40€ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

Του υποδιακόνου Στίβεν Ρόμπινσον
 

Τελείωσα με τα πράγματα στο σπίτι του «δύσκολου πελάτη» για να μπορέσει να το κατοικήσει το Σαββατοκύριακο. Είχα αργήσει για να προλάβω την Εσπερινή Λειτουργία, έτσι αντί για εκεί, αποφάσισα να πάω στον προμηθευτικό σταθμό να πάρω πράγματα που χρειαζόμουν για το Σαββατοκύριακο. Καθώς στάθμευα το φορτηγό μου πρόσεξα – ανάμεσα στα δώδεκα ή περισσότερα άτομα που φόρτωναν τα αυτοκίνητά τους με πράγματα – μια νεαρή κοπέλλα με μωρό στην αγκαλιά της να περιφέρεται εδώ και εκεί ανάμεσα στα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Την πέρασα για άλλο ένα πελάτη που έψαχνε για το αμάξι της. Στάθμευσα το δικό μου φορτηγό, και ακούω πίσω μου καθώς έβγαινα μια πνιγμένη φωνή: «Κύριος… Κύριος…..» Γυρνάω να δω, και είναι η κοπέλλα. Είναι λεπτή, μικροκαμωμένη, ίσως 1 και 50 σε μπόϊ, και μοιάζει να είναι δεκαπέντε ετών, αλλά το πρόσωπό της έχει όψη ταλαιπωρημένη και στραπατσαρισμένη, μιας μεγαλύτερης ηλικίας. Τα μάτια της είναι ένα ατσάλινο γαλάζιο και γυαλίζουν. Η κακοβαλμένη μάσκαρα έχει γίνει μουντζούρα. Η μύτη, το ένα φρύδι και το πάνω χείλι είναι τρυπημένα, και καθώς σκουπίζει το μάτι της με την ανάποδη του καρπού της, παρατηρώ πως έχει τατουάζ πάνω στο χέρι της, στον καρπό και πιο πάνω προς το μπράτσο. Κρατάει ένα μωρό, πιθανόν ενός έτους. Η μυτούλα του έχει μια κρούστα από ξεραμένη μύξα. Στα μπρατσάκια του είναι τυπωμένα διάφορα «παιδικά τατουάζ», από εκείνα που δίνουν τα μηχανάκια που πουλάνε τσιχλόφουσκες. Χρειαζόταν ένα μπάνιο το μικρό, αλλά δεν ήταν τόσο βρώμικο ώστε να μοιάζει εγκαταλελειμμένο. Τον σηκώνει και τον εναποθέτει πάνω στον γοφό της με το αριστερό της χέρι, καθώς σκουπίζει με το δεξί το μάτι της. «Κύριος…», μου λέει με πνιγμένη φωνή. «Σας παρακαλώ….» Σκύβω προς το μέρος της και βάζω το χέρι μου γύρω από τον ώμο της. «Ηρέμησε γλυκειά μου» της λέω. «Τι σου συμβαίνει;» «Μόλις μετακομίσαμε εδώ από την επαρχία. Αν δεν βρω 38 Ευρώ σε δέκα λεπτά, αυτοί θα πετάξουν όλα τα πράγματά μου στο πεζοδρόμιο.» «Ποιοί είναι οι ‘αυτοί’;» «Το Πανδοχείο Έξι εκεί πέρα…» μου δείχνει με το χέρι, στην απέναντι μεριά της λεωφόρου. Μίλησα λιγάκι μαζί της. Είναι μόνη, χωρίς φίλο, σύζυγο, ή οικογένεια. Την ρωτάω πώς το ταΐζει το μωρό και μου λέει με τα γραμματόσημα-δώρο των σούπερ-μάρκετ. «Και τί θα κάνεις αύριο;» «Δεν ξέρω» «Πες μου το όνομά σου» «Σίντυ» «Σε ποιο δωμάτιο μένεις στο πανδοχείο, ώστε αν βρω κάποιον να σε βοηθήσει, να μπορέσω να σε βρω…» Με κοιτάζει. Παρατηρώ ένα βλέμμα-αστραπή ενός «περπατημένου» ανθρώπου που υποψιάζεται τα πάντα. Μετά μου λέει «238». Της βάζω 40 Ευρώ στο χέρι. Αρχίζει να κλαίει. «Σας ευχαριστώ κύριε… σας ευχαριστώ… Δεν θέλω να φανώ αγενής, αλλά πρέπει να φύγω τώρα αμέσως, επειδή πετάνε έξω τα πράγματά μου.» Αρπάζει πάνω της το μωρό και φεύγει τρέχοντας προς το πανδοχείο. Εγώ γύρισα προς την άλλη κατεύθυνση και μπήκα μέσα στον προμηθευτικό σταθμό, χωρίς να κοιτάξω πίσω. Δεν θέλω να ξέρω αν όντως πήγε στο Πανδοχείο Έξι ή όχι. Δεν θέλω να ξέρω αν πλήρωσε για μία διανυκτέρευση για τον εαυτό της και το μωρό, ή αν αγόρασε μια δόση φτηνού ναρκωτικού για τον εαυτό της. Δεν θέλω να ξέρω αν έπεσα θύμα μιας ομάδας γύφτων ή αν εξαπατήθηκα από ένα κορίτσι που μάθαινε τις τεχνικές επαιτείας. Το μόνο που θέλω να μάθω σήμερα, την ημέρα που γεννήθηκε ο Θεός, είναι το τι σημαίνει να αγαπά κανείς χωρίς κυνισμό, το να αγαπά και αυτούς που σε εξαπατούν, σε απορρίπτουν και σε σκοτώνουν… το να δίνεις, χωρίς την προσδοκία της αμοιβής ή ανταπόδοσης… το να βλέπεις την εικόνα του Θεού κάτω από τις ουλές και τα σημάδια της ανθρώπινης αδυναμίας και ματαιότητας… Θέλω να ξέρω τι σημαίνει να ελπίζεις. Αν μπορώ να τα αποκτήσω όλα αυτά με σαράντα Ευρώ, τότε εγώ είμαι εκείνος που ευεργετήθηκε… από oode

