“El hoy es malo, pero el mañana… es mio. Poned atención: un corazón solitario no es un corazón...Caminante, son tus huellas
el camino y nada más; Caminante, no hay camino, se hace camino al andar. ”.
«Το σήμερα είναι άσχημο, αλλά το αύριο… είναι δικό μου. Δώστε προσοχή: μία καρδιά μόνη δεν είναι μία καρδιά. Πεζοπόρε τα βήματά σου είναι ο δρόμος και τίποτα άλλο. Πεζοπόρε, δεν υπάρχει μονοπάτι, το μονοπάτι φτιάχνεται με το περπάτημα».
(Antonio Machado, 1875-1939)
Δύο φορές το χρόνο η Ενορία μας μεταβάλλεται σε… σωματικό Νοσοκομείο. Εξήντα πέντε (65) παλιοί και νέοι αιμοδότες συγκεντρώθηκαν ακόμη μια φορά στις 10 Απριλίου 2022 (από τις 9:30 το πρωί ως τη 3:00 το μεσημέρι), συγχρόνισαν τον παλμό της καρδιάς τους με το κάλεσμα της Ενορίας του Ι.Ν.Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλλιθέας για να δώσουν με τρόπο έμπρακτο, ένα δυνατό μήνυμα ζωής και αισιοδοξίας.
Έτσι μικτό συνεργείο του Τμήματος Αιμοδοσίας του Ε.Ε.Σ.(Τηλεφ : 213-2068738 , https://korgialenio-benakio.gr/index.php/ethelontiki-aimodosia ) προσήλθε στον καθιερωμένο χώρο της Ενορίας όπου έγινε η αιμοδοσία μετά την πολυμερή, πολυήμερη και πολύωρη προσωπική εθελοντική εργασία των κυρίων και κυριών της εθελοντικής ενοριακής ομάδας διακονίας της Αιμοδοσίας, της κας.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΑΣΠΡΟΥ,της κας. ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΣ, της κας. ΡΟΥΛΙΤΑΣ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ, της κας. ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ, του κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΞΙΟΜΑΚΑΡΟΥ, της κας. ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ.
Η αιμοδοσία στην Ενορία μας είναι εξαιρετικής σημασίας, καθώς στηρίζουμε με φιάλες αίματος τόσο τα μέλη της ενορίας, όσο λοιπούς ασθενείς για έκτακτα χειρουργεία ή πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία. Ομάδα εθελοντών αιμοδοτών κάθε εξάμηνο δίνει αίμα ώστε να διατηρείται η τράπεζα έτοιμη να δώσει αίμα σε όποιον ενορίτη ή άλλον το ζητήσει.
Οι εθελοντική ενοριακή ομάδα διακονίας της Αιμοδοσίας που κοπίασε τόσο για μια ακόμη φορά, ας δεχθεί τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη των πατέρων της ενορίας (π.Σισώη, π.Βασιλείου, π.Αθανασίου) οι οποίοι συνάμα ευχαριστούν και τους εξήντα πέντε (65) αδελφούς εν Χριστω που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για τον συγκεκριμένο αυτό σκοπό.
Οι κυρίαρχες αναπαραστάσεις των ΜΜΕ και τον κυρίαρχο και ηγεμονικό πολιτισμό των υπηκόων – υποκειμένων που αναπαράγουν την κυριαρχία, έχουν στείλει ένα σαφές μήνυμα: Οι ζωές των απλών καθημερινών ανθρώπων δεν αξίζουν και τόσο πολύ.
Η προτεραιότητα μας λοιπόν, χριστιανών και μη, θα πρέπει να είναι καταρχάς να δώσουμε χώρο στην αγάπη για όλον τον Άνθρωπο. Αυτό είναι και το πιο ριζοσπαστικό που πρέπει να κάνουμε, πρόκειται για μια διαδικασία σωματική, συναισθηματική, διανοητική και αμοιβαία.
