ΑΓΙΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ (ΛΥΩΝ) ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ

Μεγάλος πατέρας τῆς ἐκκλησίας

Γνήσιος τοῦ Κυρίου μιμητῆς

Συνεχιστῆς τῆς θεολογίας

Μέ φλογερό πόθο Ἱεραποστολῆς.

Ἐμψυχωτής στούς σκληρούς βάναυσους διωγμούς

Ἀλύγιστος μπροστά στούς βάρβαρους ἐχθρούς

Ἡ ἐξιλέωση στῶν πονεμένων τόν στεναγμό

Στήν ὀδύνη τους τόν θρῆνο τόν κλαυθμό.

Ἅγιε Εἰρηναῖε ἐπίσκοπε Λουγδούνου

Προστάτη τοῦ ἀδύναμου ἑαυτοῦ μου

Ἀλύγιστε στά βέλη τοῦ πολεμίου

Παραδομένη ψυχῆ ἔρωτα Θείου.

Κέντρο εἶχες στή ζωή σου τόν Χριστό

Τά ἔργα σου ἔφεραν γόνιμο καρπό 

Στήριγμα ἤσουν τῶν ψυχῶν

Ποιμένας καί δάσκαλος τῶν πιστῶν.

Τόν λόγο σου ἄκουγαν κι ἔπαιρναν θάρρος

Στήν καρδιά τούς ἤσουν ἐσύ ὁ φάρος

Ἄνοιγαν τά μάτια τους,  ἔβλεπαν καθαρά

Καί τόν ἀγώνα συνέχιζαν μέ θέρμη καί χαρά.

Καλοκαίρια – Χειμῶνες μέ προσευχή

Νηστεία αὐστηρή, ἐγκράτεια καί προσοχή

Ἅγιος, πράος, γαλήνιος, σοφός

Ἀδελφός, συμπαραστάτης καί βοηθός.

Ἄνθρωποι θλιβεροί, σκοτεινιασμένοι

Ἀπ’ τά εἴδωλα σαγηνευμένοι

Ζοῦν αἰχμάλωτοι δέσμιοι στό ψέμα

Βάφουν τά χέρια τους μέ ἀθώων αἷμα.

Ὑπάκουοι σέ διατάξεις καί σέ νόμους

Συμμέτοχοι σέ θυσίες καί σέ φόνους

Κι ὅμως πολλοί ἀπ’ αὐτούς μεταμελήθηκαν

Τούς ψεύτικους Θεούς τούς ἀρνήθηκαν.

Κάποιοι ὅμως καραδοκοῦν περιμένουν

Σοῦ στήνουν καρτέρι παραμονεύουν

Ὡς πού ἔρχεται ἡ στιγμή καί σέ καταγγέλλουν

Σάν ὀχιές τό δηλητήριο τούς ἐκτοξεύουν

Σέ δικάζουν σέ κατηγοροῦν σέ ἀπειλοῦν

Σέ στύλο δένουν τά χέρια σου σέ χτυποῦν

Κάθε πληγή στό σῶμα αἱμορραγεῖ

Μά στά χείλη σου ἀδιάκοπη μένει ἡ προσευχή

Φεύγεις ἀπό τόν μάταιο κόσμο καί φθαρτό

Μέ εὐχαριστήριους ὕμνους δοξολογίες στόν Θεό

Οἱ δήμιοί σου σέ ἐκτελοῦν μέ ἀπαγχονισμό

Ἔγκλημα φρικτό – ἀνατριχιαστικό.

Ἄξιος της οὐράνιας βασιλείας

Ντύνεσαι τό ἔνδυμα τῆς ἀφθαρσίας

Στεφάνι φορεῖς τῆς ὁμολογίας

Ἅγιος γίνεσαι τῆς ὀρθοδοξίας.

Ἅγιε Εἰρηναῖε ἐπίσκοπε Λουγδούνου

Προστάτη τοῦ ἀδύναμου ἑαυτοῦ μου

Ἀλύγιστε στά βέλη τοῦ πολεμίου

Παραδομένη ψυχῆ ἔρωτα Θείου.

ΕΙΡΗΝΗ ΓΚΟΥΛΙΟΥ