νέο άνθρωπο είναι μια πράξη ελπίδας.     Η ελπίδα ότι αυτό το παιδί θα μεγαλώσει και θα ανθίσει. Η ελπίδα ότι ο κόσμος θα είναι ασφαλής και ευγενικός με το παιδί. Η ελπίδα ότι το παιδί θα γνωρίσει την αλήθεια και την καλοσύνη στον κόσμο. Η ελπίδα ότι το παιδί θα γνωρίσει τον Θεό. Αυτή η ελπίδα είναι, φυσικά, «χρωματισμένη» με σκοτάδι και θλίψη.     Ο κόσμος δεν θα είναι πάντα ασφαλής και ευγενικός με τα παιδιά μας.     Θα υποφέρουν και οι καρδιές μας θα πονούν γι' αυτό το βάσανο, όπως και της Θεοτόκου Μαρίας.     Το να γεννιέσαι σημαίνει να είσαι καταδικασμένος σε βάσανα και θάνατο.     Αλλά η τεκνοποίηση περιλαμβάνει «εκτίμηση για το Νέο» και τη συνοδευτική ελπίδα πως, ό,τι είναι αληθινό και καλό στην ανθρώπινη ζωή, είναι «υπέρτερο» από το σκοτάδι ή τη θλίψη της.      Τα Χριστούγεννα είναι ο εορτασμός της απελευθερωτικής καινοτομίας και της αέναης ελπίδας που έρχεται μέσω της εισόδου του Ιησού Χριστού σε αυτόν τον κόσμο — και τον δικό μας. Υπάρχουν ‘’νέα πράγματα’’ κάτω από τον Υιό. ΠΗΓΗ Carrie Frederick Frost. (2021, December 22). Newness under the Son. Public Orthodoxy. Retrieved December 28, 2021, from https://publicorthodoxy.org/2021/12/22/newness-under-the-son/#more-10290 Carrie Frederick Frost, PhD, teaches at Western Washington University and Saint Sophia Ukrainian Orthodox Seminary. She is the author of ''Maternal Body: A Theology of Incarnation from the Christian East'', and serves on the board of International Orthodox Theological Association and Saint Phoebe Center for the Deaconess.