Διάβασμα βιβλίων και ενημέρωση!

 Τουλάχιστον 70% των Ελλήνων, μετά το σχολείο, δεν διαβάζει ποτέ βιβλία. Μεταξύ αυτών, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων. 

“Ενημερώνονται” από το Google και το Facebook, τυχαία στο zapping χωρίς να ψάχνουν και να παρακολουθούν συστηματικά μία σημαντική είδηση...

Υπάρχουν δύο κατηγορίες νέων:

Εκείνοι οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για τίποτα. Νομίζουν ότι τίποτε δεν τους αγγίζει ή έχουν ανοσία...

Αρκούνται σε ότι τους δώσει το ''Σύστημα'' και προσαρμόζουν αυτόματα την ζωή τους ανάλογα. Σεξ σαββατιάτικο και περιστασιακό, γιατί οικογένεια ή μακρόχρονη σχέση, ελλείψει χρημάτων, είναι απαγορευμένα, κινητό, τσιγαριλίκι, ''οπαδιλίκι'' και δίτροχο είναι το μόνο μικροσύμπαν που τους ανέχεται ή μάλλον τους επιτρέπεται. 

Ενώ έχουν χρόνο να σκεφθούν, τον σκοτώνουν.

Υπάρχουν και εκείνοι, οι εξ ίσου πολλοί νέοι που ανησυχούν, έχουν δημοκρατικά  συναισθήματα, αντιπαθούν τον φασισμό, βουρκώνουν για τα πεινασμένα παιδιά της Αφρικής και τα δολοφονημένα σε πολέμους, μισούν εκείνους τους πολιτικούς που προκαλούν τα Τέμπη, διαλύουν το Σύστημα Υγείας και την Παιδεία και τις μεγάλες εταιρείες (ΑΕ)που λυμαίνονται το πετρέλαιο, τα τρόφιμα και τους σπόρους ή πουλάνε όπλα θανάτου. Ως εκεί όμως.

Ο φαύλος κύκλος που μπλοκάρει κάθε σκέψη τους για ενεργή ενασχόληση με τα κοινά, οφείλεται ακριβώς στην ίδια τους την αντιληπτική ικανότητα. Είναι σχεδόν πάντα, ικανότατοι στην εργασία τους.

Το ''Σύστημα'' δεν είναι αυτοκτονικό για να τους απορρίψει.

Τους δίνει επαγγελματικές ευκαιρίες, τους αναδεικνύει σε θέσεις ευθύνης και εξουσίας, τους ανταμείβει οικονομικά και κοινωνικά (έστω και εάν τους παίρνει δέκα και τους δίνει ένα!). Αρχίζουν και δίνουν και την ψυχή τους για να ανταποκριθούν. Αγχώνονται με τα πολύπλοκα προβλήματα του τομέα ευθύνης τους, τον ανταγωνισμό, εργάζονται υπερωριακά (καθ’ ότι στελέχη…), δεν προλαβαίνουν να χαρούν την οικογένεια.

Ενσωματώνονται στο ''Σύστημα'', αδυνατούν να βρουν χρόνο για κοινωνικές δραστηριότητες, για κουλτούρα, για ενημέρωση. Δεν θέλουν πλέον την ανατροπή του Συστήματος, καθ’ ότι θα πρέπει να ανατρέψουν , όπως τελείως λανθασμένα νομίζουν, και το δικό τους status quo. Ίσως κάποιες διορθώσεις και ρυθμίσεις του Συστήματος για την εξάλειψη των κραυγαλέων αδικιών.

Δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν με το τι ακριβώς συμβαίνει έξω από την εταιρεία τους και το διαμέρισμά τους...με αποτέλεσμα ο δικαιολογημένος φόβος, μίσος, ελπίδα ή χαρά τους να είναι συναισθήματα τελείως ευνουχισμένα έως και λανθασμένα.

Στον λίγο χρόνο που έχουν ελεύθερο πρέπει να αποσυμφορήσουν τον εγκέφαλο και να εξορκίσουν το burnout. Δεν υπάρχει χρόνος για διάβασμα εφημερίδας και βιβλίου, το πολύ – πολύ zapping στην TV. Το να περιστρέφονται σαν tire-bouchon γύρω από μία μαύρη τρύπα που είναι πλέον η ζωή τους, λέγεται απλά συρρίκνωση προσωπικότητος.

Ακόμη χειρότερη είναι κατάσταση με τα βιβλία. Λογοτεχνία, Ιστορία, Ποίηση, Κοινωνικό Μυθιστόρημα, Εκλαϊκευμένη Επιστήμη αντικαθίσταται στις εταζέρες με φωτογραφίες, ζωγραφική (κατά προτίμηση στυλ Andy Warhol) και κουκλάκια παιδικής ηλικίας. Οι νέοι αυτοί χάνουν το βάθος των πραγμάτων. Θα εντυπωσιαστούν από τον ηρωισμό του Γιάννη Αγιάννη απέναντι στην Τιτίκα, στους Άθλιους, αλλά δεν θα δώσουν προσοχή στην άθλια κατάσταση των κατοίκων της Γαλλίας το 1860. 

Θα εντυπωσιαστούν που ο Ομπάμα, ένας μαύρος επιτέλους έγινε Πρόεδρος των ΗΠΑ αλλά αγνοούν ιστορικά ότι δολοφόνησε με την πολιτική του περισσότερους ανθρώπους από οποιονδήποτε προκάτοχό του. Θα δουν τον φόνο του λευκού από τον ιθαγενή ως αποτρόπαιο έγκλημα, αλλά δεν θα δουν την υπεροπλία του ιμπεριαλιστή...

Ας μην τους καταδικάσουμε και απαξιώσουμε. Τα συνήθη 15 – 20 ευρώ που θα δώσουμε για να τους πάρουμε γλυκά ή λουλούδια στην γιορτή τους ας τα κάνουμε βιβλίο. Να νοιώσουν την μυρωδιά του μελανιού.

Ας δίνουμε τα ραντεβού μας στα τραπεζάκια των βιβλιοπωλείων και όχι στον BRUNO. Ας πάρουμε μαζί μας την εφημερίδα και να τους την χαρίσουμε λέγοντάς τους ότι την έχουμε διαβάσει.

Ας γίνει επιτέλους κομμάτι της κουβέντας της παρέας η πολιτική, η κοινωνία, η Βενεζουέλα, η σκοτεινή Ιστορία των ''δυτικοευρωπαίων'' στην Αφρική και στην Αμερική.

Ας αναλύσουμε γιατί η τραπ “μουσική” είναι φασιστική, γιατί οι ''βάσεις του θανάτου'' θα τραβήξουν σαν μαγνήτης επάνω μας όπλα ''ρώσων και ιρανών'', και γιατί η φτώχεια δεν είναι ελάττωμα εγγενές του υποκειμένου αλλά απόρροια της απληστίας του Καπιταλισμού και του Ιμπεριαλισμού.

Με απλά λόγια, να ενημερώσουμε τον καλοπροαίρετο συνομιλητή μας ότι, μέσα στην κατακόκκινη φορεσιά του (δυτικού) Αϊ Βασίλη την Πρωτοχρονιά μπροστά στα Zara κρύβεται ένας άνεργος που βγάζει μία φορά τον χρόνο ένα πενιχρό μεροκάματο.

Και ότι αυτή η συγκλονιστική κατ’ εμέ πληροφορία, ευρίσκεται στην ανατρεπτική εφημερίδα, στον Ντοστογιέφσκι, στο επαναστατικό τραγούδι, στην συνειδητοποιημένη παρέα, στην μύτη που αποκτούν όλοι όσοι λειτουργούν συναισθητικά και μυρίζουν το κακό και το καλό…

Μάτια ερμητικά ανοιχτά στην αλήθεια, στον ανθρωπισμό, στην ειρήνη.

ΠΗΓΗ

Κώστας Κάππας. (n.d.). -. ARTI NEWS. Retrieved April 18, 2024, from https://artinews.gr/%CE%BA%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%AC%CF%80%CF%80%CE%B1%CF%82.html