Σύμφωνα με την World Watch List του 2021 που συνέταξε η ομάδα υπεράσπισης Open Doors, υπήρχαν δύο σημαντικές τάσεις δίωξης το 2020: ο αριθμός των χριστιανών που σκοτώθηκαν αυξήθηκε κατά 60 % και οι κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν τους περιορισμούς του COVID-19 ως δικαιολογία για ποικίλη θρησκευτική δίωξη . Θρησκευτικοί ηγέτες που εκφράζουν απορίες σχετικές με τους περιορισμούς για τον COVID-19 αποτέλεσαν «απειλή για τη δημόσια ασφάλεια».
Ή κάπως έτσι πάει κι η κριτική για το όλο θέμα.
Στον απόηχο του Ολοκαυτώματος, σε μια εποχή που ο κόσμος ήταν τόσο ηθικά τραυματισμένος, τόσο ανυπόμονος για μια νέα αρχή, ο επιζών του Άουσβιτς, Elie Wiesel, θεώρησε ότι ήταν ευθύνη του να μιλήσει για όσους είχαν φιμωθεί.
Σε μια εποχή που οι περισσότεροι δεν άντεχαν να θυμούνται, ο Wiesel δεν άντεχε να ξεχάσει. Η υπόσχεση του Wiesel για το «ποτέ ξανά» δεν ήταν μόνο σε παλαιότερα θύματα φρικαλεοτήτων αλλά και σε όλα τα μελλοντικά θύματα. Έγραψε:
«Πιστεύω ακράδαντα και βαθιά ότι όποιος ακούει έναν μάρτυρα γίνεται μάρτυρας, επομένως όσοι μας ακούνε, όσοι μας διαβάζουν πρέπει να συνεχίσουν να δίνουν μαρτυρία για εμάς. Μέχρι τώρα, το κάνουν μαζί με μας. Σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, θα το κάνουν για όλους μας».
Η διεθνής οργάνωση Open Doorsi εντόπισε τρεις βασικές τάσεις που οδήγησαν στην αύξηση των διωγμών εντός του περασμένου έτους: η 1η, ότι «η COVID-19 λειτούργησε ως καταλύτης για θρησκευτική δίωξη μέσω διακρίσεων περίθαλψης, εξαναγκαστικής μεταστροφής και ως δικαιολογία για την αύξηση της παρακολούθησης και της λογοκρισίας».
Συστήματα αναγνώρισης προσώπου, για παράδειγμα, εγκαταστάθηκαν σε εγκεκριμένες από το κράτος εκκλησίες στην Κίνα, επιτρέποντας οι εκκλησιαζόμενοι να παρακολουθούνται και να τιμωρούνται, αλλού το εθνικιστικό Κόμμα Janata της Ινδίας ενθάρρυνε τη δίωξη των χριστιανών επικυρώνοντας τον ινδουιστικό εξτρεμισμό.
Στον Καναδά, μια χώρα που αποτελούσε ασφαλές καταφύγιο για τους διωκόμενους, οι πάστορες τιμωρούνται με πρόστιμα και φυλακίζονται για θρησκευτικές λειτουργίες και η ίδια η Θρησκεία συκοφαντείται στην αφήγηση του COVID, ότι σχετίζεται με φτωχή έρευνα, παραπληροφόρηση και (ακρο)δεξιά πολιτική.
Η μεταχείριση προς τα θρησκευόμενα πρόσωπα φαίνεται να δίνει υπόσταση στο άλλοτε μυθιστορηματικό ολοκληρωτικό (ολιστικό) κράτος του Όργουελ, την Ωκεανία, στο οποίο ο αθεϊσμός είναι υποχρεωτικός και η θρησκευτική πίστη είναι έγκλημα (ένα από τα εγκλήματα που ομολογεί ο ήρωας του βιβλίου 1984, Ουίνστον Σμιθ).
Στο υπερκράτος του Όργουελ, ο αθεϊσμός δεν είναι μόνο ουσιαστικός για την απόλυτη εξουσία του «Κόμματος», αλλά είναι και επιτακτικός. Σύμφωνα με τη δυστοπική φαντασίωση του Όργουελ, η ανθρώπινη ζωή δεν έχει νόημα γιατί τα άτομα πάντα θα πεθαίνουν, αλλά με την ένταξή τους στο Κόμμα, γίνονται μέρος κάτι πιο ανθεκτικό από τον εαυτό τους.
