ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ κκ.ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ

ΕΛΕΥΣΗ & ΥΠΟΔΟΧΗ ΕΙΚΟΝΟΣ ''ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ''

Μια αλληλεγγύη προσευχής με την ''Κασσιανή''

 Το ευαγγελικό ανάγνωσμα για τη Μεγάλη Τετάρτη, που ψάλλεται το βράδυ της M.Τρίτης (Ματθ. 26:6-16), κορυφώνεται με μια αμαρτωλή απόφαση κοσμικών διαστάσεων που πήρε ένας από τους Αποστόλους του Κυρίου. 

Η απόφασή του Ιούδα να προδώσει τον Ιησού θέτει σε κίνηση ολόκληρο το δράμα των Παθών, που οδηγεί στη Σταύρωση & την Ανάσταση ٠ και, χρωματίζει την ιστορία που προηγείται για έναν μυστηριώδη επισκέπτη στο δείπνο που έλαβε χώρα στη Βηθανία, στο σπίτι του Σίμωνα του Λεπρού.

Μια γυναίκα μπαίνει μέσα με ένα ακριβό κανάτι από αλάβαστρο, και πλησιάζοντας τον Ιησού, τον αλείφει με λάδι. Το κεφάλι και το σώμα του Ιησού αναφέρονται٠ αλλά, η λαϊκή φαντασία, ειδικά στην Ορθόδοξη παράδοση, συνδυάζει συνεχώς αυτό το επεισόδιο με αυτές τις άλλες ιστορίες χρίσματος στα Ευαγγέλια του Λουκά και του Ιωάννη, έτσι ώστε ο Ιησούς με η παρουσία του Ιησού να σηματοδοτεί το γεγονός και αυτή ταφική εθιμοτυπία και να στοιχειώνει και να προσκολλάται σε όλα.

Κυριακή των Βαΐων- Αρχιερατική Θεία Λειτουργία

  Με τη δέουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα και ιεροπρέπεια εορτάσθηκε την Κυριακή των Βαΐων, 9 Απριλίου 2023, η θριαμβευτική είσοδος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλλιθέας.

  Σύμφωνα με το χριστιανικό εορτολόγιο η προηγούμενη Κυριακή της εορτής της Ανάστασης καθιερώθηκε να ονομάζεται Κυριακή των Βαΐων (ή Κυριακή του Λαζάρου ή Κυριακή Βαϊοφόρος).

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή και ο σύγχρονος άνθρωπος( Ιωάννου Μ. Φουντούλη)

''Τί τὰ μύρα τοῖς δάκρυσι Μαθήτριαι κιρνᾶτε; ὁ λίθος κεκύλισται, ὁ τάφος κεκένωται, ἴδετε τὴν φθοράν, τῇ ζωῇ πατηθεῖσαν, τὰς σφραγῖδας μαρτυρούσας τηλαυγῶς, ὑπνοῦντας δεινῶς τοὺς φύλακας τῶν ἀπειθῶν, τὸ θνητὸν σέσωσται σαρκὶ Θεοῦ, ὁ ᾍδης θρηνεῖ, δραμοῦσαι χαρᾷ, εἴπατε τοῖς Ἀποστόλοις· ὁ νεκρώσας Χριστὸς τόν θάνατον, πρωτότοκος ἐκ νεκρῶν, ὑμᾶς προάγει εἰς τὴν Γαλιλαίαν''(Δοξαστικό, Εσπερινός Κυριακής Μυροφόρων).

Το πρώτο και κύριο από μία άποψη στοιχείο και χαρα­κτηριστικό γνώρισμα της περιό­δου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι ότι είναι περίοδος νηστείας. Είναι η πρώτη και μεγάλη και κυ­ρία νηστεία, πού επη­ρεάζει τη λατρεία της Εκκλησίας ουσιαστικά, όσο καμιά άλλη περίοδος νηστείας. Παλαιότερες νηστείες, πού η αρχή τους φθά­νει ως την αποστολική εποχή, είναι οι δύο ήμερες της εβδομάδος πού είναι αφι­ερωμένες στο πάθος του Κυρίου, η Τετάρ­τη και η Παρασκευή.

