Είτε για έμπνευση, για νέες ιδέες ή απλώς για ανανέωση, είναι σημαντικό να ξαναδείτε τα κλασικά έργα σ’ ό,τι αποτελεί πεδίο των ενδιαφερόντων σας.
Έχοντας αυτό κατά νου πέρασα μεγάλο μέρος του Σαββατοκύριακου ξαναδιαβάζοντας ένα βιβλίο του 1948 (1959), το «Caste, Class, and Race: A Study in Social Dynamics», ένα καταλυτικό (αν και κάπως σκοτεινό) έργο κοινωνιολογικής ανάλυσης από το λόγιο του Trinidad Oliver Cromwell Cox (1901-1974).
Αν υπάρχει λόγος να ξαναδούμε αυτό το βιβλίο τη συγκεκριμένη στιγμή, είναι να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας ότι η πρόκληση του ρατσισμού είναι κατά κύριο λόγο δομική και υλική, όχι πολιτιστική και γλωσσική, και ότι η δυσανάλογη εστίαση στο δεύτερο μπορεί πολύ συχνά να κρύψει το πρώτο.
Ο Όλιβερ Κρόμγουελ Κοξ έγραφε σε μια εποχή που η κυρίαρχη ανάλυση της φυλής στις Ηνωμένες Πολιτείες έκανε φιλελεύθερη χρήση μιας αναλογίας με το σύστημα της ινδικής κάσταςii για να απεικονίσει το τεράστιο χάσμα εμπειρίας που βρισκόταν μεταξύ των Μαύρων και των Λευκών Αμερικανών. Το βιβλίο του Όλιβερ Κρόμγουελ Κοξ ήταν μια διάψευση αυτής της ιδέας καθώς και ένα πρωτότυπο επιχείρημα από μόνο του.
Κατά τη διάρκεια των 600 σελίδων του , ο Oliver Cromwell Cox παρέχει μια συστηματική μελέτη των σχέσεων κάστας, τάξης και φυλής, υπογραμμίζοντας τις ύψιστες διαφορές μεταξύ κάστας και φυλής και, το πιο σημαντικό, συνδέοντας τη φυλή με το ταξικό σύστημα.
«Ο φυλετικός ανταγωνισμός», γράφει στον πρόλογο, «είναι αναπόσπαστο μέρος αυτής της ταξικής πάλης, επειδή αναπτύχθηκε μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα ως ένα από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του».
Με άλλα λόγια, στο βαθμό που ο Όλιβερ Κρόμγουελ Κοξ είχε ένα και μόνο πρόβλημα με εκείνη την ανάλυση της κάστας του αμερικανικού ρατσισμού, ήταν το ότι αποκόλλησε τη φυλετική σύγκρουση μακριά από τις ρίζες της μέσα στην ανάπτυξη του αμερικανικού καπιταλισμού.
Το αποτέλεσμα ήταν να αντιμετωπίζεται ο ρατσισμός ως μια διαχρονική δύναμη, έξω από τη λογική της ιστορίας.
«Μπορούμε να επαναλάβουμε ότι η σχολή της κάστας των φυλετικών σχέσεων εργάζεται κάτω από την ψευδαίσθηση μιας απλής αλλά μοχθηρής αλήθειας», έγραψε ο Όλιβερ Κρόμγουελ Κοξ σε μια ενότητα που επικρίνει τη διάσημη μελέτη του Σουηδού οικονομολόγου Gunnar Myrdal (1944)iii «An American Dilemma: The Negro Πρόβλημα και σύγχρονη δημοκρατία».
«Ένας άντρας είναι λευκός, άλλος μαύρος. Οι πολιτιστικές ευκαιρίες αυτών των δύο ανδρών μπορεί να είναι οι ίδιες, αλλά εφόσον ο μαύρος δεν μπορεί να γίνει λευκός, θα υπάρχει πάντα μια λευκή κάστα και μια μαύρη κάστα».
Στην ανάγνωση του Oliver Cromwell Cox για τον Gunnar Myrdal1, η κάστα υπάρχει ως ανεξάρτητη δύναμη, που κατευθύνει τις ενέργειες και τις δραστηριότητες των μαύρων και των λευκών ανθρώπων.
Η λύση στο «πρόβλημα της φυλής», σε αυτό το όραμα, είναι να αποτινάξει τους λευκούς από την ψυχολογική τους δέσμευση στο σύστημα της κάστας.
Ή, όπως συνοψίζει ο Όλιβερ Κρόμγουελ Κοξ, «Εάν το «φυλετικό πρόβλημα» στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι κατεξοχήν ηθικό ζήτημα, πρέπει φυσικά να επιλυθεί με ηθικά μέσα».
Αλλά αυτό, για τον Oliver Cromwell Cox, είναι ανοησία. «Δεν μπορούμε να νικήσουμε τη φυλετική προκατάληψη αποδεικνύοντας ότι είναι λάθος», γράφει.
«Ο λόγος για αυτό είναι ότι η φυλετική προκατάληψη είναι μόνο ένα σύμπτωμα ενός υλιστικού κοινωνικού γεγονότος».
Συγκεκριμένα, «Η φυλετική προκατάληψη υποστηρίζεται από μια ιδιόμορφη κοινωνικοοικονομική ανάγκη που εγγυάται την κατοχή ισχύος μέσα απ’ την προστασία της. Και, κατά συνέπεια, είναι πιθανό ότι στον πυρήνα της μόνο μια δύναμη θα την κατανικήσει».
Για το μεγαλύτερο μέρος της αμερικανικής ιστορίας, μέχρι τον Εμφύλιο Πόλεμο, αυτή η κοινωνικοοικονομική ανάγκη ήταν η παραγωγή καπνού, βασικών γεωργικών προϊόντων και, τελικά, βαμβακιού.
Μετά τον πόλεμο, ήταν η γενική ζήτηση για φθηνούς εργάτες και ένα εύπλαστο, και διαιρεμένο εργατικό δυναμικό που προερχόταν από φυτευτές του Νότου και βιομήχανους του Βορρά.
Είτε στις Ηνωμένες Πολιτείες είτε σε όλο τον κόσμο, υποστηρίζει ο Oliver Cromwell Cox, είναι η καπιταλιστική εκμετάλλευση - και όχι κάποιος εγγενής φυλετισμός - που οδηγεί τις φυλετικές προκαταλήψεις και συγκρούσεις.
«Η φυλετική προκατάληψη», γράφει ο Oliver Cromwell Cox, «αναπτύχθηκε σταδιακά στη δυτική κοινωνία καθώς αναπτύχθηκαν ο Καπιταλισμός και ο Εθνικισμός. Είναι μια διχαστική στάση που επιδιώκει να αποξενώσει τη ψυχή της κυρίαρχης ομάδας από μια «κατώτερη» φυλή, έναν ολόκληρο λαό, με σκοπό τη διευκόλυνση της εκμετάλλευσής τους»iv.
Επιπλέον, «όσο μεγαλύτερη ήταν η αμεσότητα της ανάγκης για εκμετάλλευση, τόσο πιο επίμονα ήταν τα επιχειρήματα που υποστήριζαν μια ‘’ορθολογική εφαρμογή’’».
Αν και ο Όλιβερ Κρόμγουελ Κοξ έγραφε σε μια εποχή πολύ διαφορετική από τη δική μας — ο Τζιμ Κρόου κυβέρνησε τον αμερικανικό Νότο και η διάλυση των αποικιακών αυτοκρατοριών μόλις είχε αρχίσει — οι γνώσεις του εξακολουθούν να έχουν σημασία.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι το πρόβλημα του ρατσισμού —δηλ. της άρνησης της αξίας της προσωπικότητας και της εξ αυτής διαφορετικής έκθεσης στην εκμετάλλευση και τον θάνατο— δεν θα λυθεί λέγοντας τα σωστά / ηθικά λόγια ή κάνοντας τις σωστές σκέψεις.
Αυτό συμβαίνει επειδή ο ρατσισμός δεν επιβιώνει, κυρίως, λόγω των προσωπικών πεποιθήσεων και προκαταλήψεων μας .
Επιβιώνει γιατί εγγράφεται και επανεγγράφεται μέσα από τις σχέσεις και τη δυναμική που δομούν την κοινωνία μας, από τον διαχωρισμό και τον αποκλεισμό μέχρι την ανισότητα και την υποβάθμιση της εργασίας.
Η λύση, όπως έγραψε ο αιδεσιμότατος Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ το έτος της δολοφονίας του, πρέπει να περιλαμβάνει μια «επανάσταση αξιών» που « όχι αβασάνιστα και χαλαρά θα παρατηρεί την κραυγαλέα αντίθεση της φτώχειας και του πλούτου» και θα βλέπει ότι «ένα οικοδόμημα που παράγει ζητιάνους χρειάζεται αναδιάρθρωση».
