Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή και ο σύγχρονος άνθρωπος( Ιωάννου Μ. Φουντούλη)

''Τί τὰ μύρα τοῖς δάκρυσι Μαθήτριαι κιρνᾶτε; ὁ λίθος κεκύλισται, ὁ τάφος κεκένωται, ἴδετε τὴν φθοράν, τῇ ζωῇ πατηθεῖσαν, τὰς σφραγῖδας μαρτυρούσας τηλαυγῶς, ὑπνοῦντας δεινῶς τοὺς φύλακας τῶν ἀπειθῶν, τὸ θνητὸν σέσωσται σαρκὶ Θεοῦ, ὁ ᾍδης θρηνεῖ, δραμοῦσαι χαρᾷ, εἴπατε τοῖς Ἀποστόλοις· ὁ νεκρώσας Χριστὸς τόν θάνατον, πρωτότοκος ἐκ νεκρῶν, ὑμᾶς προάγει εἰς τὴν Γαλιλαίαν''(Δοξαστικό, Εσπερινός Κυριακής Μυροφόρων).

Το πρώτο και κύριο από μία άποψη στοιχείο και χαρα­κτηριστικό γνώρισμα της περιό­δου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι ότι είναι περίοδος νηστείας. Είναι η πρώτη και μεγάλη και κυ­ρία νηστεία, πού επη­ρεάζει τη λατρεία της Εκκλησίας ουσιαστικά, όσο καμιά άλλη περίοδος νηστείας. Παλαιότερες νηστείες, πού η αρχή τους φθά­νει ως την αποστολική εποχή, είναι οι δύο ήμερες της εβδομάδος πού είναι αφι­ερωμένες στο πάθος του Κυρίου, η Τετάρ­τη και η Παρασκευή.

Αντίθετα κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή η ίδια η καθημερινή ακολουθία, τ' αναγνώσματα και η υμνογραφία αποτελούν μία συνεχή υπό­μνηση και προτροπή για τη νηστεία.

CONSIDERING MARY OF EGYPT(by V.K. McCarty)

Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ' εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν Σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττουσα ἐδίδασκες ὑπερορᾶν μὲν σαρκὸς παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται Ὁσία Μαρία τὸ πνεῦμά σου.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίαςⁱ Ἦχος πλ. δ'

Την Κυριακή της Οσίας Μαρίας της Αιγύπτου, συναντάμε μια οδυνηρή «πρόκληση» μετάνοιας στη ζωή μας, αυτή που ενσωματώθηκε στην λειτουργική πράξη πριν από αιώνες, μέσα στη δίνη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Έτσι, μαζί με το Ευαγγέλιο για την 5η Κυριακή των νηστειών συνάπτεται κι η ιστορία ενός μοναχούⁱⁱ μια παραβολική διήγηση που συγκεκριμένα δεν διδάσκεται από τον Ιησού, αλλά έρχεται σε εμάς μέσα από το θησαυροφυλάκιο των Ασκητών Πατέρων της Ορθοδοξίας.

Είναι η ιστορία ενός μοναχού και ενός προσκυνητή στην έρημο. Όπως λέει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων, τον έβδομον αιώνα, που το έγραψε, καταγράφει όσα άκουσε: «την ιερή ιστορία που έφτασε σε εμάς...».

LET’S MAKE HISTORY: ORDAIN DEACONESSES IN THE ORTHODOX CHURCH TODAY.

<<Συνίστημι δὲ ὑμῖν Φοίβην τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν, οὖσαν διάκονον τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κεγχρεαῖς(Κορίνθου),  ἵνα αὐτὴν προσδέξησθε ἐν Κυρίῳ ἀξίως τῶν ἁγίων καὶ παραστῆτε αὐτῇ ἐν ᾧ ἂν ὑμῶν χρῄζῃ πράγματι· καὶ γὰρ αὕτη προστάτις πολλῶν ἐγενήθη καὶ αὐτοῦ ἐμοῦ. Ἀσπάσασθε Πρίσκιλλαν καὶ Ἀκύλαν τοὺς συνεργούς μου ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...>>

(Ρωμ. 16:1-3 ).