Αντίθετα κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή η ίδια η καθημερινή ακολουθία, τ' αναγνώσματα και η υμνογραφία αποτελούν μία συνεχή υπό­μνηση και προτροπή για τη νηστεία.

CONSIDERING MARY OF EGYPT(by V.K. McCarty)

Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ' εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν Σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττουσα ἐδίδασκες ὑπερορᾶν μὲν σαρκὸς παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται Ὁσία Μαρία τὸ πνεῦμά σου.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίαςⁱ Ἦχος πλ. δ'

Την Κυριακή της Οσίας Μαρίας της Αιγύπτου, συναντάμε μια οδυνηρή «πρόκληση» μετάνοιας στη ζωή μας, αυτή που ενσωματώθηκε στην λειτουργική πράξη πριν από αιώνες, μέσα στη δίνη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Έτσι, μαζί με το Ευαγγέλιο για την 5η Κυριακή των νηστειών συνάπτεται κι η ιστορία ενός μοναχούⁱⁱ μια παραβολική διήγηση που συγκεκριμένα δεν διδάσκεται από τον Ιησού, αλλά έρχεται σε εμάς μέσα από το θησαυροφυλάκιο των Ασκητών Πατέρων της Ορθοδοξίας.

Είναι η ιστορία ενός μοναχού και ενός προσκυνητή στην έρημο. Όπως λέει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων, τον έβδομον αιώνα, που το έγραψε, καταγράφει όσα άκουσε: «την ιερή ιστορία που έφτασε σε εμάς...».

LET’S MAKE HISTORY: ORDAIN DEACONESSES IN THE ORTHODOX CHURCH TODAY.

<<Συνίστημι δὲ ὑμῖν Φοίβην τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν, οὖσαν διάκονον τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κεγχρεαῖς(Κορίνθου),  ἵνα αὐτὴν προσδέξησθε ἐν Κυρίῳ ἀξίως τῶν ἁγίων καὶ παραστῆτε αὐτῇ ἐν ᾧ ἂν ὑμῶν χρῄζῃ πράγματι· καὶ γὰρ αὕτη προστάτις πολλῶν ἐγενήθη καὶ αὐτοῦ ἐμοῦ. Ἀσπάσασθε Πρίσκιλλαν καὶ Ἀκύλαν τοὺς συνεργούς μου ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...>>

(Ρωμ. 16:1-3 ).

Ο Μάρτιος είναι ο ιστορικός μήνας της Γυναίκας, κατά τον οποίο αναγνωρίζουμε ιδιαίτερα τον ζωτικό ρόλο των γυναικών στην ιστορία, μεταξύ άλλων και στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτές οι μαρτυρίες αξίζουν την προσοχή και την εκτίμησή μας, αλλά ας μην στρεφόμαστε μόνο στο παρελθόν, ας κοιτάξουμε και το μέλλον. Ας γράψουμε ιστορία...

Η συζήτηση σχετικά με τις διακόνισσες στην Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τα τελευταία πενήντα χρόνια ασχολείται με το τι είναι αυτός ο θεσμόςκαι το γιατί της ύπαρξής τουκαι –σε κάποιο βαθμό– το πότε. 

Ήρθε η ώρα να περάσουμε και στο ερώτημα του πώς μπορεί να λειτουργήσει εκ νέου.

ΗΜΕΡΑ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ 2-4-2023, ΚΥΡΙΑΚΗ

Difficile est homines praelectionibus et concionibus ad virtutem adducere. Sed facile est tuo exemplo facere...Nullus ventus est aequus si nescis quo itis(Seneca).

   Κι όμως, δεν είναι καθόλου δύσκολο να απομονώσομε εκείνη τη στιγμή μέσα στη νέα χρονιά που μας συγκίνησε, τις τρεις λέξεις, ΗΜΕΡΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ τη μεγαλειώδη πράξη που θα μένει χαραγμένη στην καρδιά μας, που θα προστεθεί σημαία στο κεντρικό κατάρτι της «Ενορίας του Ι. Ν. Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλλιθέας».