«Για να έχει εύρος νοήματος η Δημοκρατία», δήλωσε ο Αιδεσιμότατος Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, «είναι απαραίτητο να προσαρμοστεί αυτή η ανισότητα. Δεν είναι μόνο ηθικό, αλλά είναι και έξυπνο. Σπαταλάμε και υποβαθμίζουμε την ανθρώπινη ζωή προσκολλημένοι σε μια πεπαλαιωμένη κι αρχαϊκή σκέψη».
The Times is committed to publishing a diversity of letters to the editor. Weʼd like to hear what you think about this or any of our articles. Here are some tips. And here's our email: letters@nytimes.com.
NOTES
iβλ.Jamelle Bouie (Opinion Columnist ). (9-11-2021) . What ‘Structural Racism’ Really Means. The New York Times. https://www.nytimes.com/2021/11/09/opinion/structural-racism.html ,iicf. << Οι επιπτώσεις άλλωστε είναι παρόμοιες, διότι ο θεσμός της κάστας και ο ρατσισμός αποτελούν μορφές διακρίσεων με βάση την καταγωγή. Αμφότεροι περιλαμβάνουν διαχωρισμό, εργασιακές διακρίσεις, διακρίσεις στην εκπαίδευση, σεξουαλική βία, αστυνομική βία, καθώς και διαθρωτικά εμπόδια όσον αφορά τη λήψη κρατικής ενίσχυσης. Ακριβώς όπως ο συστημικός ρατσισμός, κατά τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και θεσμός της κάστας, ο οποίος σχετίζεται με τη φυλή, το χρώμα, την τάξη, το φύλο και τη σεξουαλικότητα. Όποιος έχει πρόσβαση σε προνόμια βάσει της κάστας υποστηρίζει ένα σύστημα, στο οποίο οι «άλλοι» είναι εξουσιαζόμενοι. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ακτιβιστές κατά της κάστας χρησιμοποιούν τον όρο κυρίαρχη κάστα, για να αναφερθούν σε όσους έχουν εξουσία και προνόμια που θεμελιώνονται στον εν λόγω θεσμό.
Οι κάστες ή όσοι βιώνουν τις πολλαπλές διακρίσεις και επιπτώσεις της κάστας, όπως βία και απαρτχάιντ, θεωρούνται υποδεέστεροι σε μια κοινωνία διαρθρωμένη βάσει του θεσμού των καστών.[...] οι ισχυροί έχουν έννομο συμφέρον να διατηρήσουν την εξουσία τους αποσπώντας την προσοχή από τον πραγματικό τρόπο λειτουργίας του συστήματος των καστών. Η απλή αναφορά προνομίων που έχουν παραχωρηθεί λόγω καταγωγής προκαλεί ευαισθησία μεταξύ ανθρώπων της κυρίαρχης κάστας. Όσοι έχουν προνόμια λόγω κάστας– αυτοί που είναι λιγότερο πιθανό να αντιμετωπίσουν διακρίσεις στη ζωή τους– αντιδρούν με έντονο θυμό στις συζητήσεις για τον θεσμό της κάστας. Ως εκ τούτου, οι πιο προνομιούχοι εντός μιας μειονότητας ισχυρίζονται ότι θυματοποιούνται χωρίς να είναι αναγκαίο να λογοδοτήσουν για αιώνες καταπίεσης εξαιτίας του θεσμού της κάστας, δίχως να υπάρχει συζήτηση για το πώς όλοι μας συμμετέχουμε στο εν λόγω σύστημα. >>(Sonja Thomas (Colby College). (2021, November 4). Η Κάστα ως προστατευμένη κατηγορία και ο Χριστιανισμός στην Ινδία. Public Orthodoxy (Δημόσια Ορθοδοξία). Retrieved November 10, 2021, from https://publicorthodoxy.org/el/2021/11/04/10077/ )
iiiSee.Σε πρώιμο στάδιο της καριέρας του, ο Cox στόχευσε ιδιαίτερα το έργο του Gunnar Myrdal. Το βιβλίο του Myrdal του 1944 , ‘’An American Dilemma: The Negro Problem and Modern Democracy’’ — ένα best seller 1.500 σελίδων που χρηματοδοτήθηκε από την Carnegie Corporation — όρισε τον ρατσισμό ως «πρόβλημα στην καρδιά του Αμερικανού».
ivΔηλ.. << Η κάστα είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο εκμετάλλευσης γιατί το κάνει να φαίνεται σαν λευκοί εργοδότες και εργαζόμενοι να βρίσκονται στην ίδια πλευρά. Αυτό εξηγεί γιατί οι εργοδότες ενθαρρύνουν την «επιθετικότητα των φτωχών λευκών ενάντια στους νέγρους»>>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου