«Οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού»: Πασχαλινά δέματα αγάπης(ΕΦΤ)

Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!

Για άλλη μια φορά γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού, τη νίκη της ζωής πάνω στο θάνατο και την επανένωση της ανθρώπινης φύσης με το Θεό.

Γιορτάζουμε μια νίκη πάνω στη λογική σύμφωνα με την οποία όλα τελειώνουν με το θάνατο και μόνος σκοπός της ζωής είναι η ικανοποίηση του ατομικού υλικού συμφέροντος: της λογικής του θεσμικά υπαρξιακού υλισμού, την επικράτηση της ατομοκρατίας και του πρακτικού υλισμού, με την αναλγησία απέναντι στους «ελαχίστους του Ευαγγελίου της Κρίσεως», αλλά και με την καλλιέργεια απαξίωσης απέναντι σε ομάδες συνανθρώπων μας.

Έτσι κι εμείς, καλούμαστε, με σημείο αναφοράς το κοινωνικό μήνυμα του Ευαγγελίου, να ''συναγωνιστούμε'' για την δική μας Ανάσταση. Για μια κοινωνία ελευθερίας, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης, που δεν θα επιτρέπει οι «ελάχιστοι» αδελφοί μας να εξαθλιώνονται και να μπαίνουν στο περιθώριο .

Για την μερική αποκατάσταση του πόνου της αδικίας με την προσφορά εντός της Μ.Εβδομάδας του 2023, όπως και κάθε χρόνο, δεμάτων αγάπης σ΄ όσους γεύονται τους καρπούς της αδικίας και της απειλής της περιθωριοποίησης εγκλωβισμένοι σε μια κατάσταση μόνιμης συσσωρευμένης οργής που σιγά σιγά κατατρώει την ψυχή τους.

Όπως έγραψε ο αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς,«Ο Χριστός (…)δεν σήκωνε εξεγέρσεις ενάντια στην εξουσία του κράτους, με στόχο μία εφήμερη αλλαγή τοπικής σημασίας · ο Χριστός εργαζόταν για μια επανάσταση που είχε ως στόχο την καθολική παγκόσμια ανατροπή (…) Πήγε πέρα και βαθύτερα απ’ όλους τους επαναστάτες του κόσμου. Στο δένδρο του κακού δεν κλάδευε κλαριά και δεν καθάριζε τα φύλλα, αλλά έβαζε το τσεκούρι στην ίδια τη ρίζα» ( Βελιμίροβιτς Νικόλαος,(2008), «Αργά βαδίζει ο Χριστός», κεφάλαιο «Εκκλησία και επαναστατική παιδαγωγική», από τις εκδόσεις Εν πλω. Μετάφραση από τα σερβικά Σβετλάνα Πέτσιν, Ηλίας Σαραγούδας, Νεφέλη Σαραγούδα-Πέτσιν. Θεολογική επιμέλεια Αλέξιος Π. Παναγόπουλος, σσ.42-47).

   Ο ίδιος ο Θεός και Λόγος, ως εκδήλωση της άπειρης αγάπης του προς τον άνθρωπο, έλαβε ανθρώπινη φύση για το σκοπό αυτό. Αναδείχθηκε ως η «Σταυραναστάσιμη Αγάπη» και βίωσε όλη την δολιότητα, διαστροφή, εξαπάτηση, προδοσία, φθόνο, υποκρισία του ανθρώπινου γένους, έτσι ώστε η ανθρώπινη ιστορία να μην έχει καμιά δικαιολογία να βλέπει στο πρόσωπο των αδικουμένων το «κορόϊδο» ή, έστω, τον «φουκαρά» αλλ' αντίθετα, τον «αδικημένο Χριστό», κάποιον στον οποίο οφείλεται τιμή και όχι υποβάθμιση, εφόσον - κατά το λόγο του οσ. Παΐσιου- «οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ(εδώ)