Μια πράξη, ένα ολόλαμπρο αστέρι που φωτίζει όλες τις στεριές και όλες τις θάλασσες, που ανοίγει διάπλατα ωκεανούς, το λαδάκι στην μπρούτζινη πυξίδα, μια βαθιά ανάσα στην ζοφερή ανάδυση ενός νέου πουριτανικού ρεύματος, στο οποίο συνυπάρχουν -όπως και στον πάλαι ποτέ κεντροευρωπαϊκό πουριτανισμό- η καταγγελία κάποιου αίσχους και η αναλυτική ηδονοβλεπτική περιγραφή του.

Στο Προσκυνητάρι Σου, Σταυρέ ορθρινέ υψωμένε.

''Προσκυνήσεως ἡμέρα τοῦ τιμίου Σταυροῦ δεῦτε πρὸς τοῦτον πάντες · τῆς γὰρ Ἐγέρσεως Χριστοῦ, τὰς αὐγὰς φωτοβολῶν, προτίθεται νῦν · Αὐτὸν ἀσπασώμεθα ψυχικῶς ἀγαλλόμενοι.'' (Όρθρος ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ).

Τόπος άγιος και ιερό βήμα είναι το Προσκυνητάρι Toυ.

Βιβλίον ανοικτό, πού ομιλεί για την πίστη, την θεία δύναμη, την ισχυρή μεσιτεία των Αγίων και τα υπ’ αυτών συντελούμενα να καθημερινά θαύματα.

   «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος.» (Ψαλμ. 15,3 & 67, 35).

OI 300 NYΦEC

Η γιαγιά μου εκτός από παιδιά είχε και δέντρα. 

Ένα μεγάλο περιβόλι με πορτοκαλιές που τώρα κινδύνευαν να καρατομηθούν.

 Μαζευτήκαμε στο σπίτι, στο χωριό, η μάνα, ο πατέρας, οι δυο αδελφοί μου κι ανάμεσά τους, εγώ, μοναχοκόρη. Απρίλης ήταν, όπως τότε στην κηδεία τής γιαγιάς. 

Το κλίμα ήταν βαρύ, όπως και η απόφασή μας. Άλλη λύση δεν βλέπαμε. Το κτήμα μαράζωνε, ζητούσε χρήματα και χέρια. Της γιαγιάς και του παππού τα χέρια ήταν εδώ και χρόνια παραχωμένα, της μάνας και του πατέρα ήταν πια χέρια αδύναμα και ροζιασμένα. Τα δικά μας μεστωμένα μα απρόθυμα. Το περιβόλι θα τεμαχιζόταν σε οικόπεδα.

Ο «Άνθρωπος των θλίψεων» του Sean Marnul : A Theological Prelude

   Aπό τις 5-3-2023 στο «Green-Meldrim House» στην Πλατεία Μάντισον δίπλα στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη: Το έργο «A Man of Sorrows» του καλλιτέχνη Sean Marnul σε μια Έκθεση Τέχνης M.Σαρακοστής.

  Για την εναρκτήρια δεξίωση του Αγγλικανικού Nαού του St. John's, εκτίθενται 12 εξπρεσιονιστικά έργα με μελάνι σε χαρτί του καλλιτέχνη Sean Marnul , με τίτλο "A Man of Sorrows".

   Στα δώδεκα εξπρεσιονιστικά έργα του με μελάνι σε χαρτί, ο καλλιτέχνης Sean Marnul   αναλαμβάνει την πρόκληση να απεικονίσει το απερίγραπτο – τον θάνατο ''Κάποιου'' που δεν είναι μόνο ο (ορατός) γιος της Μαρίας αλλά ο (αόρατος) Υιός του Θεού.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ(18/3/2023)

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Όταν σκεφτόμαστε την νηστεία στην σύγχρονη Ορθόδοξη Εκκλησία, το μυαλό μας σχεδόν αμέσως τείνει να πάει στους εκκλησιαστικούς κανόνες σχετικά με νηστίσιμα και αρτύσιμα είδη διατροφής.   Αυτός ο τρόπος σκέψης συνδέεται ιδιαίτερα με την Μεγάλη και Αγ. Τεσσαρακοστή, την πλέον μακρύτερη και σημαντικότερη νηστεία της εκκλησίας. 

