Anatomy of a Fall της Justine Triet (Χρυσός Φοίνικας 2023).

 Η ταινία «Anatomy of a Fall», ο νικητής του φετινού Χρυσού Φοίνικα κατανοεί τη σημασία της αφήγησης μιας συναρπαστικής ιστορίας. 

Η ταινία της Justine Triet και του Arthur Harari είναι μια συναρπαστική και αινιγματική ιστορία για μια γυναίκα που ονομάζεται Sandra Voyter (Sandra Hüller) και τι συμβαίνει όταν ο σύζυγός της βρίσκεται νεκρός στη βάση του σαλέ τους.

Η ιστορία της Sandra είναι περίπλοκη, αλλά η ταινία είναι απλή. Σκάβει βαθύτερα σε έναν ανθρώπινο χαρακτήρα παρά στο ιστορημένο έγκλημα.

Στοχαστικό και σαρκικό, το Anatomy of a Fall της Justine Triet προσφέρει μια μικροσκοπική ματιά όχι στην πτώση ενός άνδρα, αλλά στην κατάρρευση των σχέσεων και σε ό,τι έχει απομείνει στη συνέχεια.

''Σε Βυζαντινά Ίχνη. Δυό Χιλιετίες Ελληνικής Μουσικής. Από το Βυζάντιο στο Μουσικό Σύμπαν του Μίκη Θεοδωράκη(1-10-2023)

Η Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού, καθώς διανύουμε σταυρώσιμη περίοδο στον τόπο μας.

Εἰργάσω σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς ὁ Θεός, Σταυρὸν καὶ τὴν Ἀνάστασιν, δι᾿ ὧν ἡμᾶς ἔσωσας, ἀγαθὲ καὶ φιλάνθρωπε, Παντοδύναμε Κύριε δόξα σοι(Ἰδιόμελον).

Σύ μου σκέπη κραταιὰ ὑπάρχεις, ὁ τριμερὴς Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ, ἁγίασόν με τῇ δυνάμει σου, ἵνα πίστει καὶ πόθῳ προσκυνῶ καὶ δοξάζω σε (Ἰδιόμελον).

Με ιεροπρέπεια, μέσα σε κλίμα περισυλλογής, εορτάσθηκε λειτουργικώς η παγκόσμιος Ύψωσις του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού και στον Ι. Ν. Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλλιθέας.

Ernest Becker: στην κρυφή ρίζα της υπαρξιακής μας λαχτάρας: ο Ηρωϊσμός και η ανθρώπινη αναζήτηση του νοήματος.

Τι κάνει κάτι να είναι ηρωϊκό;» ρώτησε ο Νίτσε καθώς έβγαινε από την κατάθλιψη και μετά απάντησε: «Να έλθει αντιμέτωπος κανείς ταυτόχρονα με τα μεγαλύτερα βάσανα και την υψηλότερη ελπίδα του». 

Και όμως μια από τις υπέρτατες προκλήσεις της ανθρώπινης ζωής είναι, να δανειστείς την υπέροχη φράση του Rilke, να «διαβαίνεις μέσα στα όρια της λαχτάρας σου» — να παραδοθείς πλήρως στα βάσανά σου, να μπεις πλήρως στην εικόνα της ελπίδας σου και να αποκτήσεις την επιθυμία για μια μεγαλειώδη ζωή, επιθυμία που δεν τροφοδοτείται από τη μεγαλοπρέπεια του εγώ, αλλά στοχεύει στο μεγαλείο του σύμπαντος που υποδηλώνει τη λαχτάρα μας για επιστροφή στο Απόλυτο. 

Διεθνές επιστημονικό συνέδριο στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων: Φθίνει η ελληνική γλώσσα!

 Η Εταιρεία Κρητικών Μελετών/Ίδρυμα Καψωμένου οργάνωσε στα Χανιά, το τριήμερο 1 με 3 Σεπτεμβρίου(2023), μια συνάντηση εκπροσώπων των ακαδημαϊκών τμημάτων που διδάσκουν γλώσσα, ιστορία, λογοτεχνία και γενικότερα ελληνικό πολιτισμό στο εξωτερικό(…).

Η αίσθηση του περιθωριακού, του επουσιώδους και του ασήμαντου, παρούσα: πέρα από την τοπική αυτοδιοίκηση οι αρμόδιοι φορείς του ελληνικού κράτους – τα υπουργεία Παιδείας και Εξωτερικών – δεν εκδήλωσαν το παραμικρό ενδιαφέρον για την σύναξη.

Η δε τοπική κοινωνία εκκωφαντικά απούσα στηνμεγάλη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρουτης πόλης των Χανίων(…).

Les Enfants des autres : Το να αγαπάς τα παιδιά των άλλων είναι ένα ρίσκο που αξίζει να πάρεις...

