<< Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν καί Πνεύματος ἐπιδημίαν καί προθεσμίαν ἐπαγγελίας καί ἐλπίδος συμπλήρωσιν>>.

Η μεγάλη εορτή της Πεντη-κοστής τιμά την ημέρα κατά την οποία το Άγιο Πνεύμα, κατήλθε ως δυνατός άνεμος στους μαθητές (βλ. Πράξεις 2), όπως τους είχε υποσχεθεί ο Χριστός κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής Του (βλ. Κατά Ιωάννην 14:26, 15:26), και κάθισε πάνω τους με τη μορφή γλωσσών φωτιάς (βλ. Πράξεις 2:3). 

Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι μαθητές έλαβαν μια άφθαρτη δύναμη εκ των άνω (πρβλ. Λουκ 24:49), έχοντας την εξουσία πλέον να ξεκινήσουν τη σημαντική αποστολή τους και να παρέχουν μαρτυρία για τη δόξα του Υιού του Θεού έως τα πέρατα της γης. 

Η τεράστια σημασία της εν λόγω ημέρας έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι σηματοδότησε την  εκπλήρωση της υπόσχεσης του Κυρίου για σωτηρία, την οποία είχε ήδη προαναγγείλει ο προφήτης Ιωήλ, τουλάχιστον πεντακόσια χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού: “Αυτό θα συμβεί στις έσχατες ημέρες, λέει ο Θεός, θα χαρίσω πλουσιοπάροχα το Πνεύμα μου σε κάθε άνθρωπο…όποιος τότε επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου, θα σωθεί.» (Πράξεις 2:20-21; πρβλ. Ιωήλ 2:28-32). 

Συνεπώς, η Πεντηκοστή σήμαινε την τελική επιβεβαίωση της νίκης του Χριστού και της μόνιμης παρουσίας Του ανάμεσα στο λαό Του (πρβλ. Κατά Ιωάννην 14:18· Κατά Ματθαίον 28:20) διά του Πνεύματος του Θεού, το οποίο έχει ως αποστολή την μετάδοση της ένδοξης Βασιλείας του Κυρίου.

Κατά την Πεντηκοστή εορτάζεται επίσης η μόνιμη έκχυση και ενοίκηση του Αγίου Πνεύματος επί της Εκκλησίας με αποτέλεσμα τον «καθαγιασμό» και την «δράση» της. 

Με τις εν λόγω λέξεις εννοείται απλώς η έκχυση της θείας και ανεξάντλητης χάρης του «Πνεύματος της αληθείας» επί της Εκκλησίας –δηλαδή, το χάρισμα της κοινωνίας– το οποίο της παρέχει τη δυνατότητα για τη διάδοση του μηνύματος του Ευαγγελίου και για την εκπλήρωση της αποστολής της συμφιλίωσης, την οποία ξεκίνησε ήδη ο Χριστός όταν βρισκόταν στη γη.

 Ο ενοποιητικός ρόλος του Αγίου Πνεύματος αναδεικνύεται με σαφήνεια στο Κοντάκιο της ακολουθίας του Όρθρου: «Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος· ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε, καὶ συμφώνως δοξάζομεν τὸ πανάγιον Πνεῦμα.»

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ζωή της Εκκλησίας πέρασε σε μια ριζικά νέα φάση, η οποία έχει άμεση σχέση με την διαρκή κοινωνία του Αγίου Πνεύματος στην εκκλησιαστική σύναξη, που έχει ως αποτέλεσμα τη διαρκή κοινωνία μεταξύ του Θεού, των μελών της Εκκλησίας καθώς και σύνολης της κτιστής πραγματικότητας. 

Αναφορικά μ’ αυτήν την στενή σχέση μεταξύ του Αγίου Πνεύματος και της Εκκλησίας, ο Άγιος Ειρηναίος Λυώνος (130-202 μ.Χ.) είχε αναφέρει τα εξής: «Όπου είναι η Εκκλησία, εκεί είναι το Πνεύμα του Θεού, και όπου είναι το Πνεύμα του Θεού, εκεί είναι η Εκκλησία και κάθε χάρη και το Πνεύμα της Αληθείας». (Κατά των Αιρέσεων, 3.24.1).

Με τη μόνιμη παρουσία του Πνεύματος της Αληθείας στην Εκκλησία, εμείς ως πιστοί στον 21ο αιώνα, είμαστε σε θέση να ψάλλουμε: « Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν Πίστιν ἀληθῆ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες· αὕτη γὰρ ἡμᾶς ἔσωσε». 

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι μας δόθηκε η αλήθεια, διότι η αλήθεια είναι αυτή που θα μας σώσει, θα μας ελευθερώσει (πρβλ. Ιωάννης 8:31-32), και θα μας οδηγήσει στην ουράνια και αιώνια βασιλεία του Θεού.

Επιπλέον, το Άγιο Πνεύμα δεν μας οδηγεί μόνο στην πληρότητα της αλήθειας του Θεού, αλλά εξασφαλίζει και την κοινωνία μας με τον Χριστό. Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης (4ος αιώνας) γράφει ότι ο Χριστός «λάμπει μέσα στις ψυχές μας διά μέσου του Αγίου Πνεύματος, γιατί είναι αδύνατο να θεωρηθεί διαφορετικά ο Κύριος Ιησούς, παρά μόνο με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος» (Κατά Ευνομίου 1.530-32). 

Κατά συνέπεια, το Άγιο Πνεύμα είναι που μας δείχνει και φωτίζει την πορεία μας μέσα στην Εκκλησία προς τον Χριστό, ανοίγοντας μας τον δρόμο για να συναντήσουμε τον Χριστό και να ζήσουμε μαζί Του. Είναι αυτό που μας ενώνει με τον Χριστό και μεταξύ μας ως «Πνεύμα κοινωνίας» (Β΄ Κορινθίους 13:13), ούτως ώστε να είμαστε ενωμένοι γεμάτοι χαρά και με απλότητα στην καρδιά (Πράξεις 2:46).  

Ο Απόστολος Παύλος μας επισημαίνει ότι γνωρίζουμε πως έχουμε το Πνεύμα εντός μας όταν ζούμε με αγάπη: «ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η καλοσύνη, η αγαθότητα, η πίστη» (Προς Γαλάτας 5:22). 

Γι’ αυτό το λόγο, ας προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε την αγάπη του Θεού, η οποία δεν έχει μόνο τη δύναμη να μας ενώνει με τον Κύριο και μεταξύ μας, αλλά είναι επίσης ικανή να βρίσκει λύσεις και οδούς, όταν το μόνο που βλέπουμε μπροστά μας είναι αδιέξοδα και ανυπέρβλητα εμπόδια.

ΠΗΓΗ 

Καριατλής, Φ. (2023, June 6). Η Εορτή της Πεντηκοστής. Public Orthodoxy (Δημόσια Ορθοδοξία). Retrieved June 7, 2023, from https://publicorthodoxy.org/el/2023/06/06/the-feast-of-pentecost/