Για αυτό και καλούμαστε να πιάσουμε- και μέσα στην Μητέρα Εκκλησία- ο ένας το χέρι του άλλου για να σταθούμε, να συνειδητοποιήσουμε ότι η δυστοπία που μας περιβάλλει δεν είναι αμετάκλητη κατάσταση.
Προκειμένου να κινηθούμε προς το «εμείς» πρέπει κάτι να κάνουμε ως άτομα. Έτσι όταν λέγεται «αγωνίζομαι άρα υπάρχω», σημαίνει πως «σπάω» το παράθυρο και ανοίγομαι στον κόσμο κλπ.
Διότι ο πρώτος τρόπος απόσχισης από το «εγώ» είναι η πάλη ενάντια στον εαυτό, ενάντια στη άνευρη διασκέδαση, τον κατευθυνόμενο καταναλωτισμό, τον εγωισμό, τον εγωκεντρισμό, το νεο φασισμό (που ξεκινάει πρώτα από μέσα μας)…
Όλα όμως στη ιστορία εμπεριέχουν την έννοια της σύγκρουσης…… Η έννοια του «αγωνίζομαι» λαμβάνει χώρα πρώτα στον εσωτερικό εαυτό και εναντίον αυτού, όπου η έννοια του «σκέπτεσθαι» σημαίνει να πηγαίνομε ακόμη και ενάντια στη σκέψη μας, να θέτομε τον εαυτό σε αμφισβήτηση.
Στην Εκκλησία εκτός από αυτό έχουμε και τη λέξη Διακονία. Η Διακονία έχει χριστοκεντρικό περιεχόμενο. Γιατί είναι μια λέξη που την έννοιά της την υποστασίασε στο πρόσωπό του ο Χριστός.
Μέσα από αυτήν την διακονία Αιμοδοσίας του πλησίον αδελφού και πάλι:
*Μαθαίνουμε την αυτό-οργάνωση: Τα ενεργά μέλη λειτουργούν μόνα τους την πολυσχιδή δράση της Αιμοδοσίας Το πνεύμα που κυριαρχεί χαρακτηρίζεται από σεβασμό στην ελευθερία έκφρασης, ενθάρρυνση της δημιουργικότητας, χιούμορ και ειλικρινείς σχέσεις όλων με όλους.
*Μαθαίνουμε το σεβασμό στον άλλο: Στην ενορία οι συζητήσεις για θέματα αρχών και δεοντολογίας που αφορούν την χριστοκεντρική συμβίωση είναι σε καθημερινή βάση.
*Μαθαίνουμε την ανεξιθρησκεία: Γιατί η Εκκλησία προσπαθεί να είναι πάντα κοντά στον άνθρωπο, δίκαιο και αμαρτωλό. Ποτέ δεν έκαμε διάκριση ανάμεσα στους δύο, στην αγάπη και στα αισθήματά της , μιας κι ο άνθρωπος είναι πλασμένος να είναι ον κοινωνικό, το οποίον ζει μαζί με άλλους. Που πρέπει να αγαπάει και να αγαπιέται. Γιατί, όταν δεν αγαπάει, τότε δείχνει πως είναι σκληρός σαν άγριο ζώο. Και όταν δεν αγαπιέται έχει την αίσθηση της απόρριψης από την οικογένειά του, από το κοινωνικό του σύνολο. Γιατί, ακόμη, το αίμα είναι στοιχείο ζωής όλων των ανθρώπων. Αιμοδότες και αιμοδοτούμενοι δημιουργούν χώρους συνδιαλλαγής και διάδρασης.
Κανείς δεν περισσεύει στους ποικίλους αγώνες για αξιοπρεπή ζωή και ελευθερία.
Ευχαριστούμε πολύ όλες και όλους για την συμμετοχή τους στην προσπάθεια αυτή και ευελπιστούμε να την συνεχίσουμε και να την βελτιώσουμε με τις προσευχές όλων των αδελφών χριστιανών και την χάρη του Τριαδικού Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου