Η πρώτη φορά που είδαi ένα «κορίτσι του I. Βήματος» ήταν σε εναν Ρωμαιοκαθολικό ναό στον οποίο είχα μπει.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, περνούσα μια κρίση ως γυναίκα στην εκκλησία, παλεύοντας με τον πόνο που προέρχεται από εμπειρίες αποδιώξεως, υποτίμησης και απώθησης.
Cε μια περίοδο όπου έχει ανοίξει η
διαβούλευση για νομοσχέδιο της κυβέρνησης
σχετικό με τα ''ομόφυλα'' ζευγάρια, ως
προς την Εκκλησία της Ελλάδος η κύρια
στρατηγική είναι το να τονιστεί ότι ο
πολιτικός γάμος ούτως ή άλλως δεν
αναγνωρίζεται από την Εκκλησία, ούτε
και για τα ετερόφυλα ζεύγη, οπότε η
επέκτασή του και στα ''ομόφυλα'', δεν
προκαλεί κάποια μείζονα αλλαγή.
Η διαφωνία επικεντρώνεται έτσι στο ζήτημα της ''τεκνοθεσίας'' και στην προβολή ενός εναλλακτικού μοντέλου οικογένειαςi.
Η Εκκλησία της Ελλάδος θα πρέπει να ισορροπήσει μεταξύ αφενός μεν του συσχηματισμού της με την Πολιτείαii, ο οποίος δεν της επιτρέπει μείζονες εναντιώσεις, αφετέρου δε των ιδιαίτερων ευαισθησιών της σε θέματα που σχετίζονται κυρίως με τη συγκρότηση της οικογένειας.
Σε αυτό το πλαίσιο η Εκκλησία της Ελλάδος διαθέτει τον δικό της πλουραλισμό, ο οποίος εκτείνεται από φωνές έντονης συντηρητικής αντίδρασης έως μία σιωπηρώς συναινετική μετριοπάθεια ως προς τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες.
Το
πλαίσιο της τελευταίας σουρεαλιστικής
ταινίας εποχής, “Poor Things”, του Έλληνα
σκηνοθέτη Γιώργου Λάνθιμου (Yorgos
Lanthimos ) αλλάζει σημαντικά σε ύφος,
σκηνογραφία και φωτογραφία, με τη μορφή
μιας γοτθικής κωμωδίας τρόμου σε βικτωριανό σκηνικό.
Όμως η θεματολογία της παραμένει η έμφυλη σεξουαλικότητα στον καθωσπρεπισμό της κοινωνίας με πιο έντονες αναφορές στο φεμινισμό και την ταξική πάλη. Αυτό είναι το κύριο θέμα της ταινίας.
Σαν, όμως, υπόβαθρο ή υποφήτης, αυτή τη φορά εμφανίζεται ο κόσμος της ιατρικής και της επιστήμης. Συνεχώς επανέρχεται στην ταινία ο ρόλος του γιατρού και της έρευνας, αφού αυτός είναι και η αιτία πάνω στην οποία στήνεται το σκηνικό του σεναρίου.
