 |
Ο Μιθριδάτης είχε πάντα καυστικό λόγο, ήταν πνεύμα αμφισβήτησης και δεν μασούσε τα λόγια του. Μέσα σε 12 λεπτά που διαρκεί το κομμάτι το οποίο ο ίδιος το παρουσιάζει ως «μικρού μήκους μουσική ταινία», ξεδιπλώνει μια εύστοχη, στοχευμένη και ανελέητη κριτική.
Η σάτιρα ήταν ένα είδος λόγου που ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία του, γι’ αυτό και αβίαστα προέκυπτε στα λεγόμενα και τα γραφόμενά του.
