Ήταν 2011 όταν οι διακεκριμένοι καθηγητές ψυχολογίας στις ΗΠΑ Ρόναλντ Ρόνερ και Αμπντούλ Καλέκ αναδείκνυαν στη μελέτη τους πόσο σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις έχει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών η απουσία του πατέρα ή η φυσική και ψυχική αποκοπή από αυτόν.
«Στα 50 χρόνια ερευνών μας σε κάθε ήπειρο εκτός από την Ανταρκτική, διαπιστώσαμε ότι τίποτα δεν έχει τόσο ισχυρή και αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη της προσωπικότητας όσο το να απορρίπτεται κάποιος από έναν γονέα -ειδικά από έναν πατέρα- στην παιδική του ηλικία», υπογραμμίζουν οι ερευνητές. «Είναι σίγουρο ότι ο ρόλος του πατέρα στην ελληνική κοινωνία τείνει ακόμη να υποτιμάται και να μην αξιολογείται επαρκώς με βάση τα έγκυρα ερευνητικά δεδομένα.
Εκείνος εκφράζει τον κοινωνικό θεσμό, αυτό που σε κάθε πλαίσιο συγκροτεί τη συλλογική πραγματικότητα στην οποία καλείται να ενταχθεί το παιδί, εγκαταλείποντας τα αισθήματα παντοδυναμίας και εγωκεντρισμού που το χαρακτηρίζουν.
