Πριν από μερικούς μήνες, διάβασα μια εν Χριστω αδελφή, την Ilia Delio, σε συνέντευξη στην Vox και με άφησε σε έμπλεο αμηχανίας.
Πήρε χρόνο να σκεφτώ τι είπε.
Έχοντας βιώσει τον COVID, συνειδητοποίησα για πάντα την ανάγκη για την ανθρώπινη πτυχή του ιερέα.
Η Φραγκισκανή αδελφή και κάτοχος δύο διδακτορικών, Ilia Delio, σε μια συνέντευξη στο περιοδικό Voxii είπε:
«Η Ρ/Κκαθολική αντίληψη θα έλεγε ότι ο ιερέας αλλάζει οντολογικά κατά τη χειροτονία. Είναι αλήθεια; » ρώτησε. «Ίσως η ιεροσύνη να μην είναι μια εσωτερική ουσία αλλά ένα προγραμματιζόμενο χαρακτηριστικό που ακόμη και μια «πεπτωκυία» δημιουργία, όπως ένα ρομπότ, μπορεί να ενσωματώσει. "Έχουμε αυτές τις σταθερές φιλοσοφικές ιδέες και η τεχνητή νοημοσύνη αμφισβητεί αυτές τις ιδέες-προκαλεί την" Εκκλησία "να κινηθεί προς ένα" μετα-ανθρώπινο ιερατείο» . (Προς το παρόν, αστειεύτηκε, ένα ρομπότ μάλλον θα έκανε καλύτερα ως Προτεστάντης.)
Και προχώρησε: «Πάρτε, λ.χ, την Ρ/Καθολική Εκκλησία. Είναι πολύ αντρική, πολύ πατριαρχική και έχουμε κι όλη αυτή την κρίση σεξουαλικής κακοποίησης. Θα ήθελα λοιπόν έναν ρομπότ ιερέα; Μπορεί!" είπε. «Ένα ρομπότ μπορεί να είναι ουδέτερο ως προς το φύλο. Μπορεί να είναι σε θέση να ξεπεράσει ορισμένες από αυτές τις διαιρέσεις και να μπορέσει να ενισχύσει την κοινότητα με έναν τρόπο που είναι πιο απελευθερωτικό ».
Σε αυτό το σύντομο άρθρο μου θα ήθελα να αντλήσω από το διάταγμα του Δεύτερου Συμβουλίου του Βατικανού, Presbyterium Ordinis (PO)iii, για να αντικρούσουμε ταπεινά την εν λόγω ιδέα να έχουμε ρομπότ ιερείς ουδέτερους ως προς το φύλο, ώστε «να αποφεύγονται οι καταχρήσεις».
Σοκαρισμένος με κάθε είδηση, ότι μια άλλη κατάχρηση προσβάλλει την Εκκλησία, θα αναλάβω το κουραστικό έργο να προσφέρω λύσεις που ίσως είναι μη μυσταγωγικές και πιθανώς ακόμη και αντιβιβλικές.
Η αδελφή Delio αναφέρεται, ότι αστειεύτηκε σχετικά με τη διάκριση μεταξύ της Ρ/Καθολικής και της Προτεσταντικής κατανόησης της ιεροσύνης με το σκεπτικό, ότι η τεχνητή νοημοσύνη αμφισβητεί αυτούς τους ορισμούς.
Ενώ συμφωνώ μαζί της, ότι ως Εκκλησία πρέπει να ξεκινήσουμε τη θεολογία σε έναν μετα-ανθρώπινο κόσμο, ορισμένοι προσδιορισμοί πρέπει να συντηρούνται και να μελετώνται προσεκτικά.
Η Ρ/Καθολική κατανόηση της ιεροσύνης είναι πως αποτελεί το «σημάδι» και το σύμβολο του Χριστού του Διαμεσολαβητή /Μεσίτηiv , και έτσι, ο ιερέας δεν είναι ο ίδιος ο μεσολαβητής, αλλά το μυστήριο του Χριστού του Διαμεσολαβητή (ενν.’’ τῷ διαθήκης νέας μεσίτῃ Ἰησοῦ‘’).
