''Καὶ
εἶπε Σαμουὴλ πρὸς Σαούλ· ἐμὲ ἀπέστειλε
Κύριος χρῖσαί σε εἰς βασιλέα ἐπὶ
Ἰσραήλ, καὶ νῦν ἄκουε τῆς φωνῆς
Κυρίου· τάδε εἶπε Κύριος Σαβαώθ·
νῦν ἐκδικήσω ἃ ἐποίησεν Ἀμαλὴκ τῷ
Ἰσραήλ, ὡς ἀπήντησεν αὐτῷ ἐν τῇ ὁδῷ
ἀναβαίνοντος αὐτοῦ ἐξ Αἰγύπτου· καὶ
νῦν πορεύου καὶ πατάξεις τὸν Ἀμαλὴκ
καὶ Ἱερὶμ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ οὐ
περιποιήσῃ ἐξ αὐτοῦ καὶ ἐξολοθρεύσεις
αὐτὸν καὶ ἀναθεματιεῖς αὐτὸν καὶ
πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ οὐ φείσῃ ἀπ᾿
αὐτοῦ καὶ ἀποκτενεῖς ἀπὸ ἀνδρὸς
καὶ ἕως γυναικὸς καὶ ἀπὸ νηπίου ἕως
θηλάζοντος καὶ ἀπὸ μόσχου ἕως προβάτου
καὶ ἀπὸ καμήλου ἕως ὄνου...καὶ συνέλαβε
τὸν Ἀγὰγ βασιλέα Ἀμαλὴκ ζῶντα καὶ
πάντα τὸν λαὸν καὶ Ἱερὶμ ἀπέκτεινεν
ἐν στόματι ῥομφαίας''(Α Βασ.15:1-3,8) .
Πολλά από τα επίθετα που αποδίδονται
στον Θεό τον παρουσιάζουν ως «πολεμιστή»
(אִישׁ מִלְחָמָה
[ις μιλχαμά]) , ως «κραταιό και
ισχυρό» (עִזּוּז
וְגִבֹּור [ιζζούζ βαγιμπόρ]) και
«δυνατό στον πόλεμο» (גִּבֹּור
מִלְחָמָה [γκιμπόρ μιλχαμά]) ως
«γενναίο πολεμιστή» (גִּבֹור
עָרִיץ [γκιβόρ αρίτς]) και άλλα
παρόμοια, που στα αφτιά του σύγχρονου
αναγνώστη ηχούν παράξενα και γεννούν
το εύλογο ερώτημα αν αυτός ο σκληρός
και πολεμοχαρής Θεός, όπως παριστάνεται
στην Παλαιά Διαθήκη, μπορεί να είναι ο
ίδιος με το σπλαχνικό και μακρόθυμο
Πατέρα που αποκαλύπτει ο Ιησούς Χριστός
στην Καινή;