Ο Μάρτιος είναι ο ιστορικός μήνας της Γυναίκας, κατά τον οποίο αναγνωρίζουμε ιδιαίτερα τον ζωτικό ρόλο των γυναικών στην ιστορία, μεταξύ άλλων και στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτές οι μαρτυρίες αξίζουν την προσοχή και την εκτίμησή μας, αλλά ας μην στρεφόμαστε μόνο στο παρελθόν, ας κοιτάξουμε και το μέλλον. Ας γράψουμε ιστορία...

Η συζήτηση σχετικά με τις διακόνισσες στην Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τα τελευταία πενήντα χρόνια ασχολείται με το τι είναι αυτός ο θεσμόςκαι το γιατί της ύπαρξής τουκαι –σε κάποιο βαθμό– το πότε. 

Ήρθε η ώρα να περάσουμε και στο ερώτημα του πώς μπορεί να λειτουργήσει εκ νέου.

ΗΜΕΡΑ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ 2-4-2023, ΚΥΡΙΑΚΗ

Difficile est homines praelectionibus et concionibus ad virtutem adducere. Sed facile est tuo exemplo facere...Nullus ventus est aequus si nescis quo itis(Seneca).

   Κι όμως, δεν είναι καθόλου δύσκολο να απομονώσομε εκείνη τη στιγμή μέσα στη νέα χρονιά που μας συγκίνησε, τις τρεις λέξεις, ΗΜΕΡΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ τη μεγαλειώδη πράξη που θα μένει χαραγμένη στην καρδιά μας, που θα προστεθεί σημαία στο κεντρικό κατάρτι της «Ενορίας του Ι. Ν. Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλλιθέας».

Μια πράξη, ένα ολόλαμπρο αστέρι που φωτίζει όλες τις στεριές και όλες τις θάλασσες, που ανοίγει διάπλατα ωκεανούς, το λαδάκι στην μπρούτζινη πυξίδα, μια βαθιά ανάσα στην ζοφερή ανάδυση ενός νέου πουριτανικού ρεύματος, στο οποίο συνυπάρχουν -όπως και στον πάλαι ποτέ κεντροευρωπαϊκό πουριτανισμό- η καταγγελία κάποιου αίσχους και η αναλυτική ηδονοβλεπτική περιγραφή του.

Στο Προσκυνητάρι Σου, Σταυρέ ορθρινέ υψωμένε.

''Προσκυνήσεως ἡμέρα τοῦ τιμίου Σταυροῦ δεῦτε πρὸς τοῦτον πάντες · τῆς γὰρ Ἐγέρσεως Χριστοῦ, τὰς αὐγὰς φωτοβολῶν, προτίθεται νῦν · Αὐτὸν ἀσπασώμεθα ψυχικῶς ἀγαλλόμενοι.'' (Όρθρος ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ).

Τόπος άγιος και ιερό βήμα είναι το Προσκυνητάρι Toυ.

Βιβλίον ανοικτό, πού ομιλεί για την πίστη, την θεία δύναμη, την ισχυρή μεσιτεία των Αγίων και τα υπ’ αυτών συντελούμενα να καθημερινά θαύματα.

   «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος.» (Ψαλμ. 15,3 & 67, 35).

OI 300 NYΦEC

Η γιαγιά μου εκτός από παιδιά είχε και δέντρα. 

Ένα μεγάλο περιβόλι με πορτοκαλιές που τώρα κινδύνευαν να καρατομηθούν.

 Μαζευτήκαμε στο σπίτι, στο χωριό, η μάνα, ο πατέρας, οι δυο αδελφοί μου κι ανάμεσά τους, εγώ, μοναχοκόρη. Απρίλης ήταν, όπως τότε στην κηδεία τής γιαγιάς. 

Το κλίμα ήταν βαρύ, όπως και η απόφασή μας. Άλλη λύση δεν βλέπαμε. Το κτήμα μαράζωνε, ζητούσε χρήματα και χέρια. Της γιαγιάς και του παππού τα χέρια ήταν εδώ και χρόνια παραχωμένα, της μάνας και του πατέρα ήταν πια χέρια αδύναμα και ροζιασμένα. Τα δικά μας μεστωμένα μα απρόθυμα. Το περιβόλι θα τεμαχιζόταν σε οικόπεδα.