 Η Rachel είναι 40 ετών, χωρίς παιδιά. Λατρεύει τη ζωή της: τους μαθητές της στο Λύκειο, τους φίλους της, τους πρώην της, τα μαθήματα κιθάρας της. Ερωτεύεται τον Άλι, δένεται με τη Λεϊλά, την 4χρονη κόρη του.

Δεν υπάρχουν δραματικά εφέ στα ‘’Παιδιά των Άλλων’’(Les Enfants des autres), όπου η αίσθηση του ρυθμού είναι ξεκάθαρη, καθώς το παραμικρό πλάνο φαίνεται να ξεκινά πάντα και μετά σταματά στη σωστή εικόνα, καθώς ο εσωτερικός ρυθμός των σκηνών φαίνεται ισορροπημένος μαζί με ορισμένα στιλιστικά εφέ που έχουμε ήδη συναντήσει στη φιλμογραφία της, κυρίως τα fades σε μαύρο, δηλαδή την χρήση της ίριδας που ανοίγει και κλείνει τις σεκάνς της ταινίας, σαν να σημαίνει διαφορετικά κεφάλαια στη ζωή της Rachel.

Με τον τρόπο αυτό η Rebecca Zlotowski, η σκηνοθέτης ( Belle epine , Grand Central ), επέλεξε αντί για μια ειλικρινή συγκίνηση έτσι να περιγράψει το ταξίδι της Rachel ( Virginie Efira), μιας 40χρονης γυναίκας που δένεται με το 4χρονο κορίτσι του νέου της εραστή (ο Roschdy Zem: είναι ο πατέρας σε μια απείρως πιο τρυφερή, ευαίσθητη και σαγηνευτική πτυχή η οποία δίνει σε κάθε σεκάνς την αίσθηση ενός καλού ηθοποιού).

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ 2023

 

Εκκλησιαστική Μεταβολή στην Ορθoδοξία ;

H εκκλησιαστική μεταρρύθμιση (Μεταβολή) αποτελούσε ανέκαθεν ταμπού για την Ορθόδοξη Εκκλησία · δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς σε ορισμένους παραδοσιακούς κύκλους. Πράγματι, υφίστανται πολλά στοιχεία που ενισχύουν τη στασιμότητα και προωθούν αντιμεταρρυθμιστικές τάσεις, όπως η προάσπιση της ενότητας, της σταθερότητας, της ταυτότητας, ψυχολογικών και πνευματικών παραγόντων, της καθολικότητας, της συνοδικότητας, της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας, της ομοιομορφίας, της παραδοσιαρχίας κ.α.

Τα προαναφερθέντα αποτελούν σοβαρά εμπόδια στις προσπάθειες αλλαγής στην Εκκλησία σε διάφορους προσωπικούς, εκκλησιαστικούς, ποιμαντικούς, θεολογικούς, λειτουργικούς και οργανωτικούς τομείς, δίχως τους οποίους οποιοδήποτε ολοκληρωμένο θεολογικό πλαίσιο και ορθή επιχειρηματολογία καθίστανται ανέφικτα.

"Η Ιστορία ολοκληρώνει τον σκοπό της, όταν γίνεται 'δημόσια''!

Ο εκδημοκρατισμός της Επιστήμης και της Γνώσης που απορρέει από αυτήν.

 Για περισσότερα: Αthens History Walks

Ἡ γῆ πανηγυρίζει, ὁ οὐρανός χορεύει, Σοῦ ἄνω αἰρομένης.

 Με σεμνότητα και ιερότητα τελέστηκε σήμερα, Δευτέρα 14 Αυγούστου 2023, ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός της κορυφαίας Θεομητορικής εορτής του τρέχοντος εκκλησιαστικού έτους, της εορτής της Κοιμήσεως και της εις τους Ουρανούς Μετάστασης της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Καλλιθέας. Στον Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ευρίπου κ. Χρυσόστομος...Για περισσότερα & φωτογραφικό υλικό : ΕΔΩ

Μια Κρυφή Ζωή:Franz Jägerstätter

Ο Franz Jägerstätter, ένας Αυστριακός, αρνείται να αγωνιστεί για τους Ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και εκτελείται από αυτούς το 1943. 

Στο χωριό του, εξ ολοκλήρου P/Kαθολικό, ήταν ο μόνος που αντέδρασε στο Nαζιστικό καθεστώς. Ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης Terrence Frederick Malick σκηνοθετεί μία απίστευτης ομορφιάς δραματική ταινία για έναν αφανή ήρωα και σύμβολο της αντίστασης. Η  ταινία “Μια κρυφή ζωή” (2019) είναι αφιερωμένη σ’ αυτόν. 

Είναι διαθέσιμη στο “ERTFLIX” έως τις 5 Οκτωβρίου.

Σύνδεσμος:  https://www.ertflix.gr/vod/vod.291481-mia-kruphe-zoe 

Ὦ φιλοθεάμονες, τῶν ὑπέρ νοῦν καί φιλήκοοι, μυστικῶς ἐποπτεύσωμεν, Χριστόν ἐξαστράψαντα, θεϊκαῖς ἀκτῖσι.

