Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2025
Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2025
Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2025
Μια Αδύνατη Ανάσταση!
Ο Παναγιώτης Θωμά γράφει[1] σε μια εποχή
που σημαδεύεται από βία, ρατσισμό, ποικίλο φανατισμό και μη ανεκτικότητα, επιλέγοντας
να σταθεί δίπλα στον «αδύναμο, τον άτονο,
τους περιθωριοποιημένους του κόσμου
μας».
Το έργο του θέτει το θεμελιώδες ερώτημα της υπαρξιακής επιβεβαίωσης ενάντια στον Άλλο — το ξένο, τον άσχημο, το πονεμένο.
Ο συγγραφέας αναζητά το οντολογικό θεμέλιο για την ευαισθησία και την αναγνώριση της ιερότητας του ανθρώπινου προσώπου μέσα στο πλαίσιο της αισθητικής θεολογίας.
Το ερώτημα του Καλού οδηγεί αδιαμφισβήτητα στον Χριστό, που είναι «ο δρόμος, η αλήθεια και η ζωή» (Ιωάννης 14:6).
Σε αυτό το δοκίμιο, ο Παν. Θωμά εισέρχεται σε έναν βαθύ διάλογο με τον Φραντς Κάφκα, την Κική Δημουλά και τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη, αντιμετωπίζοντας το κεντρικό ζήτημα της αισθητικής θεολογίας: τη λήψη του «λιγότερο από εσάς» (Ματθ. 25:45).
Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2025
Αγιασμός νέας σχολικής χρονιάς στον Παιδικό Σταθμό «ΚΡΥΣΤΑΛΙΤΣΑ»(Romfea, Ιάσονας Ντικούλης)
Με τις
ευλογίες του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ.κ. Ιερωνύμου, τελέστηκε
σήμερα, Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2025 ο καθιερωμένος Αγιασμός για την
έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς στον Παιδικό Σταθμό «ΚΡΥΣΤΑΛΙΤΣΑ» του
Φιλοπτώχου Ταμείου της ενορίας Ι.Ν. Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλλιθέας, από
τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών π. Βαρνάβα Θεοχάρη και
τον Προεδρεύοντα του Ιδρύματος π. Σισώη Σκάρκο.
Στον Αγιασμό παρέστη ο Δήμαρχος Καλλιθέας κ. Κων/νος Ασκούνης, τα μέλη του Δ.Σ., η Διευθύντρια των Νηπιαγωγών κ. Γεωργία Χαλιλοπούλου, όλο το προσωπικό και οι γονείς των παιδιών.
«Δι᾿ οὐδενός ἑτέρου ὁ θάνατος κατήργηται, εἰ μή διά τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ».
Ο
πρώτος μήνας του λειτουργικού έτους
της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο
Σεπτέμβριος, σηματοδοτείται
από μια γιορτή αφιερωμένη στο πιο
αμφιλεγόμενο από τα σύμβολά της, στον
Σταυρό του Χριστού.
Και είναι πράγματι αμφιλεγόμενο σύμβολο ο Σταυρός, αφού ο ίδιος ο απόστολος Παύλος, ο οποίος κατέστησε τον σταυρό κέντρο της θεολογίας του, δεν θα διστάσει να παραδεχτεί ότι το κήρυγμα για τη σταυρική θυσία του Ιησού είναι για τους λογικά σκεπτόμενους ανθρώπους “μωρία”i.
Γιατί κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν θα σκεφτόταν ποτέ να κάνει έμβλημά του ένα σύμβολο της ατίμωσης και του θανάτου, όπως ήταν την εποχή εκείνη ο σταυρός. Αυτός όμως ο ατιμωτικός θάνατος του Ιησού πάνω στον σταυρό κατανοείται από τους χριστιανούς ως η υπέρτατη θυσία που χάρισε νέες, άγνωστες μέχρι τότε, δυνατότητες ζωής στην ανθρωπότητα.
Έτσι, ο σταυρός έγινε για τους μαθητές του Χριστού από σύμβολο θανάτου σύμβολο ζωής και σύμβολο της δύναμης του Θεού, γιατί αποκαλύπτει τη δύναμη του Θεού να σώσει τον κόσμο.