«Με βρίσκεις αποκρουστικό;» (The Whale 2022 )

  O Darren Aronofsky έχει αποδείξει ότι δε φτιάχνει ταινίες για να καταπιαστεί με πρόσχαρα θέματα.

   Θα δυσκολέψει τον θεατή, θα τον κάνει να κουνηθεί από τη θέση του, σαν σκηνοθέτη τον συγκινούν δημιουργικά αυτές οι ζοφερές, απελπιστικά ανθρώπινες καταστάσεις, όπου ο νους και το σώμα του θεατή ωθούνται στα άκρα για να του ανοίξουν τα μάτια σε περιπτώσεις και καταστάσεις οι οποίες βρίσκονται δίπλα ή μέσα του.

   Η ταινία «The Whale»  διαπραγματεύεται θέματα «βασικά για την αρχ.ελληνική τραγωδία» : τον περιορισμό του οράματος της ανθρωπότητας, η θέση της θρησκείας στην κοινωνία και η απελπισμένη λαχτάρα για ανακούφιση από τη μοναχική αβεβαιότητα της ζωής.

Ο Μετάνθρωπος ή ο Υπεράνθρωπος ;

  Τις τελευταίες δεκαετίες γίνεται λόγος για τον ''Μετ-ανθρωπισμό'', ο οποίος αποτελεί ένα νέο πνευματικό και πολιτισμικό κίνημα παγκόσμιας κλίμακας...

Το κίνημα του μετανθρωπισμού στην πραγματικότητα θυμίζει έντονα τη θέση του Nietzsche για τον υπεράνθρωπο (όχι όπως αυτή παραποιήθηκε προκειμένου να χρησιμοποιηθεί από τους Εθνικο-σοσιαλιστές για την προώθηση της ιδεολογίας τους).

«Εγώ δέ βάζω χρυσές υπογραφές. Μού φτάνει τό στυλουδάκι μου»!

  Η  προσφορά του στον τόπο ήταν τεράστια, παρά τά όποια πολιτικά κυρίως λάθη του, αφού ήταν περισσότερο στρατιωτικός καί δέν είχε μάθει νά λειτουργεί στό παρασκή­νιο. 

   Βεβαίως, όπως συμβαίνει σέ μεγάλες προσωπικότητες πού γράφουν ιστορία μαζί μέ τό λαό, υπάρχουν στις πολιτικές του επιλογές θέματα ανοιχτά ενώπιον τής ιστορίας.

(...) Έζησε λιτά, δέν κέρδισε τίποτα από τήν πολιτική καί πέθανε κυριολεκτικά στήν «ψάθα». Τελείωσε τόν επίγειο βίο του μετά από αλλεπάλληλα καρδιακά επεισόδια, στις 26 ’Ιουλίου τού 1953· 

Τ' ΑΝΕΜΟΣΟΥΡΙΑ ([>η ἀνεμόσουρ(ις) υποκορ. -ιον > -ι].

Μια φορά τουλάχιστον στη διάρκεια του χειμώνα, στην Κρανιά Ελασσόνας, αποκλειόμασταν από τον έξω κόσμο για μέρες με το πολύ χιόνι που έκλεινε τις πόρτες, με τα ανεμοσούρια που συσσωρεύονταν σε μεγάλο ύψος μπροστά τους.

 Ένα πρωινό θυμάμαι πως ανοίξαμε την πόρτα και είδαμε έναν άσπρο τοίχο να φράζει την έξοδο. Τότε, με φτυάρια και άλλα εργαλεία, ανοίξαμε ένα τούνελ για να φτάσουμε ώς την αυλή που ήταν η ξυλαποθήκη, για να πάρουμε ξύλα για το τζάκι. 

H Bonegilla της Νιότης μας!

«Στους νεοαφιχθέντες δίνονταν κονκάρδες διαφορετικού χρώματος. 

Το χρώμα τους πρόδιδε τον προορισμό του καθενός. 

Το μπλε σήμαινε ότι στο λιμάνι τον νεομετανάστη περίμεναν συγγενείς ή φίλοι. 

Το ροζ σήμαινε προορισμός Νότια Αυστραλία, το μοβ Τασμανία.

 Το κίτρινο σήμαινε Μπονεγκίλα. Για τις ανύπαντρες γυναίκες οι αρχές είχαν επιλέξει λευκές κονκάρδες.

ECΠEPINA KHPYΓMATA_Επανέναρξη_16/1/2023

Ευλογία Βασιλ(ει)όπιτας 2023

   Μέσα σε ευφρόσυνο κλίμα, την Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2023, στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλλιθέας πραγματοποιήθηκε μετά τη Θεία Λειτουργία, η καθιερωμένη δοξολογία ‘’ἐπὶ τῇ ἐνάρξει ‘’ του νέου έτους 2023 και η τελετή ευλογίας και κοπής της πρωτοχρονιάτικης βασιλειόπιτας του Ιερού μας Ναού από τον Προϊστάμενο του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, Πανοσ. Αρχιμ.π.Σισώη Σκάρκο.

   Στην απλή εκδήλωση παρέστησαν όλοι όσοι προσφέρουν με αγάπη και ανιδιοτέλεια, μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, μέλη του Φιλοπτώχου Ταμείου(Ε.Φ.Τ), Ιεροψάλτες, Συνεργάτες και εθελοντές, αλλά και πλήθος ευλαβών ενοριτών.

   Την κοπή της βασιλ(ει)όπιτας άνοιξε με χαιρετισμό του ο π.Σισώης, ο οποίος απηύθυνε με αληθινή ιεροπρέπεια πατρικούς λόγους αγάπης στους ιερείς, στην πρεσβυτέρα κα. Ελένη, στους εθελοντές συνεργάτες, αλλά και στις οικογένειες αυτών των λαϊκών συνεργατών στο Ενοριακό έργο ( Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, Ε.Φ.Τ & Παιδικό Σταθμό), ευχήθηκε δέ η νέα χρονιά, με τις πρεσβείες των αγίων της ενορίας μας και του Δεσπότου Χριστού, να είναι ευλογημένη και ειρηνική τόσο για την Εκκλησία μας, την Ενορία μας, όσο και για την πατρίδα μας.

2023, ΕΝΙΑΥΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΔΕΚΤΟΣ, ΖΩΗ ΑΧΡΟΝΟΣ, ΛΗΞΙΣ ΑΙΩΝΙΟΣ!

2023, LOVE AFTER LOVE by Derek Walcott

   Ο χρόνος οδηγεί κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας με τρόπους που δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε. 

  Τι είναι όμως ο χρόνος; Όλοι γνωρίζουμε, ότι ο χρόνος είναι εκεί έξω, αλλά δεν μπορούμε να τον δούμε, να τον αισθανθούμε, να τον γευτούμε, να τον αγγίξουμε ή να τον μυρίσουμε.

Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ «μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός»

 Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός. (Ματθ.1,22-23)ⁱ.

Είθε ο Κύριος να μας ευλογεί με ειρήνη, αγαθοποιό θέληση και χαρά.

Από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου: «Τώρα, η γέννηση του Ιησού έγινε με αυτόν τον τρόπο» (1:18)ⁱⁱ.

Μερικές φορές αναρωτιέμαι τα Χριστούγεννα δεν ξεκινούν και η Ενσάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού δεν τελειώνει εορταστικά - αν δεν φθάσει η στιγμή που ακούμε αυτές τις λέξεις μέσα απ' τη Αγ.Γραφή που μας είναι τόσο ευχάριστα γνωστές.

Η ΑΦΡΙΚΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

( ΑΠΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του ιατρού Αντώνη Λιάσκου στον Σπύρο Ζωνάκη, περ. ΣΧΕΔΙΑ, τ.106/2022 σελ.35-8).

Μένοντας μαζί με τους απλούς ανθρώπους και γνωρίζοντας περισσότερο τις συνήθειές τους, καταλαβαίνεις εύκολα γιατί η τόση διάδοση κάθε ομάδας του πεντηκοστιανού χώρου. 

Η επανεύρεση στοιχείων της αφρικανικής ταυτότητας, όπως η κίνηση και η μελωδία, η ανεμελιά και ο ρυθμός, η χαρά και η ελπίδα, η δυσκολία παρακολούθησης κανόνων και περιορισμών, ο έρωτας για ζωή, βρίσκουν έκφραση στις λατρευτικές εκφράσεις του ''πεντηκοστιανισμού''.

Ένας γιατρός μάς μεταφέρει στην αφρικανική πραγματικότητα της ιερότητας και της αίσθησης του μυστηρίου του κόσμου, θεωρεί στρέβλωση τον ελληνοκεντρισμό που επιμένει ώς τις μέρες μας στην ορθόδοξη ιεραποστολή, ενώ διατρανώνει την πίστη του για την ανάγκη συνδυασμού περίθαλψης των ανθρώπων με τη συμβίωση μαζί τους.

EYXEC EOPTIEC & ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2022

 ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2022

ΠΑΡΙΑΝΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Το Χριστόψωμο στην Πάρο ετοιμαζόταν την παραμονή των Χριστουγέννων με τέχνη, υπομονή και ιδιαίτερη φροντίδα, στολισμένο με ξηρούς καρπούς και τρωγόταν ανήμερα τα Χριστούγεννα. 

Το έκοβε και το μοίραζε ο σπιτονοικοκύρης στα μέλη της οικογένειας, αφού το σταύρωνε πρώτα.

Η σχάρα ήταν παξιμάδι που φτιαχνόταν περίτεχνα σε σχήμα σταυρού ακουμπισμένο σε τετράγωνο πλαίσιο, στολισμένο με αμύγδαλα. 

Το ζυμώνανε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και το κρεμούσαν στο εικονοστάσι μέχρι την Καθαρά Δευτέρα, οπότε και το έτρωγαν. Τα αγιοβασιλιάτικα κουλούρια θέλανε αρκετό «τρίψιμο», ζύμωμα δηλαδή, για να γίνουν αφράτα.

ΜΗΝΥΜΑ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΡΑΝΟΥ ΑΓΑΠΗΣ.

''Το τηλεσκόπιο που δεν ήταν για να βλέπεις μακριά! ''.

   Ο παππούς της Δάφνης είχε γυρίσει όλο τον κόσμο και πάντα τους έφερνε ένα δώρο από κάθε μέρος. 

   Σ’ ένα από τα πρώτα ταξίδια του στη Νιγηρία είχε αγοράσει από τους ντόπιους ένα τηλεσκόπιο το οποίο κρατούσε μόνο για τον εαυτό του. 

   Ήταν φτιαγμένο από ξύλο baobab (African baobab) με χρυσές λεπτομέρειες και ο φακός του ήταν φτιαγμένος από χαλαζία.

Πρωτότυπη Xριστουγεννιάτικη Γιορτή 2022

«Δίνει στους ανθρώπους χώρο να ζουν και να αναπνέουν»(Justin Trudeau).

Σύμφωνα με την World Watch List του 2021 που συνέταξε η ομάδα υπεράσπισης Open Doors, υπήρχαν δύο σημαντικές τάσεις δίωξης το 2020: ο αριθμός των χριστιανών που σκοτώθηκαν αυξήθηκε κατά 60 % και οι κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν  τους περιορισμούς του COVID-19  ως δικαιολογία για ποικίλη θρησκευτική δίωξη . Θρησκευτικοί ηγέτες που εκφράζουν απορίες σχετικές με τους περιορισμούς για τον COVID-19 αποτέλεσαν «απειλή για τη δημόσια ασφάλεια». 

Ή κάπως έτσι πάει κι η κριτική για το όλο θέμα.

Στον απόηχο του Ολοκαυτώματος, σε μια εποχή που ο κόσμος ήταν τόσο ηθικά τραυματισμένος, τόσο ανυπόμονος για μια νέα αρχή, ο επιζών του Άουσβιτς, Elie Wiesel, θεώρησε ότι ήταν ευθύνη του να μιλήσει για όσους είχαν φιμωθεί. 

Σε μια εποχή που οι περισσότεροι δεν άντεχαν να θυμούνται, ο Wiesel δεν άντεχε να ξεχάσει. Η υπόσχεση του Wiesel για το «ποτέ ξανά» δεν ήταν μόνο σε παλαιότερα θύματα φρικαλεοτήτων αλλά και σε όλα τα μελλοντικά θύματα. Έγραψε:

Λαικό Μέτωπο Ιουδαίας(PFJ)- Life of Brian.

  Τον είχε πιάσει όχι ακριβώς απελπισία αλλά το παράπονο τον Πέτρο, που, με έναν καλό του φίλο, έμοιαζαν σαν να μοιρολογούν πάνω από το άψυχο σώμα μιας χαμέ­νης νεότητας. 

  Τους συνάντησα τυχαία στο καφενείο του Λάμπρου, απέναντι από το νηπιαγωγείο, εκεί, γύρω στις τέσσερις παρά, να αδικούν τους εαυτούς τους για τις δεκαετίες ενεργούς συμμετοχής στα κοινά, που, εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή, ένιωθαν, ότι δεν τελεσφόρησαν, ότι τόσα χρόνια προσπαθειών δεν έχουν δικαιωθεί. Τσάμπα αγώνες. 

ΤΥΧΑΙΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ- «Random acts of kindness»

  Στα αλήθεια, με έβρισε. Παρασκευή πρωί, κατέβαινα με τη μηχανή την Αλεξάνδρας.

  Στη θέση του συνεπιβάτη η Catherine, την πήγαινα στο αγαπημένο της κατάστημα να αγο­ράσει οικολογικά βερνίκια για μια νέα παραγγελία του «σχεδία αρτ». 

 Στρίβω δεξιά στη Ζαχάρωφ και σταματάω στο φανάρι με τη Β. Σοφίας. Κάνει λίγο κρύο, αν και έχει ήλιο.

«Επιλεγμένος» ή ''ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΟΥΤΙ''(Γιώργος Τσιάκαλος)

  Τέτοιες μέρες πριν από 58 χρόνια ετοιμαζόμουν να φύγω για τη Γερμανία. Είχε προηγηθεί ο αδερφός μου τρία χρόνια πριν, ''επιλεγμένος'' από τη γερμανική επιτροπή που προσλάμβανε εργάτες για να δουλέψουν σε γερμανικά εργοστάσια.

 «Επιλεγμένος» σήμαινε νέος, δυνατός και εντελώς υγιής. Ο πατέρας μου, που θέλησε να τον ακολουθήσει ένα χρόνο αργότερα, απορρίφθηκε από την επιτροπή, επειδή «του έλειπε ένα δόντι και ήταν πολύ μεγάλος», είχε ξεπεράσει τα σαράντα. 

Κι όμως, πήγε. Πώς τα κατάφερε ;