Την Κυριακή 20.11.16 τα παιδιά
των Νεανικών Συντροφιών της ενορίας μας, οι κατηχητές και συνεργάτες του
Νεανικού μας έργου ταξίδεψαν με προορισμό τη σοφή γη της βιβλιοχώρας. Μέσα από
εικαστικά δρώμενα, και ομαδικό παιχνίδι ταξιδέψαμε σε έξι πόλεις-βιβλία της
βιβλιοχώρας για να μάθουμε πως ζουν εκεί οι κάτοικοι.
Ταξιδέψαμε μέσα από ένα παιχνίδι
σταθμών στη πόλη του Μικρού πρίγκιπα, του Αχτιδοϋφαντή, του Εγωιστή γίγαντα,
του Ηλιοτρόπιου που ζητούσε και του Δέντρου που έδινε και τελευταία στη πόλη
του αηδονιού και του τριαντάφυλλου. Μάθαμε τα μυστικά τους, τις κρυμμένες
αλήθειές τους. Οι κάτοικοι-ήρωές τους μας φίλεψαν τη σοφία τους σε πολύτιμα δοχεία
απλότητας και συνειδητοποιήσαμε όλοι μας πως τα μεγάλα και σπουδαία στον κόσμο
μας έχουν λεχθεί με τη γλώσσα του παραμυθιού, της παραβολής και της απλότητας.
Το μεσημέρι έφτασε και όλοι μαζί
καθίσαμε να φάμε. Ο αγαπημένος μας ιερέας μας μίλησε για το νόημα του κάθε
βιβλίου, μας προέτρεψε να τα διαβάσουμε, κι εκείνο που μας έμεινε είναι, πως τα
βιβλία είναι παραθύρια –έτσι μας είπε, τ’ ανοίγεις κι ανοίγεσαι κι εσύ στη θέα
της αλήθειας, σε τοπία πολύτιμης ομορφιάς, και γι’ αυτό κρυμμένης σε κρυψώνες
συλλαβών...
Έφτασε όμως και η ώρα της
δημιουργίας. Με πρωτότυπο τρόπο δημιουργήσαμε σε τρισδιάστατη απεικόνιση τον
κόσμο του Μικρού πρίγκιπα, μια νεραϊδοχώρα και το καταγάλανο Αιγαίο της
πατρίδας μας, για να στολίζει και να ομορφαίνει το γραφείο και το δωμάτιό μας.
Έμενε χρόνος ικανός και για πολύ
παιχνίδι. Σκορπιστήκαμε σε όλη την έκταση της Κατασκήνωσης της Αρχιεπισκοπής
μας και παίξαμε στα γήπεδα, τρέξαμε στους χώρους της, αναπνεύσαμε κάμποσο
καθάριο αέρα και το υπέροχο ηλιοβασίλεμα μέσα από την αραιή συννεφιά μαζί με
την φθινοπωρινή ψυχρούλα που έπαιρνε να φυσά, μας υπενθύμισαν την επιστροφή.
Μπήκαμε στο πούλμαν συνειδητοποιώντας
πως τώρα πια μπορούμε και «βλέπουμε ένα
βόα που χώνευε έναν ελέφαντα κι όχι ένα καπέλο»...
