<<...η ελλαδική Εκκλησία καθημερινά σκάβει όλο και βαθύτερη την τάφρο που τήν χωρίζει από την κοινωνία...Η ελληνική κοινωνία έχει αντιληφθεί πως η Εκκλησία τής έχει γυρίσει την πλάτη, ότι έχει ναρκωθεί μέσα στην αυτάρκειά της>>.
Σε ιστότοπο του βιβλίου δημοσιεύθηκαν,ii αμέσως μετά το φεστιβάλ βιβλίου Θεσσαλονίκης του 2025, εντυπώσεις, μεταξύ των οποίων υπήρχε και το απόσπασμα που ακολουθεί. Το συνόδευε μια φωτογραφία μου από τον εκθεσιακό χώρο.
Εν αγνοία μου, φυσικά.
«Στα μείον, η μεγαλειώδης παρουσία των εκδόσεων με εκκλησιαστικά και θρησκευτικά βιβλία, βίους αγίων κλπ. και οι ανάλογες εκδηλώσεις με ιερείς που δεν συνάδουν ιδιαίτερα με το ύφος της έκθεσης – και δεν αναφέρομαι σε ζητήματα πίστης. Όπως νιώθω περίεργα όποτε βλέπω νέους ανθρώπους να σταυροκοπιούνται όποτε περνάνε από εκκλησίες, έτσι δεν θα σταματήσει ποτέ να μέ εντυπωσιάζει η κοσμοσυρροή σε ένα θρησκευτικό περίπτερο και μάλιστα 60 τετραγωνικών! Είχα καιρό να δω τόσους ρασοφόρους με μικρόφωνα και κυρίως, τόσο αφοσιωμένο κοινό».
Η δημοσιογράφος ισχυρίζεται πως η παρουσία ιερέων δεν συνάδει με το ύφος της έκθεσης, αγνοώντας ότι εκατοντάδες κληρικοί είναι συγγραφείς. Προφανώς θα ήταν πολύ να προσδοκούμε να γνωρίζει ότι ελληνικά θεολογικά βιβλία μεταφράζονται σε άλλες γλώσσες.
Σε εποχές που η «συμπεριληπτικότητα» έχει αναγορευθεί σε όρο-φετίχ, εκφράζονται απροκάλυπτα απόψεις που θα επιθυμούσαν να μην έβλεπαν κάποια κατηγορία συμπολιτών μας σε μια τέτοια έκθεση-γιορτή!
Είναι φανερό ότι τα δημοκρατικά ιδεώδη της ισότητας εφαρμόζονται σε επιλεκτικές περιπτώσεις μόνο, ανάλογα με τις συμπάθειες του γράφοντος.