Ο Ενσαρκωμένος Λόγος, ο Ιησούς Χριστός, έγινε ο Υιός του Ανθρώπου, σαν τους αδελφούς Του από κάθε άποψη (Εβρ. 2) σε αντίθεση με την εβραϊκή κατανόηση του ιερατείου ως "διαχωρισμένου". Με την κατανόησή της για την ύπαρξη ‘’ρομπότ-ιερέων’’, η Delio αναβιώνει την εβραϊκή κατανόηση του διαχωρισμού, σε αντίθεση με τον ρόλο του «μυστηρίου-του-διαμεσολαβητή», όπως κατανοείται από την Ρ/Καθολική θεολογίαv.
Οι ιερείς είναι «υπογεγραμμένοι» με έναν ιδιαίτερο χαρισματικό διακόνημα και είναι σύμμορφοι με τον Χριστό «τον Αρχιερέα», με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να ενεργήσουν ἐν προσώπῳ Χριστοῦ (Β Κορ. 2,10 )vi.
Η ύπαρξη του ίδιου του ιερέα είναι οντολογικά εξομοιωμένη προς τον Χριστό, μια αλλαγή που δεν πρέπει να προσληφθεί με ανάλαφρο τρόπο. Ως εκ τούτου, κατανοούμε τον ιερέα ως έναν «άλλον» Χριστό και όχι αποκλειστικά ως λειτουργικό αξίωμα, επομένως είναι, ἐν τῷ ὀνόματί Του, εκπρόσωπος του Σωτήρα μας στον κόσμο, ‘’ ‘δοῦλος Ἰησοῦ Χριστοῦ, κλητὸς ἀπόστολος, ἀφωρισμένος εἰς εὐαγγέλιον Θεοῦ ‘’(Ρωμ.1,1).
Ο Χριστός που θυσιάστηκε έξω από τον ναό και την πόλη τερματίζει τον διαχωρισμό μεταξύ λατρείας και ζωής, και έτσι, ο οντολογικά μεταβαλλόμενος άνθρωπος είναι μια ενσάρκωση αυτής της έλλειψης διαχωρισμού μεταξύ λατρείας και ζωής.
Εν ολίγοις, ο ιερέας είναι «ένα μετασχηματισμένο ον», δεν είναι απλώς να εκτελεί κάποιες τελετές. Αυτό θέτει το κύριο επιχείρημα ενάντια στα σχόλια της αδελφής Ντέλιο.
Πώς μπορεί ένα ασυνείδητο ον να ενεργήσει '' ἐν προσώπῳ Χριστοῦ...καί...ἐν πληρώματι εὐλογίας τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ '';
Πώς μπορεί να μορφωθεί ένα κομμάτι τεχνολογίας προς τον Θεό;
Αυτή η οντολογική αλλαγή αποτελεί το θεμέλιο της χειροτονίας για την διακονία της κοινότητας.
Οι ιερείς λαμβάνουν μια ειδική χάρη να είναι λειτουργοί του Χριστού μεταξύ των ανθρώπων, έτσι ώστε η πνευματική θυσία των πιστών να είναι τέλεια ενωμένη με τη θυσία του Χριστού.
Πιστεύω ότι η ουσία αυτής της φράσης είναι οι «άνθρωποι». Ο ιερέας είναι ένα άτομο μεταξύ ατόμων, ένας άνθρωπος, της ίδιας ανθρώπινης φύσης με το Ενσαρκωμένο Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας.
Ως εκ τούτου, ο ιερέας δεν είναι διανομέας χαρίτων, αλλά οικοδόμος της εκκλησιαστικής κοινότητας, σε αντίθεση με την καρικατούρα που προσφέρει ο «ιερέας ρομπότ».
Μιλώντας για τον ιερέα ως βοηθό των αδερφών του για να αφιερώσουν τη ζωή τους, ο George Aschenbrenner, τονίζει την ιερατική «κλήση» που υπάρχει για να καλέσει «τη φλόγα του Αγίου Πνεύματος», για να ζωντανέψει τη φωτιά της αγάπης ανάμεσα μας, για να σχηματίσουμε όλοι μας την καθολική ιεροσύνη.