   Άρα, όταν πρόκειται για αυτήν την σαρανταήμερη νηστεία, υπάρχουν μερικοί που θα στρέψουν την προσοχή τους σχεδόν αποκλειστικά στο πότε πρέπει να απέχουν από τι, ποια συγκεκριμένα τρόφιμα πρέπει να αποφεύγουν ποιες μέρες, και ποιες είναι οι οδηγίες της Εκκλησίας σε σχέση με τα γαλακτοκομικά η λαδερά, η αλάδωτα φαγητά.

Η Αντήχηση του Θεού μες στην Οικογενειακή δυναμική.

   VK McCarty: Ομιλία για τον «Άσωτο Υιο»ⁱ.

    Η περικοπή του Ευαγγελίου (Λουκά 15:11–32) που ήδη ακούσαμε, η συγκλονιστική ιστορία του Άσωτου Υιού, την οποία μας διδάσκει ο Ιησούς , είναι ίσως ένα κείμενο από τα πιο αγαπημένα ανά τους αιώνες, που αναφέρεται συχνότερα στη λογοτεχνία, ένα κείμενο το οποίο τις περισσότερες φορές ήταν μια ''ισχυρή πρόκληση'', κείμενο για το οποίο οι περισσότεροι προσευχήθηκαν.

Αυτό το στυλ διδασκαλίας του Ιησού, δηλ. με παραβολές, δημιουργεί ένα ημιδιαφανές όχημα, για να μας βοηθήσει να λάβουμε το μάθημα του Ουρανού μέσα από εξωτερικά και ορατά σημάδια τα οποία αντικατοπτρίζουν τη δυναμική της Ζωής στις δικές μας οικογένειες.

ΤΟ ΙΕΡΑΤΙΚΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΣΤΗ ΘΕΟΤΟΚΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

 By Grace Hibshman

  Η δημοφιλής περσόνα του Facebook, Hyperdox Herman, αναφέρει με σατιρικό τρόπο δέκα λόγους για τον αποκλεισμό των ανδρών από την ιερωσύνη, μεταξύ των οποίων είναι οι εξής:

• «Τα σωματικά χαρακτηριστικά του άνδρα δείχνουν ότι δημιουργήθηκε για σκληρή εργασία και όχι για να διακονεί στον ναό, κάτι που δεν απαιτεί μεγάλη σωματική δύναμη.»
• «Οι άνδρες είναι πολύ επιρρεπείς στη συναισθηματική αντιμετώπιση των πραγμάτων – αυτό είναι εύκολο να το διαπιστώσετε παρακολουθώντας τις αντιδράσεις τους σε οποιονδήποτε ποδοσφαιρικό αγώνα. Ένας ιερέας πρέπει να διακρίνεται από αυτοέλεγχο και αυτό συχνά δεν ισχύει για τους άνδρες.»
•  «Η φροντίδα των πνευματικών παιδιών είναι παρόμοια με τη φροντίδα των παιδιών γενικά και αυτού του είδους η φροντίδα αποτελεί φυσική ικανότητα και προνόμιο της γυναίκας.» 

    Συνήθιζα να πιστεύω ότι οι λόγοι για τον αποκλεισμό των γυναικών από την ιερωσύνη, τους οποίους ο Hyperdox Herman έξυπνα διακωμωδεί ήταν διαφορετικοί από τους συμβολικούς λόγους για τη μη-χειροτονία των γυναικών.

«Με βρίσκεις αποκρουστικό;» (The Whale 2022 )

  O Darren Aronofsky έχει αποδείξει ότι δε φτιάχνει ταινίες για να καταπιαστεί με πρόσχαρα θέματα.