        Α.Ε.Ν.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

     

 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ. Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!

Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ 

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΚΟΝΟΥΝ ΤΟ ΙΕΡΟ ΒΗΜΑ 

ΕΟΡΤΙΕΣ ΕΥΧΕΣ

Οι Ιερείς και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ναού μας 

Σας εύχονται ολόψυχα Χαρούμενα Χριστούγεννα, Χρόνια Πολλά και Ευλογημένα, με Υγεία και κάθε Ευτυχία παρά Θεού.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ

«Μια φάτνη στον Ψηλορείτη» στήθηκε από τα παιδιά και τους κατηχητές μας την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου κατά την Χριστουγεννιάτικη γιορτή των νεανικών κατηχητικών μας συντροφιών.

Ένα αφήγημα της Άννας Ιακώβου κατάλληλα διασκευασμένο για θεατρική παράσταση από τους κατηχητές μας, μετέφερε σε όλους μας, μέσα από την εξαιρετική απόδοση όλων των παιδιών που συμμετείχαν σ’ αυτό, την αλήθεια πως: «ο Χριστός, καρδιά να τον χωρέσει και να τον ζεστάνει θέλει. Γιορτάζουμε τα γεννητούρια Του γεμάτοι υποκρισία και εγωισμό. Καταλάβαμε πως δεν μπορούμε να ζούμε μ’ ένα κενό στη φάτνη. Χριστούγεννα χωρίς Χριστό είναι γιορτή δίχως τον οικοδεσπότη, μα και ζωή χωρίς Χριστό μοιάζει πορεία δίχως νόημα και προορισμό».

Τα παιδιά στο τέλος της παράστασης καταχειροκροτήθηκαν από τους γονείς και ενορίτες μας που είχαν κατακλύσει ασφυκτικά την αίθουσα εκδηλώσεων του 3^ου Δημοτικού Σχολείου.