Ο ιερέας καλείται περαιτέρω να είναι ο «κατηχητής της ανθρώπινης καρδιάς», και ως εκ τούτου κήρυκας του Ευαγγελίου σε όλους (Μρκ 16:15, καὶ εἶπεν αὐτοῖς. πορευθέντες εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει. ).
Επιπλέον, ο ιερέας, λόγω της χειροτονίας του, γίνεται δεκτός στην «χορεία» των πρεσβυτέρων ( όπως συμβολίζεται λειτουργικά με την κατάθεση των άλλων ιερέων κατά την ιερατική χειροτονία) και γίνεται μέλος της μυσταγωγικής αδελφότητας των ιερέων.
Από τους χαρισματικούς ρόλους του ιερέα, ιδιαίτερη μνεία γίνεται για την Θ.Ευχαριστία. Η εγγενής σχέση μεταξύ της ιεροσύνης και της Θ.Ευχαριστίας είναι πρωταρχικής σημασίας στον προβληματισμό μας για τον «ρομπότ-ιερέα».
Προσφέροντας τη Θυσία της Θ.Λειτουργίας, ο ιερέας καλεί την κοινότητα να συμμετάσχει στην προσφορά της ζωής της στο κορυφαίο μυστήριο της κοινωνίας και της σύναξης, το οποίο συνάγει τις διαιρεμένες υπάρξεις των ανθρώπων και τις ενώνει με τον Θεό.
Αυτή η μεγάλη «Χάρις» της ιεροσύνης «δεν δόθηκε (στους) αγγέλους», αλλά παραλήφθηκε μόνο από τον ιερέα.
Μόνο ο ιερέας επιτρέπεται να καθαγιάσει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού επειδή στον ίδιο τον καθαγιασμό, ο ιερέας δεν αντικαθιστά τον Χριστό, αλλά τον προσωποποιείvii.
Όπως ορθά είπε ο John Wrightviii, δεν υπάρχει ‘’ιερωσύνη χωρίς τη Θεία Ευχαριστία. δεν μπορεί να υπάρξει Ευχαριστία χωρίς την ιεροσύνη’’.
Ο αρχιεπ. Lépicier (1936) σημειώνει περαιτέρω, ότι ενόψει αυτού του θείου Μυστηρίου ο Ιησούς καθιέρωσε την «τάξη» των ιερέων.
Επομένως, δεν πρόκειται για διανομή ευλογιών και ίσως για ;έναν καλό καθοδηγητή / σύμβουλο, αλλά ο ιερέας είναι χειροτονημένος για να είναι εγγενώς ενωμένος με την Θ.Ευχαριστία, η οποία είναι η πηγή και η κορυφή όλης της επίγειας λειτουργίας.
Μια άλλη πιθανή διάψευση της ιδέας της Delio για ‘’ρομπότ-ιερέα’’ είναι το γεγονός ότι αυτό που προτείνει μπορεί να θεωρηθεί δυαδικό.
Δεν διαχωρίζουμε τη σημασία των μυστηρίων και άλλων λειτουργικών τελετών και τη σωματική εμπλοκή όλων των αισθήσεων στις τελετές.
Όπως υπογράμμισε η Christina Nuttix, χρειαζόμαστε την εσωτερική συνεργασία της διάνοιας και της θέλησης. Μόνο μια λογική ψυχή μπορεί να προσαρμοστεί στον Χριστό και η ψυχή πρέπει να ανήκει σε κάποιον πρόθυμο να συμμετάσχει στα μυστήρια για να είναι αποτελεσματικό το μυστήριοx, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί, ενισχυόμενος και από τη χάρη του Θεού, να γίνεται μιμητής της σαρκωμένης θείας φύσης του.
Ο Χριστός της μίμησής μας να είναι ο άνθρωπος Χριστός.