Ο ολοκληρωτισμός προσφέρει έναν τρόπο να σωθούν από την απειλή της απόλυτης ανυπαρξίας .
Σε κάθε ολοκληρωτικό κράτος, οι πολίτες είναι διχασμένοι και πολωμένοι. Υπάρχουν οι πιστοί και οι άπιστοι, τα μέλη και οι ακραίοι, οι εκλεκτοί και οι αμαρτωλοί.
Οι πιστοί οπαδοί πιστεύουν πάνω από όλα στην ικανότητα του κράτους να επιτύχει ένα είδος ουτοπίας. Ακολουθούν τις εντολές του κράτους, όχι λόγω εύλογης απόδειξης αλλά επειδή η δέσμευσή τους στο έργο απαιτεί αδιαμφισβήτητη πίστη.
Οι αμαρτωλοί είναι αιρετικοί που στέκονται εμπόδιο στην ασφάλεια και την καθαρότητα. Τι παρρησία μπορεί να έχει η λογική, η ελευθερία και η αυτονομία όταν στοιχίζονται ενάντια στην αβίαστα εγγυημένη αθανασία;
Σήμερα, πολλοί άνθρωποι απομακρύνονται από την προσωπική θρησκεία προς μια έκφανση επιστήμης που ποδηγετείται από το Κράτος, η οποία έτσι παρουσιάζεται ως η πιο εξελιγμένη και πιο ευθυγραμμισμένη με την αλήθεια.
Αλλά ο ολοκληρωτισμός δεν είναι εναλλακτική στη θρησκεία. Είναι η εκκοσμικευμένη θρησκεία, όπως έγραψε η Hannah Arendt (the-origins-of-totalitarianism), η επιζήσασα του Ολοκαυτώματος, και η επίκλησή της εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο με απίστευτο ρυθμό.
Ο ολοκληρωτισμός αντικαθιστά την προσωπική θρησκεία με την ιδέα ότι μπορούμε να βρούμε νόημα όχι χάρις στον Θεό αλλά στον εαυτό μας, σε μια ομάδα ανθρώπων.
«Το κράτος παίρνει τη θέση του Θεού», έγραψε ο Carl Jung , «οι σοσιαλιστικές δικτατορίες είναι θρησκείες και η κρατική σκλαβιά είναι μια μορφή λατρείας».
Οι συμβουλές των ηγετών παρουσιάζονται ως ο μόνος τρόπος να παραμείνουμε ασφαλείς.
Το σύνθημα του Κόμματος της Ωκεανίας, «Η ελευθερία είναι σκλαβιά», θα μπορούσε εύκολα να είναι το σύνθημα του κυβερνώντος κόμματος του Καναδά σήμερα. (Και τολμώ να αναφέρω την πινακίδα πάνω από την πύλη στο Auschwitz "Arbeit Macht Frei" ["Η εργασία σε κάνει ελεύθερο"];)
Στο ολοκληρωτικό κράτος, οι μέθοδοι προσηλυτισμού του αμερικανικού τύπου προτεσταντικού ενθουσιασμού και του ευαγγελισμού εφαρμόζονται για να πείσουν τις μάζες ότι το όνειρο για ένα απόλυτα καθαρό, προοδευτικό κράτος - έναν επίγειο παράδεισο(ουτοπία) - δικαιολογεί κάθε απομείωση της προσωπικής ελευθερίας.
Και έτσι, η τιμωρία των αντιφρονούντων —μέσω διοικητικών ποινών, παρακολούθησης, φυλάκισης, και ενδεχομένως ακόμη και εξόντωσης ατόμων ή ομάδων— θεωρείται αποδεκτή/ανεκτή ή και ηθικά ορθή.
Για να εξασφαλιστεί η συνεχής πίστη σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, οι πολίτες διατηρούνται σε έναν συνεχή κύκλο φόβου, καταπονημένοι από την διαρκή απειλή απώλειας εισοδήματος, εκπαίδευσης, τροφής, φυσικού αερίου, στέγασης και ατομικής κινητικότητας, και από τον φόβο του να είναι 'η και να πεθάνουν μόνοι.