Κατόπιν ακολούθησε μία πολλαπλών μέσων (multimedia) παράσταση που τα μεγαλύτερα παιδιά είχαν ετοιμάσει με την επίβλεψη των κατηχητών τους, θέλοντας να εκθέσουν τους στοχασμούς τους γύρω από τα Χριστούγεννα. Τα Χριστούγεννα τελικά είναι ένας μύθος που «μια φορά κι ένα καιρό» έγινε ή τελικά είναι ένα γεγονός πού «νυν και αεί» τελείται; Μουσική υπόκρουση εξαιρετικά επιλεγμένη, αφήγηση σταθερή, λόγια ουσιαστικά που συγκλόνισαν όλους μας αλλά και προβολή διαφανειών πού προβλημάτιζαν και όχι απλώς να συγκινούν, ήταν το αποτέλεσμα όλης της προσπάθειας.

Χειροκροτήματα αναμεμιγμένα με δάκρυα επιβράβευσαν στο τέλος την προσπάθεια των παιδιών.

Την όλη εκδήλωση έκλεισαν όπως πάντα τα εμπνευσμένα καρδιακά λόγια του υπευθύνου ιερέα νεότητας της ενορίας μας και όλοι απολαύσαμε χριστουγεννιάτικα εδέσματα και αναψυκτικά.

Όλοι μας επιπλέον είχαμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε και στην Χριστουγεννιάτικη Δωροέκθεση των νεανικών μας συντροφιών, αποτελούμενη από στολίδια, εορταστικές συνθέσεις, δώρα, κατασκευές και δημιουργίες που τα παιδιά μαζί με νέους της ενορίας εδώ και ένα μήνα δούλευαν, αλλά και με βιβλία και μουσικά c.d. ορθόδοξης πνευματικότητας.

Η Χριστουγεννιάτικη Δωροέκθεση θα λειτουργήσει έξω από το Ναό μας και την παραμονή των Χριστουγέννων αλλά και ανήμερα μετά την Θεία Λειτουργία.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Με πολύ χαρά και κέφι πραγματοποιήθηκε η χριστουγεννιάτικη εορτή του Ιερού μας Ναού στην κατάμεστη αίθουσα Νέα Βηθλεέμ, ο προϊστάμενος του Ναού π. Ειρηναίος μαζί με τους καλούς του φίλους και συναδέλφους μουσικούς, Χάρη Συμεωνίδη και Σταύρο Χαλιαμπάλια έψαλλαν και τραγούδησαν χριστουγεννιάτικους ύμνους, κάλαντα και τραγούδια. Παρόντες ήσαν ο Διοικητής Τροχαίας Καλλιθέας κ. Αριστομένης Ζούζουλας, Αντιδήμαρχοι και μέλη του Δ.Σ. του Δήμου μας και πολλοί άλλοι. Χ Ρ Ο Ν Ι Α  Π Ο Λ Λ Α!!! 

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ

ΠΡΑΞΗ ΑΓΑΠΗΣ

Μετά και την ανακοίνωση-παράκληση στο τέλος της Θείας Λειτουργίας της περασμένης Κυριακής 26/11 του προϊσταμένου του Ιερού μας Ναού π. Ειρηναίου για την ενίσχυση των πληγέντων αδελφών μας από τις πρόσφατες καταστροφές στη Μάνδρα Αττικής, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσουμε ότι κατά τις ημέρες Δευτέρα 27/11/και Τρίτη 28/11 μαζεύτηκαν στο Ναό μας και προσφέρθηκαν προς τους αδελφούς μας πάνω από 100 σακούλες τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης.

Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε κοντά στους συνανθρώπους μας όχι μόνο στις χαρές αλλά και στις λύπες, άλλωστε με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε την χριστιανική αγάπη μας.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!

Εκ του Ι.Ναού 

ΣΟΦΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

1) Μην κρατάς κακία σε αυτούς που σε στεναχωρούν...κράτα απλά απόσταση.

2) Το να αναφέρεις τις κακές πράξεις των άλλων για να δικαιολογήσης τις δικές σου,
είναι σαν να θέλεις να πλυθείς με λασπόνερο.