Πιστεύω ότι ο σημερινός διαανθρώπινος κόσμος χρειάζεται ακόμη τον ένσαρκο ιερέα για να φέρει τον Θεό στη ζωή μας και κυρίως να κάνει τον ιερέα να γονατίσει και να υπηρετήσει τους πόνους που προκαλούνται από το τεχνοκρατικό παράδειγμα και να επουλώσει αποστειρωτικά τις πληγές με τις Χάριτες του Χριστού, ιδίως ως Σώμα Χριστού που «σημαίνεται ἐν τοῖς μυστηρίοις» .
Η σημερινή κλήση του ιερέα είναι να ζήσει και να κηρύξει τον Λόγο της Ζωής και να αφιερώσει τον «Άρτο της ζωής» για να θρέψει την εκκλ.κοινότητα μια κοινότητα μυστηριακή και όχι ένα θρησκευτικό καθίδρυμα οργανωμένης χάρης, ιδεολογικής πίστης και ηθικής πειθαρχίας η οποία πραγματώνεται κάθε φορά στα μυστήριά της που φανερώνουν τη ζωή της ως έκφραση της εσχατολογικής αλήθειας των όντων.
Μέσα από το να είναι ένας «alter Christus», ο ιερέας δίνει τη δυνατότητα στην κοινότητα να ζήσει στο Απόλυτο, ένα διακόνημα που γίνεται όλο και πιο έντονο σε μια εποχή εικονικής (VR) και επαυξημένης πραγματικότητας (AR).
Καμία μεταλλική καρικατούρα δεν θα μπορούσε να το πετύχει αυτό, αλλά μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την τοποθέτηση των χεριών σε έναν διάκονο που αφήνει τον εαυτό του να διαμορφωθεί από τον Χριστό για να είναι ένας άλλος υπηρέτης της κοινότητας, όπως περιγράφεται από το παράδειγμα του πλυσίματος των ποδιών στον Μ.Δείπνο.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
iPulis, M. (2021). An Embodied vs a Silicon-based Priesthood: AIs can never be Catholic Priests. Academia Letters, Article 579. https://doi.org/10.20935/AL579 .
iiDelio, Illia quoted in Sigal Samuel, ‘Robot Priests Can Bless You, Advise You, and Even Perform Your Funeral’, Vox, 13 January 2020.[βλ.://www.vox.com/future-perfect/2019/9/9/20851753/ai-religion-robot-priest-mindar-buddhism-christianity ]
iiiVatican City: Vatican Media, 1965.
ivβλ.Εβρ. 9,15 [‘’Καὶ διὰ τοῦτο διαθήκης καινῆς μεσίτης ἐστίν, ὅπως, θανάτου γενομένου εἰς ἀπολύτρωσιν τῶν ἐπὶ τῇ πρώτῃ διαθήκῃ παραβάσεων, τὴν ἐπαγγελίαν λάβωσιν οἱ κεκλημένοι τῆς αἰωνίου κληρονομίας’’ ], Εβρ. 12,24 [ ‘’καὶ διαθήκης νέας μεσίτῃ Ἰησοῦ, καὶ αἵματι ῥαντισμοῦ κρεῖττον λαλοῦντι παρὰ τὸν Ἄβελ’’. ], Α Τιμ. 2,5 [‘’εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς’’].
vβλ. G A Aschenbrenner, Quickening the Fire in Our Midst: The Challenge of Diocesan Priestly Spirituality (Pennsylvania: Loyola Press, 2002), 97 κεξ.
viΔηλ. Ως σύμμορφοι τῆς δόξης τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ.
viiβλ. T Kempis, The Imitation of Christ, ed. M von Habsburg and R Jeffery, Penguin Classics (Penguin Books Limited, 2013), chap. 5.
viiiβλ. John Wright, ‘Priesthood and the Eucharist’, in Real Presence Eucharistic Education and Adoration Association (Seoul: Real Presence Eucharistic Education and Adoration Association, n.d.).
ixβλ. Nutt, Christina quoted in Mary Farrow, ‘’In Robota Christi? Why Robots Can Never Be Catholic Priests’, Eurasia Review, 18 September 2019, in:https://www.catholicnewsagency.com/news/42302/in-robota-christi-why-robots-can-never-be-catholic-priests%C2%A0 ].
xβλ. John Wright, ibid.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου