’Wicked Little Letters’’, Σύντομες ανήθικες Επιστολές.

 "Η Υπόθεση των λιβέλων του Littlehampton" ή «Καλύτερα να είσαι βωμολόχος παρά απατεώνας»!

  Μια πικάντικη Κωμωδία στα χνάρια της σατιρικής φλεγματικής βρετανικής παράδοσης φέρνοντας επί της οθόνης ένα σκάνδαλο ανώνυμα απ-εσταλμένων επιστολών της δεκαετίας του 1920 στη ζωή μιας αγγλικής παραθαλάσσιας πόλης που στοχοποιείται από τα ΜΜΕ λόγω μια σειράς από άσεμνες επιστολές γεμάτες από ξεκαρδιστικές βωμολοχίες που διερευνώνται στην πλοκή από μια ομάδα γυναικών της περιοχής...σε μια σταυροφορία για να ανακαλύψουν τον αληθινό ένοχο.

  Κάθε επιστολή αποκαλύπτει κρυμμένες επιθυμίες, ένοχα μυστικά και απαγορευμένους έρωτες ή ‘’άλλα γούστα’’. Η γοητεία αυτών των ανώνυμων επιστολών είναι καίρια καθώς συνδέουν ένα διαφορετικό σύνολο αφηγηματικών χαρακτήρων μπλεγμένων σε έναν περίπλοκο ιστό εξαπάτησης και σεμνοτυφίας.

  Η ταινία της Thea Sharrock, ‘’Wicked Little Letters’’ είναι «πιο αληθινή από όσο φαντάζεται κανείς». 

Η ταινία όχι μόνο παρουσιάζει σπουδαίους ηθοποιούς στην κορύφωση της κωμικής τους καριέρας, αλλά παρέχει επίσης το είδος της διασκεδαστικής, και πλούσιας ψυχαγωγίας στο σύγχρονο κοινό που ζητά τώρα, περισσότερο από ποτέ, αναμφισβήτητα μια έκρηξη κύματος αριστοφανικής βωμολοχίας.Η Olivia Colman και η Jessie Buckley επανενωθήκαν για ένα απολαυστικό «βέβηλο» αποτέλεσμα με αυτήν την κωμική καταιγίδα που περιέχει ή χρησιμοποιεί προσβλητική ή άσεμνη γλώσσα με όχημα ένα άνετο δράμα εποχής.

  Η ταινία της Sharrock διανθισμένη με πολλές ανατροπές, και άκαρπες φαινομενικά κατευθύνσεις στην δράση, γίνεται μια έξυπνη, πρωτότυπη και εξωφρενικά τρελή σε ρυθμό εναλλαγή που θα γαργαλήσει την τάση για σατυρική κωμωδία οποιουδήποτε εκτιμά την εξυπνάδα και τη σοφία της καλής, παλιομοδίτικης, ‘’καθαρευουσιάνικης‘’ βρισιάς.Επανενώνοντας συμπρωταγωνιστές τις Colman και Buckley, η ταινία δίνει και στους δύο την ευκαιρία να αναδείξουν πλήρως τα κωμικά τους ταλέντα μεσ’ από ένα ένδοξα βέβηλο σενάριο του Jonny Sweet και, κάτω από όλες τις «αισχρολογικές» προσβολές /χιούμορ, μια συναρπαστική αίσθηση ευπρέπειας και δικαιοσύνης, όπου «Καλύτερα να είσαι βωμολόχος παρά απατεώνας»!

  Και σε συνδυασμό με ένα γενναιόδωρο σενάριο που διασφαλίζει ότι οι περισσότεροι από τους δευτερεύοντες χαρακτήρες θα έχουν τουλάχιστον μια ζουμερή γραμμή διαλόγου, καταλήγει ως μια ταινία που είναι, για να δανειστώ τη δημοτική γλώσσα , τόσο διασκεδαστική όσο και η «συνουσία» της Rose (Jessie Buckley) αυτής της Ιρλανδής που δεν διστάζει ποτέ να πει τη γνώμη της ή να ενεργήσει καταλυτικά, όταν το κρίνει σκόπιμο.

  Σε αυτήν λοιπόν την εξαιρετικά διασκεδαστική περιπέτεια, η φανταχτερή και άγευστη ευπρέπεια μιας ταπεινής γωνιάς του Sussex της δεκαετίας του 1920, της παραθαλάσσιας πόλης Littlehampton, συγκλονίζεται μέσα σ’ ένα σύννεφο καχυποψίας και παράνοιας αναδεικνύοντας αυτήν την ανεπιτήδευτη πόλη σε εστία ίντριγκας.

  Η Edith (Olivia Colman), μια προτεστάντισσα θεοσεβούμενη «γεροντοκόρη», είναι ο αρχικός στόχος των «αισχρών επιστολών», και γίνονται ένας σταυρός που κουβαλά με σιγουριά αγιότητα.

 

Και ο γείτονας της, μια ξέφρενη Ιρλανδή μετανάστης ονόματι Rose (Jessie Buckley) φαίνεται να είναι ο προφανής ένοχος.      

Άλλωστε, βρίζει σαν λιμενεργάτης, έχει ελεύθερα τα μαλλιά της και είναι γνωστό ότι περπατάει δημόσια «με γυμνές γάμπες». Γιατί ο δρόμος για τη γυναικεία χειραφέτηση δεν έχει άλλες διεξόδους.

Αλλά η μόνη γυναίκα αστυνομικός της περιοχής, η Gladys Ross (Anjana Vasan) υποπτεύεται ότι η υπόθεση δεν είναι τόσο ξεκάθαρη όσο φαίνεται αρχικά. Αλλά οι τροχοί της δικαιοσύνης στη μικρή Αγγλία είναι λαδωμένοι με άφθονη ‘’αντι-ιρλανδική προκατάληψη’’. 

Η ταινία μας επιτρέπει να εξερευνήσουμε όχι μόνο το σκοτεινό υπόβαθρο της κοινωνίας της δεκαετίας του 1920 αλλά και να εμβαθύνουμε σε διαχρονικά θέματα όπως η προδοσία, η έμφυλη ταυτότητα και η ανθρώπινη διασύνδεση.