Αυτοί οι φόβοι ενισχύονται από μαζικά ορατή προπαγάνδα ...μέσων κοινωνικής δικτύωσης και άλλα εικονικά σήματα απόδοσης αξίας ή απαξίας και μιας συνεχούς απαγγελίας ενός μάντρα όπως: «Είμαστε όλοι μαζί ","Ό,τι κάνουμε είναι για να προστατεύσουμε την υγεία και την ασφάλεια ","Η εργασία σε κάνει ελεύθερο", «Η ελευθερία είναι σκλαβιά» κτλ.
Τα θρησκευόμενα πρόσωπα σήμερα αποτελούν απειλή, αλλά όχι για τη δημόσια ασφάλεια ...
Αποτελούν απειλή για την ιδέα ότι το Κράτος πρέπει να λατρεύεται πάνω από όλα, για τη πίστη στον ένα Θεό που προσπαθεί να πάρει τη θέση του ενός Κράτους, για την ιδέα ότι είναι δυνατό να βρει κανείς μια συναρπαστική και πλήρη αίσθηση νοήματος έξω από το κράτος.
Διώκονται οι θρησκευόμενοι όχι για αυτά που πιστεύουν, αλλά για αυτά που δεν πιστεύουν.
Δεν είναι μόνο η προστασία της θρησκείας αυτής καθαυτής. Πρόκειται για την προστασία των θεμελίων μιας ελεύθερης κοινωνίας στην οποία τα άτομα μπορούν να βρουν τις δικές τους πηγές νοήματος εκτός από το Κράτος.
Η ελευθερία της Θρησκείας (και της συνείδησης και της σκέψης και των πεποιθήσεων) έχει βασική σχέση με τους τρόπους που οραματιζόμαστε και δημιουργούμε τη ζωή σε όλες τις βασικές της διαστάσεις: οικογένεια, εκπαίδευση, θρησκευτική πνευματικότητα, ανθρώπινες σχέσεις αλλά και την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία των ατόμων στον ρόλο τους ως πολίτες.
Πρώτα είμαστε άνθρωποι και μετά πολίτες. Μπορούμε να γίνουμε κατάλληλοι για την όποια υπηκοότητα, αλλά δεν πρέπει να επιτρέψουμε στις απαιτήσεις της υπηκοότητας να υπαγορεύουν ποιοι είμαστε ως πρόσωπα.
Η υπηκοότητα δεν πρέπει να εξωθεί έμμεσα ή άμεσα τα άτομα να πρέπει να κάνουν μια ανελαστική ηθική επιλογή: ή καλός πολίτης και να προδώσουν τον εαυτό τους ή πιστοί στον εαυτό τους και να αντιμετωπίσουν πολιτικές συνέπειες.
Αυτά τα λόγια, τα οποία είναι πιθανώς εμπνευσμένα, αξίζει να τα παραθέσω εκτενώς:
«… η ιστορία αυτής της χώρας είναι μια ιστορία στην οποία προκαλούμε συνεχώς τον εαυτό μας και ο ένας τον άλλον να επεκτείνουμε τους προσωπικούς μας ορισμούς για το ποιος είναι Καναδός. Αυτό είναι καλό και σημαντικό. Είναι καλό για εμάς, καλό για τη χώρα μας και σημαντικό για τον κόσμο. … Καταλαβαίνουμε, ότι οι άνθρωποι ορίζονται και από τα πράγματα που μας ενώνουν και μας διακρίνουν ο ένας από τον άλλο: γλώσσες, πολιτισμοί, θρησκείες. Ακόμη και, σημαντικό, το φύλο και ο σεξουαλικός προσανατολισμός. Ωστόσο, γνωρίζουμε επίσης ότι όλα αυτά συμβάλλουν στην ταυτότητα ενός ατόμου, αλλά δεν την καθορίζουν. Όλα αυτά τα πράγματα βρίσκουν την υψηλότερη, πιο συγκεκριμένη έκφραση στα μεμονωμένα ανθρώπινα όντα που τα ενσαρκώνουν. Αυτό, επίσης, είναι καλό. Δίνει στους ανθρώπους χώρο να ζουν και να αναπνέουν».