 Με τον Μεθέορτο Εσπερινό και την Λιτανεία της Εικόνας της Μεταμορφώσεως του Κυρίου ολοκληρωθήκαν σήμερα, Κυριακή 6 Αυγούστου 2023, οι εορταστικές και λατρευτικές εκδηλώσεις στον Ι.Ν. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Καλλιθέας.

Στον Μεθέορτο Εσπερινό προεξήρχε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ρωγών κ. Φιλόθεος, πλαισιούμενος από τους ιερείς του Ιερού Ναού και κληρικούς άλλων Μητροπόλεων.

Μετά το πέρας του εσπερινού πραγματοποιήθηκε μεγαλοπρεπής Λιτάνευσις της Ιεράς Εικόνος του Μεταμορφωθέντος Κυρίου στους δρόμους της Καλλιθέας υπό τους ήχους της μπάντας της Ελληνικής Αστυνομίας και της μπάντας του Δήμου Καλλιθέας προεξάρχοντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ρωγών κ. Φιλόθεου...

Για περισσότερα & φωτογραφικό υλικό: ΕΔΩ

Ἐν ἐμοί τόν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε, φωτί ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ

Σήμερα, Κυριακή 6 Αυγούστου 2023, με λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε η μεγάλη Δεσποτική εορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού στον ομώνυμο Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Καλλιθέας.

Στην Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ανδρούσης κ. Κωνστάντιος πλαισιούμενος από τον προϊστάμενο του Ιερού Ναού π. Σισώη Σκάρκο με τη συμμετοχή κληρικών και άλλων Μητροπόλεων.

Τον Θείο λόγο κήρυξε ο Θεοφιλέστατος, ο οποίος αναφέρθηκε στην εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος: «Είναι η εορτή του Φωτός, η εορτή της Θείας αποκαλύψεως, της δόξης του Χριστού, είναι γεγονός στο οποίο δεν μπορούν να αντικρίσουν οι σωματικοί οφθαλμοί χωρίς τη Θεία χάρη, είναι παραδείσια εμπειρία, είναι πρόγευση της Αναστάσεως και συνάμα μέρος του Μυστηρίου του Σταυρού» - τόνισε χαρακτηριστικά ο Επίσκοπος Ανδρούσης Κωνστάντιος... 

Για περισσότερα & φωτογραφικό υλικό: ΕΔΩ

Μωσῆς Θεοῦ πρόσωπον ἐν Θαβώρ εἶδε.

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκε το Σάββατο, 5 Αυγούστου 2023, ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός του Μεταμορφωθέντος Κυρίου στον ομώνυμο Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Καλλιθέας.

Στον Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ευρίπου κ. Χρυσόστομος πλαισιούμενος από τον προϊστάμενο του Ιερού Ναού π. Σισώη Σκάρκο και από ιερείς όμορων ενοριών.

Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Θεοφιλέστατος, ο οποίος αναφέρθηκε στη Δεσποτική Εορτή, μια από τις μεγαλύτερες της Χριστιανοσύνης, τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.

Για περισσότερα &φωτογραφικό υλικό: ΕΔΩ

Η «Παναγία που έρχεται από τη θάλασσα»(Maria Antonietta Iannelli).

 Το πλοίο παρασυρόταν μέσα στη δίνη των κυμάτων και, μη μπορώντας πιά να αντιστεκόμαστε στον άνεμο, έρμαιοι της δύναμής του, αφεθήκαμε σ' αυτήν... 

Για μέρες δεν φαίνονταν ούτε ήλιος ούτε άστρα και η σφοδρή καταιγίδα συνέχιζε να μαίνεται, έτσι που κάθε ελπίδα να σωθούμε φαινόταν πιά χαμένη... Την άλλη μέρα, δαρμένοι σκληρά από την καταιγίδα, άρχισαν να ρίχνουν το φορτίο στη θάλασσα... Όταν ξημέρωσε, δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν την περιοχή όπου βρίσκονταν, πρόσεξαν όμως έναν μικρό κόλπο με αμμουδιά κι απφάσισαν, αν ήταν δυνατόν, να σπρώξουν το πλοίο προς τα εκεί.

Με την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, το 1453, κάποιοι έμποροι, πιστοί χριστιανοί, παίρνουν στα κρυφά, ξεγελώντας τους βαρβάρους, τα ιερά λείψανα και τις σεβάσμιες εικόνες, προ πάντων εκείνη της Παναγίας Παρθένου. Φορτώνοντάς την στο πλοίο τους, κατευθύνονται προς τη Νεάπολη, ναυαγούν όμως στον κόλπο της, συντρίβονται και παρασύρονται προς το Salerno. Στο ναυάγιο χάνουν όλο το φορτίο τους και λίγοι σώζονται.