Ο «Άνθρωπος των θλίψεων» του Sean Marnul : A Theological Prelude

   Aπό τις 5-3-2023 στο «Green-Meldrim House» στην Πλατεία Μάντισον δίπλα στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη: Το έργο «A Man of Sorrows» του καλλιτέχνη Sean Marnul σε μια Έκθεση Τέχνης M.Σαρακοστής.

  Για την εναρκτήρια δεξίωση του Αγγλικανικού Nαού του St. John's, εκτίθενται 12 εξπρεσιονιστικά έργα με μελάνι σε χαρτί του καλλιτέχνη Sean Marnul , με τίτλο "A Man of Sorrows".

   Στα δώδεκα εξπρεσιονιστικά έργα του με μελάνι σε χαρτί, ο καλλιτέχνης Sean Marnul   αναλαμβάνει την πρόκληση να απεικονίσει το απερίγραπτο – τον θάνατο ''Κάποιου'' που δεν είναι μόνο ο (ορατός) γιος της Μαρίας αλλά ο (αόρατος) Υιός του Θεού.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ(18/3/2023)

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Όταν σκεφτόμαστε την νηστεία στην σύγχρονη Ορθόδοξη Εκκλησία, το μυαλό μας σχεδόν αμέσως τείνει να πάει στους εκκλησιαστικούς κανόνες σχετικά με νηστίσιμα και αρτύσιμα είδη διατροφής.   Αυτός ο τρόπος σκέψης συνδέεται ιδιαίτερα με την Μεγάλη και Αγ. Τεσσαρακοστή, την πλέον μακρύτερη και σημαντικότερη νηστεία της εκκλησίας. 

   Άρα, όταν πρόκειται για αυτήν την σαρανταήμερη νηστεία, υπάρχουν μερικοί που θα στρέψουν την προσοχή τους σχεδόν αποκλειστικά στο πότε πρέπει να απέχουν από τι, ποια συγκεκριμένα τρόφιμα πρέπει να αποφεύγουν ποιες μέρες, και ποιες είναι οι οδηγίες της Εκκλησίας σε σχέση με τα γαλακτοκομικά η λαδερά, η αλάδωτα φαγητά.

Η Αντήχηση του Θεού μες στην Οικογενειακή δυναμική.

   VK McCarty: Ομιλία για τον «Άσωτο Υιο»ⁱ.

    Η περικοπή του Ευαγγελίου (Λουκά 15:11–32) που ήδη ακούσαμε, η συγκλονιστική ιστορία του Άσωτου Υιού, την οποία μας διδάσκει ο Ιησούς , είναι ίσως ένα κείμενο από τα πιο αγαπημένα ανά τους αιώνες, που αναφέρεται συχνότερα στη λογοτεχνία, ένα κείμενο το οποίο τις περισσότερες φορές ήταν μια ''ισχυρή πρόκληση'', κείμενο για το οποίο οι περισσότεροι προσευχήθηκαν.

Αυτό το στυλ διδασκαλίας του Ιησού, δηλ. με παραβολές, δημιουργεί ένα ημιδιαφανές όχημα, για να μας βοηθήσει να λάβουμε το μάθημα του Ουρανού μέσα από εξωτερικά και ορατά σημάδια τα οποία αντικατοπτρίζουν τη δυναμική της Ζωής στις δικές μας οικογένειες.

ΤΟ ΙΕΡΑΤΙΚΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΣΤΗ ΘΕΟΤΟΚΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

 By Grace Hibshman

  Η δημοφιλής περσόνα του Facebook, Hyperdox Herman, αναφέρει με σατιρικό τρόπο δέκα λόγους για τον αποκλεισμό των ανδρών από την ιερωσύνη, μεταξύ των οποίων είναι οι εξής:

• «Τα σωματικά χαρακτηριστικά του άνδρα δείχνουν ότι δημιουργήθηκε για σκληρή εργασία και όχι για να διακονεί στον ναό, κάτι που δεν απαιτεί μεγάλη σωματική δύναμη.»
• «Οι άνδρες είναι πολύ επιρρεπείς στη συναισθηματική αντιμετώπιση των πραγμάτων – αυτό είναι εύκολο να το διαπιστώσετε παρακολουθώντας τις αντιδράσεις τους σε οποιονδήποτε ποδοσφαιρικό αγώνα. Ένας ιερέας πρέπει να διακρίνεται από αυτοέλεγχο και αυτό συχνά δεν ισχύει για τους άνδρες.»
•  «Η φροντίδα των πνευματικών παιδιών είναι παρόμοια με τη φροντίδα των παιδιών γενικά και αυτού του είδους η φροντίδα αποτελεί φυσική ικανότητα και προνόμιο της γυναίκας.» 

    Συνήθιζα να πιστεύω ότι οι λόγοι για τον αποκλεισμό των γυναικών από την ιερωσύνη, τους οποίους ο Hyperdox Herman έξυπνα διακωμωδεί ήταν διαφορετικοί από τους συμβολικούς λόγους για τη μη-χειροτονία των γυναικών.

«Με βρίσκεις αποκρουστικό;» (The Whale 2022 )

  O Darren Aronofsky έχει αποδείξει ότι δε φτιάχνει ταινίες για να καταπιαστεί με πρόσχαρα θέματα.

   Θα δυσκολέψει τον θεατή, θα τον κάνει να κουνηθεί από τη θέση του, σαν σκηνοθέτη τον συγκινούν δημιουργικά αυτές οι ζοφερές, απελπιστικά ανθρώπινες καταστάσεις, όπου ο νους και το σώμα του θεατή ωθούνται στα άκρα για να του ανοίξουν τα μάτια σε περιπτώσεις και καταστάσεις οι οποίες βρίσκονται δίπλα ή μέσα του.

   Η ταινία «The Whale»  διαπραγματεύεται θέματα «βασικά για την αρχ.ελληνική τραγωδία» : τον περιορισμό του οράματος της ανθρωπότητας, η θέση της θρησκείας στην κοινωνία και η απελπισμένη λαχτάρα για ανακούφιση από τη μοναχική αβεβαιότητα της ζωής.

Ο Μετάνθρωπος ή ο Υπεράνθρωπος ;

  Τις τελευταίες δεκαετίες γίνεται λόγος για τον ''Μετ-ανθρωπισμό'', ο οποίος αποτελεί ένα νέο πνευματικό και πολιτισμικό κίνημα παγκόσμιας κλίμακας...

Το κίνημα του μετανθρωπισμού στην πραγματικότητα θυμίζει έντονα τη θέση του Nietzsche για τον υπεράνθρωπο (όχι όπως αυτή παραποιήθηκε προκειμένου να χρησιμοποιηθεί από τους Εθνικο-σοσιαλιστές για την προώθηση της ιδεολογίας τους).

«Εγώ δέ βάζω χρυσές υπογραφές. Μού φτάνει τό στυλουδάκι μου»!

  Η  προσφορά του στον τόπο ήταν τεράστια, παρά τά όποια πολιτικά κυρίως λάθη του, αφού ήταν περισσότερο στρατιωτικός καί δέν είχε μάθει νά λειτουργεί στό παρασκή­νιο. 

   Βεβαίως, όπως συμβαίνει σέ μεγάλες προσωπικότητες πού γράφουν ιστορία μαζί μέ τό λαό, υπάρχουν στις πολιτικές του επιλογές θέματα ανοιχτά ενώπιον τής ιστορίας.

(...) Έζησε λιτά, δέν κέρδισε τίποτα από τήν πολιτική καί πέθανε κυριολεκτικά στήν «ψάθα». Τελείωσε τόν επίγειο βίο του μετά από αλλεπάλληλα καρδιακά επεισόδια, στις 26 ’Ιουλίου τού 1953· 

Τ' ΑΝΕΜΟΣΟΥΡΙΑ ([>η ἀνεμόσουρ(ις) υποκορ. -ιον > -ι].

Μια φορά τουλάχιστον στη διάρκεια του χειμώνα, στην Κρανιά Ελασσόνας, αποκλειόμασταν από τον έξω κόσμο για μέρες με το πολύ χιόνι που έκλεινε τις πόρτες, με τα ανεμοσούρια που συσσωρεύονταν σε μεγάλο ύψος μπροστά τους.

 Ένα πρωινό θυμάμαι πως ανοίξαμε την πόρτα και είδαμε έναν άσπρο τοίχο να φράζει την έξοδο. Τότε, με φτυάρια και άλλα εργαλεία, ανοίξαμε ένα τούνελ για να φτάσουμε ώς την αυλή που ήταν η ξυλαποθήκη, για να πάρουμε ξύλα για το τζάκι. 

H Bonegilla της Νιότης μας!

«Στους νεοαφιχθέντες δίνονταν κονκάρδες διαφορετικού χρώματος. 

Το χρώμα τους πρόδιδε τον προορισμό του καθενός. 

Το μπλε σήμαινε ότι στο λιμάνι τον νεομετανάστη περίμεναν συγγενείς ή φίλοι. 

Το ροζ σήμαινε προορισμός Νότια Αυστραλία, το μοβ Τασμανία.

 Το κίτρινο σήμαινε Μπονεγκίλα. Για τις ανύπαντρες γυναίκες οι αρχές είχαν επιλέξει λευκές κονκάρδες.

ECΠEPINA KHPYΓMATA_Επανέναρξη_16/1/2023

Ευλογία Βασιλ(ει)όπιτας 2023

   Μέσα σε ευφρόσυνο κλίμα, την Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2023, στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλλιθέας πραγματοποιήθηκε μετά τη Θεία Λειτουργία, η καθιερωμένη δοξολογία ‘’ἐπὶ τῇ ἐνάρξει ‘’ του νέου έτους 2023 και η τελετή ευλογίας και κοπής της πρωτοχρονιάτικης βασιλειόπιτας του Ιερού μας Ναού από τον Προϊστάμενο του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, Πανοσ. Αρχιμ.π.Σισώη Σκάρκο.

   Στην απλή εκδήλωση παρέστησαν όλοι όσοι προσφέρουν με αγάπη και ανιδιοτέλεια, μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, μέλη του Φιλοπτώχου Ταμείου(Ε.Φ.Τ), Ιεροψάλτες, Συνεργάτες και εθελοντές, αλλά και πλήθος ευλαβών ενοριτών.

   Την κοπή της βασιλ(ει)όπιτας άνοιξε με χαιρετισμό του ο π.Σισώης, ο οποίος απηύθυνε με αληθινή ιεροπρέπεια πατρικούς λόγους αγάπης στους ιερείς, στην πρεσβυτέρα κα. Ελένη, στους εθελοντές συνεργάτες, αλλά και στις οικογένειες αυτών των λαϊκών συνεργατών στο Ενοριακό έργο ( Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, Ε.Φ.Τ & Παιδικό Σταθμό), ευχήθηκε δέ η νέα χρονιά, με τις πρεσβείες των αγίων της ενορίας μας και του Δεσπότου Χριστού, να είναι ευλογημένη και ειρηνική τόσο για την Εκκλησία μας, την Ενορία μας, όσο και για την πατρίδα μας.

2023, ΕΝΙΑΥΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΔΕΚΤΟΣ, ΖΩΗ ΑΧΡΟΝΟΣ, ΛΗΞΙΣ ΑΙΩΝΙΟΣ!

2023, LOVE AFTER LOVE by Derek Walcott

   Ο χρόνος οδηγεί κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας με τρόπους που δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε. 

  Τι είναι όμως ο χρόνος; Όλοι γνωρίζουμε, ότι ο χρόνος είναι εκεί έξω, αλλά δεν μπορούμε να τον δούμε, να τον αισθανθούμε, να τον γευτούμε, να τον αγγίξουμε ή να τον μυρίσουμε.

Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ «μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός»

 Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός. (Ματθ.1,22-23)ⁱ.

Είθε ο Κύριος να μας ευλογεί με ειρήνη, αγαθοποιό θέληση και χαρά.

Από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου: «Τώρα, η γέννηση του Ιησού έγινε με αυτόν τον τρόπο» (1:18)ⁱⁱ.

Μερικές φορές αναρωτιέμαι τα Χριστούγεννα δεν ξεκινούν και η Ενσάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού δεν τελειώνει εορταστικά - αν δεν φθάσει η στιγμή που ακούμε αυτές τις λέξεις μέσα απ' τη Αγ.Γραφή που μας είναι τόσο ευχάριστα γνωστές.

Η ΑΦΡΙΚΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

( ΑΠΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του ιατρού Αντώνη Λιάσκου στον Σπύρο Ζωνάκη, περ. ΣΧΕΔΙΑ, τ.106/2022 σελ.35-8).

Μένοντας μαζί με τους απλούς ανθρώπους και γνωρίζοντας περισσότερο τις συνήθειές τους, καταλαβαίνεις εύκολα γιατί η τόση διάδοση κάθε ομάδας του πεντηκοστιανού χώρου. 

Η επανεύρεση στοιχείων της αφρικανικής ταυτότητας, όπως η κίνηση και η μελωδία, η ανεμελιά και ο ρυθμός, η χαρά και η ελπίδα, η δυσκολία παρακολούθησης κανόνων και περιορισμών, ο έρωτας για ζωή, βρίσκουν έκφραση στις λατρευτικές εκφράσεις του ''πεντηκοστιανισμού''.

Ένας γιατρός μάς μεταφέρει στην αφρικανική πραγματικότητα της ιερότητας και της αίσθησης του μυστηρίου του κόσμου, θεωρεί στρέβλωση τον ελληνοκεντρισμό που επιμένει ώς τις μέρες μας στην ορθόδοξη ιεραποστολή, ενώ διατρανώνει την πίστη του για την ανάγκη συνδυασμού περίθαλψης των ανθρώπων με τη συμβίωση μαζί τους.

EYXEC EOPTIEC & ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2022

 ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2022

ΠΑΡΙΑΝΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Το Χριστόψωμο στην Πάρο ετοιμαζόταν την παραμονή των Χριστουγέννων με τέχνη, υπομονή και ιδιαίτερη φροντίδα, στολισμένο με ξηρούς καρπούς και τρωγόταν ανήμερα τα Χριστούγεννα. 

Το έκοβε και το μοίραζε ο σπιτονοικοκύρης στα μέλη της οικογένειας, αφού το σταύρωνε πρώτα.

Η σχάρα ήταν παξιμάδι που φτιαχνόταν περίτεχνα σε σχήμα σταυρού ακουμπισμένο σε τετράγωνο πλαίσιο, στολισμένο με αμύγδαλα. 

Το ζυμώνανε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και το κρεμούσαν στο εικονοστάσι μέχρι την Καθαρά Δευτέρα, οπότε και το έτρωγαν. Τα αγιοβασιλιάτικα κουλούρια θέλανε αρκετό «τρίψιμο», ζύμωμα δηλαδή, για να γίνουν αφράτα.

ΜΗΝΥΜΑ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΡΑΝΟΥ ΑΓΑΠΗΣ.

''Το τηλεσκόπιο που δεν ήταν για να βλέπεις μακριά! ''.

   Ο παππούς της Δάφνης είχε γυρίσει όλο τον κόσμο και πάντα τους έφερνε ένα δώρο από κάθε μέρος. 

   Σ’ ένα από τα πρώτα ταξίδια του στη Νιγηρία είχε αγοράσει από τους ντόπιους ένα τηλεσκόπιο το οποίο κρατούσε μόνο για τον εαυτό του. 

   Ήταν φτιαγμένο από ξύλο baobab (African baobab) με χρυσές λεπτομέρειες και ο φακός του ήταν φτιαγμένος από χαλαζία.

Πρωτότυπη Xριστουγεννιάτικη Γιορτή 2022

«Δίνει στους ανθρώπους χώρο να ζουν και να αναπνέουν»(Justin Trudeau).

Σύμφωνα με την World Watch List του 2021 που συνέταξε η ομάδα υπεράσπισης Open Doors, υπήρχαν δύο σημαντικές τάσεις δίωξης το 2020: ο αριθμός των χριστιανών που σκοτώθηκαν αυξήθηκε κατά 60 % και οι κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν  τους περιορισμούς του COVID-19  ως δικαιολογία για ποικίλη θρησκευτική δίωξη . Θρησκευτικοί ηγέτες που εκφράζουν απορίες σχετικές με τους περιορισμούς για τον COVID-19 αποτέλεσαν «απειλή για τη δημόσια ασφάλεια». 

Ή κάπως έτσι πάει κι η κριτική για το όλο θέμα.

Στον απόηχο του Ολοκαυτώματος, σε μια εποχή που ο κόσμος ήταν τόσο ηθικά τραυματισμένος, τόσο ανυπόμονος για μια νέα αρχή, ο επιζών του Άουσβιτς, Elie Wiesel, θεώρησε ότι ήταν ευθύνη του να μιλήσει για όσους είχαν φιμωθεί. 

Σε μια εποχή που οι περισσότεροι δεν άντεχαν να θυμούνται, ο Wiesel δεν άντεχε να ξεχάσει. Η υπόσχεση του Wiesel για το «ποτέ ξανά» δεν ήταν μόνο σε παλαιότερα θύματα φρικαλεοτήτων αλλά και σε όλα τα μελλοντικά θύματα. Έγραψε:

Λαικό Μέτωπο Ιουδαίας(PFJ)- Life of Brian.

  Τον είχε πιάσει όχι ακριβώς απελπισία αλλά το παράπονο τον Πέτρο, που, με έναν καλό του φίλο, έμοιαζαν σαν να μοιρολογούν πάνω από το άψυχο σώμα μιας χαμέ­νης νεότητας. 

  Τους συνάντησα τυχαία στο καφενείο του Λάμπρου, απέναντι από το νηπιαγωγείο, εκεί, γύρω στις τέσσερις παρά, να αδικούν τους εαυτούς τους για τις δεκαετίες ενεργούς συμμετοχής στα κοινά, που, εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή, ένιωθαν, ότι δεν τελεσφόρησαν, ότι τόσα χρόνια προσπαθειών δεν έχουν δικαιωθεί. Τσάμπα αγώνες. 

ΤΥΧΑΙΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ- «Random acts of kindness»

  Στα αλήθεια, με έβρισε. Παρασκευή πρωί, κατέβαινα με τη μηχανή την Αλεξάνδρας.

  Στη θέση του συνεπιβάτη η Catherine, την πήγαινα στο αγαπημένο της κατάστημα να αγο­ράσει οικολογικά βερνίκια για μια νέα παραγγελία του «σχεδία αρτ». 

 Στρίβω δεξιά στη Ζαχάρωφ και σταματάω στο φανάρι με τη Β. Σοφίας. Κάνει λίγο κρύο, αν και έχει ήλιο.

«Επιλεγμένος» ή ''ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΟΥΤΙ''(Γιώργος Τσιάκαλος)

  Τέτοιες μέρες πριν από 58 χρόνια ετοιμαζόμουν να φύγω για τη Γερμανία. Είχε προηγηθεί ο αδερφός μου τρία χρόνια πριν, ''επιλεγμένος'' από τη γερμανική επιτροπή που προσλάμβανε εργάτες για να δουλέψουν σε γερμανικά εργοστάσια.

 «Επιλεγμένος» σήμαινε νέος, δυνατός και εντελώς υγιής. Ο πατέρας μου, που θέλησε να τον ακολουθήσει ένα χρόνο αργότερα, απορρίφθηκε από την επιτροπή, επειδή «του έλειπε ένα δόντι και ήταν πολύ μεγάλος», είχε ξεπεράσει τα σαράντα. 

Κι όμως, πήγε. Πώς τα κατάφερε ;

Presentazione di Maria al Tempio ή ''των Εισοδίων της Θεοτόκου'''.

  Εάν βρίσκεστε στη Βενετία, στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου, και πηγαίνετε πάνω από τη γέφυρα στην Πινακοθήκη της Accademia—και αφού απολαύσετε λαμπρά βυζαντινά ''ζωγραφισμένα διακοσμητικά πάνελ γνωστά ως "μετώπια Αγ. Τραπέζης" (συνήθως συνδέονται στενά με τη βιβλική τέχνη, χαρακτηριστικά με τα μέλη της Αγίας Οικογένειας) στον κύριο όροφο, ανεβαίνετε πάνω για την υπόλοιπη συλλογή.

  Μπορεί να μην παρατηρήσετε, αν δεν γυρίσετε και δεν κοιτάξετε πίσω, ότι ολόκληρος ο διάδρομος πάνω από τις δύο πόρτες έχει σχεδιαστεί για να εμφανίζει πίνακα της Αναγέννησης του Τιτσιάνο Βετσέλλιο (Tiziano Vecellio ή Vecelli, 1485/90 – 27-8-1576), που δείχνει αυτήν ακριβώς τη γιορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου (Presentazione di Maria al Tempio,1534–1538).

  Είναι ένα εντυπωσιακό πανόραμα, πλάτους πάνω από είκοσι πέντε πόδια, με τους Ισραηλίτες να τριγυρίζουν έξω από το Ναό να συνωστίζονται γύρω από την Άννα και τον Ιωακείμ, και την Αγία Μαρία ως κοριτσάκι να ανεβαίνει τα εντυπωσιακά σκαλοπάτια στον Ναό για να γίνει δεκτή από τον Αρχιερέα.

«Αμόρφωτη»;

 Η κυρία Μαρία ήταν μία καλή κυρία. Τα άσπρα της μαλλιά πρόδιδαν το πέρασμα του χρόνου και τα λόγια της την εμπειρία της ζωής. Μπορεί να μην ήταν μορφωμένη με την πανεπιστημιακή έννοια, αλλά είχαν δει τα μάτια της πολλά.

 Μιλούσαμε, τη συναντούσα στην εκκλησία, όπως οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, έτσι και αυτή είχε ανατραφεί να πιστεύει. 

Ήταν τυπική σε θέματα πίστεως, πάντοτε την έβλεπα να κοινωνά, να κρατάει μία σακούλα με εικονίτσες τις οποίες μοίραζε.

 Μιλούσαμε, είχαμε έρθει κοντά. Την έβλεπα να μεταφέρει μαζί της ένα τετράδιο στο οποίο κατέγραφε τις σκέψεις της. Δεν είχε και ανθρώπους δικούς της κοντά της, οπότε με αυτή την καταγραφή αισθανόταν ένα μοίρασμα.

Μία μέρα τη συνάντησα στο πάρκο στην κοντινή μας γειτονιά.

Black Adam. We don't need another hero?

And I wonder when we are ever gonna change,

Living under the fear 'til nothing else remains

We don't need another hero.

We don't need to know the way home.

All we want is life beyond. The thunderdome.

(Tina Turner,Graham Lyle, Terry Britten)

   Η συνήθης πρακτική των ταινιών με βάση τους υπερήρωες είναι ένας δυτικού τύπου μανιχαϊσμός: ο υπερήρωας είναι«εκ των πραγμάτων» καλός, λευκός και B.Αμερικανός. Και ο στρατός της B.Αμερικής πάντα πιστός σύμμαχος και προστάτης των απανταχού αδικημένων.

  Η  απαρχή των υπερ-ηρώων προηγήθηκε μερικά χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Χρυσή Εποχή τους συνέπεσε με την εμπλοκή των B.Αμερικανών στον πόλεμο, με τον Captain America να βοηθάει τα υποβρύχια να διασχίσουν τον Ατλαντικό και να φθάνει πριν τους σοβιετικούς στο Ράϊχσταγκ για να ''πλακώσει τον Χίτλερ στις φάπες''.

ΙΕΡΟΝ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟΝ 2022

August Strindberg: Dödsdansen!

 

Ιδού, λοιπόν, η τέλεια απόδραση!

   «Πρέπει να είναι μια πολύ έντονη ανάγκη: να γράφεις, σημειώνει ο Henri Calet,... Να μην εξαφανιστείς χωρίς να πεις, να φωνάξεις κάτι, οτιδήποτε…»(Henri Calet, Les Murs de Fresnes, Γενεύη, 2021).                       Οι αιχμάλωτοι των Γερμανών στην κατοχή στη φυλακή Fresnes (south of Paris), γράφουν σημειώματα και κάνουν χαράγματα και γκράφιτι στους τοίχους. 

   Η γραφή τους γίνεται το αποτύπωμα που παρατείνει τη ζωή και μετά το θάνατό τους. Πηγαίνουν με το κεφάλι ψηλά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Σηκώνονται στις μύτες των ποδιών τους για να τους πετύχουν καλύτερα οι σφαίρες. Κραυγάζουν: «ζήτω η πατρίδα…». Φεύγουν χαρούμενοι.

Είναι οι πιστοί που «υπερ-απολαμβάνουν» τη θυσία τους, όπως λέει ο Jacques Marie Émile Lacan . Ιδού, λοιπόν, η τέλεια απόδραση!