   Θα δυσκολέψει τον θεατή, θα τον κάνει να κουνηθεί από τη θέση του, σαν σκηνοθέτη τον συγκινούν δημιουργικά αυτές οι ζοφερές, απελπιστικά ανθρώπινες καταστάσεις, όπου ο νους και το σώμα του θεατή ωθούνται στα άκρα για να του ανοίξουν τα μάτια σε περιπτώσεις και καταστάσεις οι οποίες βρίσκονται δίπλα ή μέσα του.

   Η ταινία «The Whale»  διαπραγματεύεται θέματα «βασικά για την αρχ.ελληνική τραγωδία» : τον περιορισμό του οράματος της ανθρωπότητας, η θέση της θρησκείας στην κοινωνία και η απελπισμένη λαχτάρα για ανακούφιση από τη μοναχική αβεβαιότητα της ζωής.

Ο Μετάνθρωπος ή ο Υπεράνθρωπος ;

  Τις τελευταίες δεκαετίες γίνεται λόγος για τον ''Μετ-ανθρωπισμό'', ο οποίος αποτελεί ένα νέο πνευματικό και πολιτισμικό κίνημα παγκόσμιας κλίμακας...

Το κίνημα του μετανθρωπισμού στην πραγματικότητα θυμίζει έντονα τη θέση του Nietzsche για τον υπεράνθρωπο (όχι όπως αυτή παραποιήθηκε προκειμένου να χρησιμοποιηθεί από τους Εθνικο-σοσιαλιστές για την προώθηση της ιδεολογίας τους).

«Εγώ δέ βάζω χρυσές υπογραφές. Μού φτάνει τό στυλουδάκι μου»!

  Η  προσφορά του στον τόπο ήταν τεράστια, παρά τά όποια πολιτικά κυρίως λάθη του, αφού ήταν περισσότερο στρατιωτικός καί δέν είχε μάθει νά λειτουργεί στό παρασκή­νιο. 

   Βεβαίως, όπως συμβαίνει σέ μεγάλες προσωπικότητες πού γράφουν ιστορία μαζί μέ τό λαό, υπάρχουν στις πολιτικές του επιλογές θέματα ανοιχτά ενώπιον τής ιστορίας.

(...) Έζησε λιτά, δέν κέρδισε τίποτα από τήν πολιτική καί πέθανε κυριολεκτικά στήν «ψάθα». Τελείωσε τόν επίγειο βίο του μετά από αλλεπάλληλα καρδιακά επεισόδια, στις 26 ’Ιουλίου τού 1953· 

Τ' ΑΝΕΜΟΣΟΥΡΙΑ ([>η ἀνεμόσουρ(ις) υποκορ. -ιον > -ι].

Μια φορά τουλάχιστον στη διάρκεια του χειμώνα, στην Κρανιά Ελασσόνας, αποκλειόμασταν από τον έξω κόσμο για μέρες με το πολύ χιόνι που έκλεινε τις πόρτες, με τα ανεμοσούρια που συσσωρεύονταν σε μεγάλο ύψος μπροστά τους.

 Ένα πρωινό θυμάμαι πως ανοίξαμε την πόρτα και είδαμε έναν άσπρο τοίχο να φράζει την έξοδο. Τότε, με φτυάρια και άλλα εργαλεία, ανοίξαμε ένα τούνελ για να φτάσουμε ώς την αυλή που ήταν η ξυλαποθήκη, για να πάρουμε ξύλα για το τζάκι. 

H Bonegilla της Νιότης μας!

«Στους νεοαφιχθέντες δίνονταν κονκάρδες διαφορετικού χρώματος. 

Το χρώμα τους πρόδιδε τον προορισμό του καθενός. 

Το μπλε σήμαινε ότι στο λιμάνι τον νεομετανάστη περίμεναν συγγενείς ή φίλοι. 

Το ροζ σήμαινε προορισμός Νότια Αυστραλία, το μοβ Τασμανία.

 Το κίτρινο σήμαινε Μπονεγκίλα. Για τις ανύπαντρες γυναίκες οι αρχές είχαν επιλέξει λευκές κονκάρδες.