Η ιερή εικόνα σπρώχνεται και φθάνει κοντά στα τείχη της πόλης. Η εικόνα αυτή της Παρθένου Μαρίας ανήκει στον τύπο της Οδηγήτριας, στον οποίο το χέρι της Παναγίας δείχνει το Παιδίον, προς υπενθύμιση του χωρίου του ευαγγελίου του Ιωάννη: "εγώ ειμι η οδός και η αλήθεια και η ζωή" (Ιωάν. 14,6).

«Ο Θρησκευτικός» Κλιντ Ίστγουντ: Αν υπάρχει το μεγαλείο του ανθρώπου, αυτό βρίσκεται στον τρόπο διαχείρισης της ήττας.

 Η επίδοξη πυγμάχος Μάγκι Φιτζέραλντ ζητάει από τον ηλικιωμένο προπονητή, Φράνκι Νταν, να αναλάβει την εκπαίδευσή της. Στην αρχή, ο Φράνκι (ο οποίος ζει μια μοναχική ζωή, αποξενωμένος από τη μοναχοκόρη του και έχοντας ελάχιστους φίλους) αρνείται κατηγορηματικά, λέγοντας στη Μάγκι ότι δεν ενδιαφέρεται να εκπαιδεύσει ένα κορίτσι.

Όμως η Μάγκι είναι αποφασισμένη να τον κάνει να αλλάξει γνώμη και τελικά τα καταφέρνει. Σύντομα ο Φράνκι θα διαπιστώσει πως η νεαρή γυναίκα δεν αποδεικνύεται μόνο το μεγάλο πυγμαχικό ταλέντο που πάντα ονειρευόταν να έχει κάτω από τα φτερά του, αλλά και μια καλή φίλη που γεμίζει το μεγάλο κενό που υπήρχε στη ζωή του.

 Υπό την καθοδήγηση του Νταν, η καριέρα της Μάγκι εκτοξεύεται, αλλά ένα άσχημο ατύχημα στο ρινγκ, θα βάλει φρένο στις φιλοδοξίες της.

«Ένας αριθμός» : η δεσποινίς Ιουλία!

<<Τις προάλλες φώναξα στο γραφείο μου τη δεσποινίδα Ιουλία, τη δασκάλα των παιδιών. Έπρεπε να της δώσω το μισθό της.

– Κάθισε να κάνουμε το λογαριασμό, της είπα. Θα ‘χεις ανάγκη από χρήματα και συ ντρέπεσαι να ανοίξεις το στόμα σου… Λοιπόν… Συμφωνήσαμε για τριάντα ρούβλια το μήνα…
– Για σαράντα.
– Όχι, για τριάντα, το έχω σημειώσει. Εγώ πάντοτε τριάντα ρούβλια δίνω στις δασκάλες… Λοιπόν, έχεις δύο μήνες εδώ…

Η κόρη του κυρ-Βασίλη

  Ο κυρ-Βασίλης είναι Αλβανός μετανάστης, ζει στην Ελλάδα κοντά 25 χρόνια.  Εδώ γεννήθηκαν τα παιδιά του, ένα κορίτσι στο Λύκειο κι ένα αγοράκι στο Δημοτικό.

Δουλεύει στους ελαιώνες, στα πορτοκάλια, τα μανταρίνια, είναι έξυπνος, καλός οργανωτής, έντιμος και καθαρός. 

Μαζί του πάντα η γυναίκα του. Είναι στεγνός, λιγόλογος, λιγόφαγος και ψηλός.

Η ομολογία της γιαγιάς μου

Η γιαγιά μου ήταν καλός άνθρωπος! Όπως όλες οι γιαγιάδες του κόσμου!

Όμως εγώ θα σας μιλήσω για τη δική μου γιαγιά. Την έλεγαν Σοφία και στο χωριό τη φώναζαν Σοφιά ή Σοφούλα, εκεί στο Μοναστηράκι των Μυκηνών.

Εκεί βίωσε τη δύσκολη ζωή μέχρι το τέλος. Εκτός από πέντε σχεδόν χρόνια, που ήρθε στην Αθήνα, με χίλια βάσανα για να βοηθήσει τους δικούς μου. Ήταν το πρώτο και το τελευταίο της ζωής της ταξίδι, αν εξαιρέσουμε το μεγάλο ταξίδι της για τον χρόνο, λίγο αργότερα.

Μαρτύριο χωρίς Θαύματα (Martyrdom without Miracles)?

Santa Camara

   Μεταξύ των ετών 850 και 859 μ.Χ, κάτι απροσδόκητο συνέβη στην Κόρδοβαⁱ.    Μαρτύρησαν κάπου σαράντα οκτώ χριστιανοί (κυρίως μοναχοί). 

  Οι σύγχρονοι ιστορικοί της εκκλησίας τους αναφέρουν συνήθως ως «εκούσιους μάρτυρες», επειδή σχεδόν όλοι τους, με τη θέλησή τους, παρουσιάστηκαν μπροστά στις μουσουλμανικές αρχές (στον εμίρη Abd ar-Rahman II, 792-852μ.Χ) και ομολόγησαν ότι ήταν χριστιανοί, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα το Ισλάμ και τον Μωάμεθ ως ψευδοπροφήτηⁱⁱ.

  Η κύρια πηγή για αυτά τα γεγονότα είναι τα γραπτάⁱⁱⁱ του Ευλογίου^iv, ενός ιερέα από την Κόρδοβα. 

   Εξελέγη επίσκοπος του Τολέδο αλλά δεν χειροτονήθηκε γιατί υπέστη βίαιο θάνατο (το 859μ.Χ), έχοντας κρύψει στο σπίτι του κάποια Λεοκριτία, που ασπάστηκε τον Χριστιανισμό προερχόμενη από το Ισλάμ. Αυτό έδωσε στις αρχές το νομικό πάτημα για να εκτελεστούν και οι δύο (δηλ. για προσβολή και αποστασία από το Ισλάμ). Πολυάριθμες μελέτες^v είναι αφιερωμένες στους «εθελοντές μάρτυρες», δίνοντας διάφορες εξηγήσεις για την ξαφνική εξέγερση. 

''ΜΙΚΡΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ''

THE MECHANISM OF CATASTROPHE: Toronto’s Anti-Greek Riots of 1918(ο «βίαιος Αύγουστος» του Τορόντο).

   Μια εποχή που έκρινε την τύχη του Ελληνισμού του Καναδά μας είναι ουσιαστικά άγνωστη, καθώς - και πολύ ορθά αλλά μονομερώς- συχνότερα μιλούμε για τον Σεπτέμβριο του 1955 ο οποίος σημαδεύτηκε από τα βίαια επεισόδια που ξέσπασαν στην Κωνσταντινούπολη από τον τουρκικό εθνικιστικό όχλο.

  Η Toula Drimonis, συγγραφέας και συντάκτρια με έδρα το Μόντρεαλ, έγραψε μια ιστορία για το MacLean's Magazine υπενθυμίζοντας την ασχήμια εκείνης της εποχής, τότε όπου ένα οργανωμένο πογκρόμⁱ συνέβη σε μια ''πολιτισμένη χώρα της Αντάντ''.

<< Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν καί Πνεύματος ἐπιδημίαν καί προθεσμίαν ἐπαγγελίας καί ἐλπίδος συμπλήρωσιν>>.

Η μεγάλη εορτή της Πεντη-κοστής τιμά την ημέρα κατά την οποία το Άγιο Πνεύμα, κατήλθε ως δυνατός άνεμος στους μαθητές (βλ. Πράξεις 2), όπως τους είχε υποσχεθεί ο Χριστός κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής Του (βλ. Κατά Ιωάννην 14:26, 15:26), και κάθισε πάνω τους με τη μορφή γλωσσών φωτιάς (βλ. Πράξεις 2:3). 

Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι μαθητές έλαβαν μια άφθαρτη δύναμη εκ των άνω (πρβλ. Λουκ 24:49), έχοντας την εξουσία πλέον να ξεκινήσουν τη σημαντική αποστολή τους και να παρέχουν μαρτυρία για τη δόξα του Υιού του Θεού έως τα πέρατα της γης. 

Καί ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τήν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς

 «Καί ἐν τῷ συμ-πληροῦσθαι τήν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό. 

Καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας, καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι· καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ᾿ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν». [*Πράξεις 2:1-3.]ⁱ

Πράγματι, η μαρτυρία των Πράξεων (2:1-21) για την εορτή της Πεντηκοστής διαπνέεται από την ενέργεια του Αγ. Πνεύματος · ακτινοβολεί τη φωτεινότητα της πίστης που διαμορφώνεται μέσω ενός ξεχωριστού μυστικού βιώματος, το οποίο περιλαμβάνει σύνολη την προσευχόμενη κοινότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο και σύμφωνα με τα λόγια του Ρωμανού του Μελωδού στο κοντάκιο της εορτής : «Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος· ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε· καὶ συμφώνως δοξάζομεν τὸ πανάγιον Πνεῦμα».

ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ ΜΙΑΣ ''ΙΕΡΗΣ'' ΔΙΑΡΡΗΞΗΣ: ''Οι ανισότητες και οι σχέσεις τους με την εγκληματικότητα στην Ελλάδα 2022 ''.

«Οι ανισότητες και η εγκληματικότητα είναι φαινόμενα που απασχολούν όλα τα σύγχρονα κράτη. 

Οι ανισότητες είναι μία κατάσταση που δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτή από καμία κοινωνία και από καμία ομάδα ανθρώπων.

Τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει πολυάριθμες μελέτες που διερευνούν τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες που βιώνουν πολύ άνθρωποι στην καθημερινότητά τους (Blackburn 2008)ⁱ. Δεν θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ότι οι ανισότητες στην υγεία ή οι ανισότητες στην εκπαίδευση δεν είναι αλληλένδετες. 

Το «προξενιό της Βαλέρια» (Valeria Is Getting Married)

 Μια μικρή αλλά αποτελεσματική ταινία που συνδυάζει τα κλισέ φαντασίας του Γάμου και της αναγκαστικής μετανάστευσης σε σκηνοθεσία της Michal Vinik, το Valeria is Getting Married ακολουθεί την Christina [Lena Fraifeld], μια Ουκρανή που ήδη ζει στο Ισραήλ με τον σύζυγό της (Yaakov Zada Daniel) Michael, «μεσίτη Γάμου», καθώς ετοιμάζεται να παντρέψει την αδερφή της (Dasha Tvoronovich) Valeria με έναν άλλο Ισραηλινό που ονομάζεται Eytan (Avraham Shalom Levi), τον διαδικτυακό της φίλο, τον οποίο γνώρισε μέσω του συζύγου της αδερφής της .

  Αρχικά φαίνεται ότι μοιάζει περισσότερο με κινηματογραφικά μελό της δεκαετίας του 1950 που διασκεύασαν επιτυχημένα δραματικά θεατρικά έργα που περιστρέφονται γύρω από 2-4 χαρακτήρες, που συνήθως ζουν στο ίδιο διαμέρισμα.

  Η Michal Vinik ξερευνά για άλλη μια φορά την ισραηλινή έκδοση του άνδρα, αυτή τη φορά μέσα από την ιστορία των δύο Ουκρανών αδελφών που συμμετέχουν σε προκαθορισμένους Γάμους, ένα όνειδος όχι λιγότερο επίκαιρο σήμερα — νύφες με ταχυδρομική παραγγελία.

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΛΥΣΜΑΤΟΣ_«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» στη Μονή Λαζαριστών.

Το θέατρο, για τη γαλλική κοινωνία του 17ου αιώνα, δεν ήταν μόνο μια Illusion comique, όπως την αποδίδει με δραματικούς όρους ο Πιέρ Κορνέιγ, αλλά ένα κυριολεκτικό theatrum mundi, με πρωταγωνιστή ένα σώμα υπαρκτό και ταυτόχρονα κατά φαντασίαν.

Η δομή, η αυστηρότητα, οι κανόνες σκηνικής συμπεριφοράς, τα φανταχτερά κουστούμια, το μακιγιάζ, οι περούκες, οι μάσκες, και ό,τι άλλο θα μπορούσε να έχει σχέση με αυτό το σώμα της παρουσίας και της απουσίας, ήταν αλιευμένα από τις τελετουργικές επιτελέσεις της κυρίαρχης Αυλής του Λουδοβίκου 14ου, εκεί όπου θα αρχίσει να διαμορφώνεται και ο επίσημος κανόνας του γαλλικού θεάτρου, ο οποίος θα βρει την απόλυτη στέγη και έκφρασή του στην Comedie francaise, υπό την αυστηρή εποπτεία του καρδινάλιου (και λογοκριτή) Ρισελιέ...

«Οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού»: Πασχαλινά δέματα αγάπης(ΕΦΤ)

Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!

Για άλλη μια φορά γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού, τη νίκη της ζωής πάνω στο θάνατο και την επανένωση της ανθρώπινης φύσης με το Θεό.

Γιορτάζουμε μια νίκη πάνω στη λογική σύμφωνα με την οποία όλα τελειώνουν με το θάνατο και μόνος σκοπός της ζωής είναι η ικανοποίηση του ατομικού υλικού συμφέροντος: της λογικής του θεσμικά υπαρξιακού υλισμού, την επικράτηση της ατομοκρατίας και του πρακτικού υλισμού, με την αναλγησία απέναντι στους «ελαχίστους του Ευαγγελίου της Κρίσεως», αλλά και με την καλλιέργεια απαξίωσης απέναντι σε ομάδες συνανθρώπων μας.

ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ Σ' ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩι

ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ κκ.ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ

ΕΛΕΥΣΗ & ΥΠΟΔΟΧΗ ΕΙΚΟΝΟΣ ''ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ''

Μια αλληλεγγύη προσευχής με την ''Κασσιανή''

 Το ευαγγελικό ανάγνωσμα για τη Μεγάλη Τετάρτη, που ψάλλεται το βράδυ της M.Τρίτης (Ματθ. 26:6-16), κορυφώνεται με μια αμαρτωλή απόφαση κοσμικών διαστάσεων που πήρε ένας από τους Αποστόλους του Κυρίου. 

Η απόφασή του Ιούδα να προδώσει τον Ιησού θέτει σε κίνηση ολόκληρο το δράμα των Παθών, που οδηγεί στη Σταύρωση & την Ανάσταση ٠ και, χρωματίζει την ιστορία που προηγείται για έναν μυστηριώδη επισκέπτη στο δείπνο που έλαβε χώρα στη Βηθανία, στο σπίτι του Σίμωνα του Λεπρού.

Μια γυναίκα μπαίνει μέσα με ένα ακριβό κανάτι από αλάβαστρο, και πλησιάζοντας τον Ιησού, τον αλείφει με λάδι. Το κεφάλι και το σώμα του Ιησού αναφέρονται٠ αλλά, η λαϊκή φαντασία, ειδικά στην Ορθόδοξη παράδοση, συνδυάζει συνεχώς αυτό το επεισόδιο με αυτές τις άλλες ιστορίες χρίσματος στα Ευαγγέλια του Λουκά και του Ιωάννη, έτσι ώστε ο Ιησούς με η παρουσία του Ιησού να σηματοδοτεί το γεγονός και αυτή ταφική εθιμοτυπία και να στοιχειώνει και να προσκολλάται σε όλα.

Κυριακή των Βαΐων- Αρχιερατική Θεία Λειτουργία

  Με τη δέουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα και ιεροπρέπεια εορτάσθηκε την Κυριακή των Βαΐων, 9 Απριλίου 2023, η θριαμβευτική είσοδος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλλιθέας.

  Σύμφωνα με το χριστιανικό εορτολόγιο η προηγούμενη Κυριακή της εορτής της Ανάστασης καθιερώθηκε να ονομάζεται Κυριακή των Βαΐων (ή Κυριακή του Λαζάρου ή Κυριακή Βαϊοφόρος).

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή και ο σύγχρονος άνθρωπος( Ιωάννου Μ. Φουντούλη)

''Τί τὰ μύρα τοῖς δάκρυσι Μαθήτριαι κιρνᾶτε; ὁ λίθος κεκύλισται, ὁ τάφος κεκένωται, ἴδετε τὴν φθοράν, τῇ ζωῇ πατηθεῖσαν, τὰς σφραγῖδας μαρτυρούσας τηλαυγῶς, ὑπνοῦντας δεινῶς τοὺς φύλακας τῶν ἀπειθῶν, τὸ θνητὸν σέσωσται σαρκὶ Θεοῦ, ὁ ᾍδης θρηνεῖ, δραμοῦσαι χαρᾷ, εἴπατε τοῖς Ἀποστόλοις· ὁ νεκρώσας Χριστὸς τόν θάνατον, πρωτότοκος ἐκ νεκρῶν, ὑμᾶς προάγει εἰς τὴν Γαλιλαίαν''(Δοξαστικό, Εσπερινός Κυριακής Μυροφόρων).

Το πρώτο και κύριο από μία άποψη στοιχείο και χαρα­κτηριστικό γνώρισμα της περιό­δου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι ότι είναι περίοδος νηστείας. Είναι η πρώτη και μεγάλη και κυ­ρία νηστεία, πού επη­ρεάζει τη λατρεία της Εκκλησίας ουσιαστικά, όσο καμιά άλλη περίοδος νηστείας. Παλαιότερες νηστείες, πού η αρχή τους φθά­νει ως την αποστολική εποχή, είναι οι δύο ήμερες της εβδομάδος πού είναι αφι­ερωμένες στο πάθος του Κυρίου, η Τετάρ­τη και η Παρασκευή.

Αντίθετα κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή η ίδια η καθημερινή ακολουθία, τ' αναγνώσματα και η υμνογραφία αποτελούν μία συνεχή υπό­μνηση και προτροπή για τη νηστεία.

CONSIDERING MARY OF EGYPT(by V.K. McCarty)

Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ' εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν Σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττουσα ἐδίδασκες ὑπερορᾶν μὲν σαρκὸς παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται Ὁσία Μαρία τὸ πνεῦμά σου.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίαςⁱ Ἦχος πλ. δ'

Την Κυριακή της Οσίας Μαρίας της Αιγύπτου, συναντάμε μια οδυνηρή «πρόκληση» μετάνοιας στη ζωή μας, αυτή που ενσωματώθηκε στην λειτουργική πράξη πριν από αιώνες, μέσα στη δίνη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Έτσι, μαζί με το Ευαγγέλιο για την 5η Κυριακή των νηστειών συνάπτεται κι η ιστορία ενός μοναχούⁱⁱ μια παραβολική διήγηση που συγκεκριμένα δεν διδάσκεται από τον Ιησού, αλλά έρχεται σε εμάς μέσα από το θησαυροφυλάκιο των Ασκητών Πατέρων της Ορθοδοξίας.

Είναι η ιστορία ενός μοναχού και ενός προσκυνητή στην έρημο. Όπως λέει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων, τον έβδομον αιώνα, που το έγραψε, καταγράφει όσα άκουσε: «την ιερή ιστορία που έφτασε σε εμάς...».

LET’S MAKE HISTORY: ORDAIN DEACONESSES IN THE ORTHODOX CHURCH TODAY.

<<Συνίστημι δὲ ὑμῖν Φοίβην τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν, οὖσαν διάκονον τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κεγχρεαῖς(Κορίνθου),  ἵνα αὐτὴν προσδέξησθε ἐν Κυρίῳ ἀξίως τῶν ἁγίων καὶ παραστῆτε αὐτῇ ἐν ᾧ ἂν ὑμῶν χρῄζῃ πράγματι· καὶ γὰρ αὕτη προστάτις πολλῶν ἐγενήθη καὶ αὐτοῦ ἐμοῦ. Ἀσπάσασθε Πρίσκιλλαν καὶ Ἀκύλαν τοὺς συνεργούς μου ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...>>

(Ρωμ. 16:1-3 ).

Ο Μάρτιος είναι ο ιστορικός μήνας της Γυναίκας, κατά τον οποίο αναγνωρίζουμε ιδιαίτερα τον ζωτικό ρόλο των γυναικών στην ιστορία, μεταξύ άλλων και στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτές οι μαρτυρίες αξίζουν την προσοχή και την εκτίμησή μας, αλλά ας μην στρεφόμαστε μόνο στο παρελθόν, ας κοιτάξουμε και το μέλλον. Ας γράψουμε ιστορία...

Η συζήτηση σχετικά με τις διακόνισσες στην Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τα τελευταία πενήντα χρόνια ασχολείται με το τι είναι αυτός ο θεσμόςκαι το γιατί της ύπαρξής τουκαι –σε κάποιο βαθμό– το πότε. 

Ήρθε η ώρα να περάσουμε και στο ερώτημα του πώς μπορεί να λειτουργήσει εκ νέου.

ΗΜΕΡΑ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ 2-4-2023, ΚΥΡΙΑΚΗ

Difficile est homines praelectionibus et concionibus ad virtutem adducere. Sed facile est tuo exemplo facere...Nullus ventus est aequus si nescis quo itis(Seneca).

   Κι όμως, δεν είναι καθόλου δύσκολο να απομονώσομε εκείνη τη στιγμή μέσα στη νέα χρονιά που μας συγκίνησε, τις τρεις λέξεις, ΗΜΕΡΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ τη μεγαλειώδη πράξη που θα μένει χαραγμένη στην καρδιά μας, που θα προστεθεί σημαία στο κεντρικό κατάρτι της «Ενορίας του Ι. Ν. Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλλιθέας».

Μια πράξη, ένα ολόλαμπρο αστέρι που φωτίζει όλες τις στεριές και όλες τις θάλασσες, που ανοίγει διάπλατα ωκεανούς, το λαδάκι στην μπρούτζινη πυξίδα, μια βαθιά ανάσα στην ζοφερή ανάδυση ενός νέου πουριτανικού ρεύματος, στο οποίο συνυπάρχουν -όπως και στον πάλαι ποτέ κεντροευρωπαϊκό πουριτανισμό- η καταγγελία κάποιου αίσχους και η αναλυτική ηδονοβλεπτική περιγραφή του.

Στο Προσκυνητάρι Σου, Σταυρέ ορθρινέ υψωμένε.

''Προσκυνήσεως ἡμέρα τοῦ τιμίου Σταυροῦ δεῦτε πρὸς τοῦτον πάντες · τῆς γὰρ Ἐγέρσεως Χριστοῦ, τὰς αὐγὰς φωτοβολῶν, προτίθεται νῦν · Αὐτὸν ἀσπασώμεθα ψυχικῶς ἀγαλλόμενοι.'' (Όρθρος ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ).

Τόπος άγιος και ιερό βήμα είναι το Προσκυνητάρι Toυ.

Βιβλίον ανοικτό, πού ομιλεί για την πίστη, την θεία δύναμη, την ισχυρή μεσιτεία των Αγίων και τα υπ’ αυτών συντελούμενα να καθημερινά θαύματα.

   «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος.» (Ψαλμ. 15,3 & 67, 35).

OI 300 NYΦEC

Η γιαγιά μου εκτός από παιδιά είχε και δέντρα. 

Ένα μεγάλο περιβόλι με πορτοκαλιές που τώρα κινδύνευαν να καρατομηθούν.

 Μαζευτήκαμε στο σπίτι, στο χωριό, η μάνα, ο πατέρας, οι δυο αδελφοί μου κι ανάμεσά τους, εγώ, μοναχοκόρη. Απρίλης ήταν, όπως τότε στην κηδεία τής γιαγιάς. 

Το κλίμα ήταν βαρύ, όπως και η απόφασή μας. Άλλη λύση δεν βλέπαμε. Το κτήμα μαράζωνε, ζητούσε χρήματα και χέρια. Της γιαγιάς και του παππού τα χέρια ήταν εδώ και χρόνια παραχωμένα, της μάνας και του πατέρα ήταν πια χέρια αδύναμα και ροζιασμένα. Τα δικά μας μεστωμένα μα απρόθυμα. Το περιβόλι θα τεμαχιζόταν σε οικόπεδα.