3) Μπορείς να καταλάβεις την ποιότητα ενός ανθρώπου αν παρατηρήσεις πως συμπεριφέρεται
σε αυτούς που δεν έχουν τίποτα να του προσφέρουν.

4) Πίσω από την πλάτη σου κάποιοι σε κατηγορούν; Δεν πειράζει. Εν απουσία μου επιτρέπω
και να με δείρουν.

5) Φυσικά και υπάρχουν άνθρωποι που με μισούν. Το δείχνουν κιόλας.
Πισώπλατα μεν, τα μαθαίνουμε δε. Γιατί ούτε αυτό δεν ξέρουν να κάνουν καλά.

6) Πάρε ένα πιάτο και πέτα το κάτω.
-Οκ το πέταξα.
-Έσπασε;
-Ναι.
-Τώρα πες του συγνώμη.
-Συγνώμη.
-Έγινε όπως ήταν πρίν;
-Όχι.
-Κατάλαβες;
 Μόνο η αληθινή και ουσιαστική συγνώμη στο πετραχήλι του παπά
 ανανεώνει την σχέση μας με τον δημιουργό μας

7) Με τον χρόνο αποκαλύπτεται ο χαρακτήρας όλων.

8) Ο σεβασμός δεν επιβάλλεται κερδίζεται...

9) Δεν πρέπει να φοβόμαστε τον Θεό αλλά να τον αγαπάμε, γιατί η αγάπη διώχνει πέρα τον φόβο.

10) Αν δεν μάθουμε να αγαπάμε και να σεβόμαστε αληθινά δεν έχουμε καταφέρει τίποτα στη ζωή μας.

ΦΡΑ-ΠΑΙΔΙΕΣ ΕΥΚΑΤΑΝΥΚΤΕΣ

ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΤΟΛΜΗΜΑΤΑ
ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΡΟΙΚΟΝΗΣΟΥ
κ. ΙΩΣΗΦ

ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ

Το μεγάλο κακό απο το κουτσομπολιό 

Μια γυναίκα κάποτε επανέλαβε ένα κουτσομπολιό για κάποια γειτόνισσα της.

Σε λίγες μέρες το ήξερε όλη η κοινωνία της περιοχής, κι η «περί ης ο λόγος» πόνεσε και προσβλήθηκε.

Λίγο αργότερα η γυναίκα εκείνη έμαθε ότι η φήμη αυτή ήταν ψεύτικη. Στενοχωρήθηκε πολύ και πήγε σε ένα πνευματικό να την καθοδηγήσει για το πως θα μπορούσε να αποκαταστήσει το κακό που έκανε.

-Κατέβα στην αγορά,αγόρασε ένα κοτόπουλο και σφάξε το της είπε εκείνος. Μετά βγες στο δρόμο, μάδα τα φτερά του και πέτα τα ένα ένα καθώς θα προχωράς.

Αν και η συμβουλή έκανε εντύπωση στη γυναίκα, εν τούτοις την ακολούθησε κατά γράμμα.

Την άλλη μέρα ο πνευματικός της είπε:

-Τώρα πήγαινε να μαζέψεις όλα τα φτερά που σκόρπισες χθες και να μου τα φέρεις.

Η γυναίκα πήγε από τον ίδιο δρόμο αλλά, προς μεγάλη της απελπισία, ο αέρας είχε σκορπίσει τα φτερά πολύ μακριά. Αφού έψαξε για πολλές ώρες, γύρισε με τρία μόνο φτερά στο χέρι.

-Βλέπεις τώρα είπε ο πνευματικός, είναι εύκολο να πετάξεις τα φτερά στο δρόμο, αλλά αδύνατο να τα ξαναμαζέψεις. Το ίδιο συμβαίνει και με το κουτσομπολιό.

Δεν θέλει πολύ προσπάθεια για να σκορπίσεις τη φήμη, αλλά μιας και το κάνεις, ποτέ δεν μπορείς να διορθώσεις απόλυτα το κακό!!!!

Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΡΩΝΕΙΑΣ ΣΤΟ ΝΑΟ ΜΑΣ (ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ)