Don Giuseppe Berardelli: '' Ένας απέριττος Χριστός''. Ένας αλλιώτικος ιερωμένος σε μια εποχή συλλογικής οδύνης, ανανοηματοδοτεί την έννοια της Θυσίας, παραδίδοντας την αναπνοή του ως σκυτάλη στη Ζωή.

​

Ο Don Giuseppe Berardelli, πέθανε αγωνιζόμενος, ως ιερέας, καθώς παραχώρησε τον αναπνευστήρα του, με σκοπό να τον προσφέρει σε ένα νεότερό του ασθενή.

[ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΤΗΣ ARABERARA, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020.]

Του Piero Bonicelli 23 Μαρτίου 2020¹.

 «Πέθανε αγωνιζόμενος», μία κοινότοπος ρήση! 

Ο Don Giuseppe ήταν πρωθιερέας του Casnigo εδώ και δεκατέσσερα χρόνια περίπου, θα είχε ολοκληρώσει την αποστολή του στο Casnigo... Την ολοκλήρωσε νωρίτερα, σε νοσοκομείο στο Lovere, το οποίο επλήγη από την ‘’πανδημία’’ του «corona virus» . 

Είχε ήδη προβλήματα υγείας εδώ και ένα χρόνο. Ήταν το αιώνιο χαμόγελό του, η ετοιμότητα στην τέχνη της ποιμαντικής του αδελφού, αλλά και η ενεργητική του δράση στην αποπεράτωση των σημαντικών και των δαπανηρών έργων, με αυτό λοιπόν το χαμόγελο έκρυβε τις ανησυχίες του. «Ήταν ένα απλός άνθρωπος, με μεγάλη ευγένεια και προθυμία προς όλους, πιστούς και μη πιστούς. 

Ο χαιρετισμός του ήταν «ειρήνη και αγάπη». Πάντα εγκάρδιος και έτοιμος στη διαχείριση των κοινών υποθέσεων της τοπικής κοινωνίας, σε συλλόγους και όχι μόνο σε εκείνους της ενορίας, συμμετείχε δε σε όλες τις εκδηλώσεις χωρίς ποτέ να είναι ενοχλητικός. Στη γιορτή του καρναβαλιού με τίτλο «το στρατόπεδο του '47» δεν έλειπε ποτέ. Ακόμα και στην κηδεία των κεκοιμημένων ρωτούσε πρώτα τους συγγενείς τους, εάν η παρουσία του τους ήταν παραδεκτή ευχάριστα, με το χάρισμα της διάκρισης που τον χαρακτήριζε.

Αγαπήθηκε από όλους, οι πρώην ενορίτες του ήρθαν ακόμα από την πόλη του Fiorano (της Modena) μετά από χρόνια για να τον επισκεφθούν. Αλλά είχε επίσης μια απίστευτη ικανότητα να επιλύει τα οικονομικά προβλήματα, να κρούει τις σωστές πόρτες για την κλήση βοηθείας. Μετακόμισε με τη βέσπα, το «κοκοράκι» του και με αυτό το παλιό κράνος έμοιαζε καταιγιστικός στη φορά του, ενίσχυσε τους ιερούς ναούς (η τελευταία του διακονία ήταν η στέγη της Αγίας Τριάδας) και η επαναλειτουργία του ιερού θυσιαστηρίου της θείας ευχαριστίας από τον Ignazio Hillipront... το σημαντικό έργο του, για το οποίο έτρεφε μεγάλη έγνοια. « Ένας ιερομόναχος, ο οποίος αγαπήθηκε από όλους» . Αυτή είναι η μαρτυρία του Giuseppe Imberti, τέως δήμαρχου του Casnigo.

Ο Don Giuseppe «πέθανε ως ιερέας» .

«Και με συγκίνησε βαθιά το γεγονός ότι ο πρωθιερέας του Casnigo, ο Don Giuseppe Berardelli– για τον οποίο η ενοριακή κοινότητα είχε αγοράσει μια αναπνευστική συσκευή, η οποία παραχωρήθηκε οικειοθελώς από τον ίδιο για να σωθεί ένας νεότερος ασθενής» : οι λέξεις προέρχονται από το μόνιμο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό όσον αφορά την κοίμηση του αγίου Giuseppe του Casnigo.

Ο Don Giuseppe είχε ήδη εγκαταλείψει τον αναπνευστήρα του, ακόμα κι αν τον χρειαζόταν, και αυτή είναι ίσως η καλύτερη απεικόνιση της ψυχής ενός ιερέα, ο οποίος στα έτη που πέρασε στη Val Seriana τους είχε κατακτήσει όλους: «Ήταν ένας ιερέας, ο οποίος δεν διαχώριζε τους ανθρώπους, ήξερε πώς να ακούει τις ψυχές των ανθρώπων» .
Όποιος κατέφευγε σε αυτόν ήξερε ότι μπορούσε να βασιστεί στη βοήθειά του» , έτσι ξεκινάει η μνήμη της κα.Clara Poli, δήμαρχου του Fiorano επί χρόνια, όπου ο Don Giuseppe ήταν ο εφημέριος ενορίας για μεγάλο χρονικό διάστημα. 

«Για τον τόπο ήταν ένας εξαιρετικός εφημέριος ιερέας, χάρη σε αυτόν και στον don Luigi Manenti, ο οποίος ήταν στο Semonte, κατάφερα να ανοίξω το Κέντρο της Αυτοβοήθειας, το οποίο μου επέτρεψε να βοηθήσω πολλές οικογένειες και αρκετά παιδιά στερημένα της οικογενειακής θαλπωρής, και χωρίς αυτόν θα ήταν αδύνατο. Μαζί του, η διοίκηση κατάφερε να δημιουργήσει το μεγάλο Cre που τώρα έχει γίνει πραγματικά σημείο αναφοράς για όλους τους νέους».

 Η Clara συγκινείται: «Μία μεγάλη προσωπικότητα» και μετά χαμογελά. «Τον θυμάμαι στο παλιό του δίκυκλο Guzzi, το οποίο αγαπούσε πολύ και όταν τον έβλεπα να διασχίζει το δρόμο, ήταν πάντοτε χαρούμενος και ενθουσιώδης, έδινε γαλήνη και χαρά στις κοινότητές μας».

Ο πρωθιερέας του Casnigo Don Giuseppe Berardelli ήταν 72 ετών. Γεννημένος στις 21 Αυγούστου 1947, καταγόταν από το Fonteno. Διορίστηκε ιερέας στις 30 Ιουνίου 1973, η πρώτη του εκκλησιαστική υπηρεσία ξεκίνησε ως ιεροδιάκονος στην ενορία του San Giuseppe στην άνω πόλη, στη συνέχεια στο Calolzio από το 1976 έως το 1984.

 Αργότερα έγινε πρεσβύτερος και εφημέριος ιερέας της ενορίας της Gaverina και εφημέριος ιερέας του Fiorano al Serio από το 1993. 

Το 2006 διορίστηκε ως πρωθιερέας του Casnigo. 

Είχε προβλήματα υγείας, αλλά πολεμούσε με το συνηθισμένο χαμόγελό του και μ΄ αυτή τη αποφασιστικότητα των ανθρώπων που βασίζονται στον Θεό.

 Πέθανε στο νοσοκομείο του Lovere, ετάφη άνευ εκκλησιαστικής κηδείας, όμως οι κάτοικοι του Casnigo τον χαιρέτησαν με τον δικό τους τρόπο, τη Δευτέρα 16 Μαρτίου το μεσημέρι κοίταξαν έξω στο μπαλκόνι του σπιτιού και τον χαιρέτησαν με ένα ηχηρό χειροκρότημα. 

Ο Don Giuseppe, ο οποίος μόλις έγινε πρωθιερέας στο Casnigo το 2006, εργάστηκε αμέσως για το έργο ανακαίνισης του νέου αβαείου αφιερωμένου στον St. John Bosco (Άγιο Ιωάννη του Μπόσκο) και στον St. John Paul II (Άγιο Ιωάννη τον Παύλο τον δεύτερο), με την άδειά του Πάπα στο Casnigo διατηρείται ιερό λείψανο-κειμήλιο στο Ιερό της Παναγίας της Erbia. Ο Don Giuseppe ήταν ιερέας της Θεοτόκου Μαρίας, ιδιαίτερα αφιερωμένος στον ιερό προσκυνηματικό της ναό και αγαπήθηκε από όλους.

«Η προσωπικότητά του μετά την κοίμησή του είναι ένα ''εις το επανιδείν'' κάλεσμα-καταλήγει η Clara Poli- το οποίο δεν μας αφήνει μόνους, από εκεί μας παρακολουθεί και συνεχίζει να περιπλανιέται ανάμεσα στα σύννεφα με τη μοτοσικλέτα του, γνωρίζοντας ο ίδιος τα έργα που πραγματοποιεί εκεί, ακόμη και για εμάς» .…

Notes

1Di Piero Bonicelli. (2020, April 3). Don Giuseppe Berardelli morto sul Campo, Da Prete, ha rinunciato al respiratore per donarlo a UNO piu giovane. Araberara. https://www.araberara.it/don-giuseppe-berardelli-morto-sul-campo-da-prete-ha-rinunciato-al-respiratore-per-donarlo-a-uno-piu-giovane/

Μετάφραση στην Ελληνική, Ηλιοπούλου Νταφοπούλου Β.Ελένη, διδακτορική φοιτήτρια της Βιοηθικής, Ε.Κ.Π.Α.