«Δίνει στους ανθρώπους χώρο να ζουν και να αναπνέουν». Αυτά ...είναι τα λόγια του ίδιου του πρωθυπουργού Justin Trudeau, το 2015...
Το ερώτημα είναι πώς θα απαντήσουμε; Θα ενεργούμε ως ελεύθεροι άνθρωποι ; Και ποιο είναι το πραγματικό κόστος της μεταστροφής μας στην κρατική λατρεία;
Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η τυφλή πίστη σε αυτούς που μας κακοποιούν είναι μια στρατηγική επιβίωσης για τους κακοποιημένους, όχι ένα ορθολογικό σχέδιο ζωής.
Το σκληρό μάθημα του Συνδρόμου της Στοκχόλμης είναι ότι οι κακοποιοί μπορούν να γίνουν σωτήρες στα μάτια των αδρανοποιημένων και κακοποιημένων, ότι γίνονται ένα ασφαλές καταφύγιο, μια διέξοδος, η μόνη αντιληπτή διέξοδος.
Ο δρόμος της επιστροφής προς την ελευθερία, την ενότητα και τη συμφιλίωση ξεκινά με τη μαρτυρία και την υπευθυνότητα, και πρέπει να κάνουμε αυτά τα επώδυνα πρώτα βήματα τώρα.
Ίσως αναρωτιέστε, τι θα συμβεί αν δεν είμαι γενναίος; Κι αν αποτύχω;
Η αλήθεια είναι ότι όλοι αποτυγχάνουμε… κάθε μέρα. Είναι αναπόφευκτο.
Αλλά η μεγαλύτερη ανθρώπινη αποτυχία είναι να προσποιούμαστε ότι είμαστε θεοί, άγιοι ή τέλειοι ήρωες, ότι μπορούμε να γίνουμε αγνοί και ανίκητοι, ν΄ αφεθούμε οι ατομικές μας ζωές να μην έχουν σημασία, να είμαστε αναλώσιμοι για χάρη ευρύτερου καλού καθορισμένου από την κυρίαρχη ωφελιμιστική ηθική της διασφάλισης της επιβίωσης του συστήματος – του υπέρτατου «μεγαλύτερου καλού» – με κάθε κόστος. Μεγαλύτερη ανθρώπινη αποτυχία είναι να προσποιούμαστε ότι η τεχνολογία θα μας εξαγνίσει, κι ότι αν εκλέξουμε μόνο τους σωστούς ηγέτες, όλα τα προβλήματά μας θα λυθούν.
ΠΗΓΑΙ
1-Ponesse, J. (2022, November 27). What if the truth never comes out? ⋆ brownstone institute. Brownstone Institute. Retrieved November 29, 2022, from https://brownstone.org/articles/what-if-the-truth-never-comes-out/
2-Ponesse, J. (2022, November 28). Why did Covid enforcement target religion? ⋆ brownstone institute. Brownstone Institute. Retrieved November 29, 2022, from https://brownstone.org/articles/why-did-covid-enforcement-target-religion/
3-Editors(christianitytodayeditors), C. T. (2021, January 13). The 50 countries where it’s most dangerous to follow Jesus in 2021. News & Reporting. Retrieved November 29, 2022, from https://www.christianitytoday.com/news/2021/january/christian-persecution-2021-countries-open-doors-watch-list.html
4-Justin Trudeau. (2015, November 26). “Diversity is Canada’s strength”. Prime Minister of Canada. https://pm.gc.ca/en/news/speeches/2015/11/26/diversity-canadas-strength
iΤο Open Doors ξεκίνησε το 1955, όταν ένας νεαρός Ολλανδός άρχισε να μεταφέρει λαθραία Βίβλους στους διωκόμενους Χριστιανούς στην Κομμουνιστική Ευρώπη. Έγινε γνωστός ως o αδελφός Άντριου και το έργο του επεκτάθηκε μέσα σε περισσότερες από έξι δεκαετίες υποστήριξης για την διωκόμενη Εκκλησία του Χριστού σε όλο τον κόσμο αδιακρίτως: https://www.opendoors.org/en-US/about/ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου