ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ: Γενοκτονία των Ποντίων. Αν κάτι μείνει στην λήθη, θα επαναληφθεί!

Γιά περισσότερα: ΕΔΩ.

Επαναπροσεγγίζουν οι νεώτεροι τον χριστιανισμό;

 Επαναπροσεγγίζουν οι νεώτεροι στον χριστιανισμό; Πρόσφατες έρευνες στις ΗΠΑ και στο ΗΒ (βλ. ΠΗΓΕΣ) αυτό φαίνεται να υποδεικνύουν ή, έστω, την ανάσχεση της στροφής του γενικού πληθυσμού προς τον αγνωστικισμό και την αθεΐα. Όταν ο δημόσιος λόγος δεν διακρίνεται πλέον επαρκώς από το jargon -την ειδική ορολογία και το λεξιλόγιο του γουοκισμού ή όποιας άλλης σημαίας ευκαιρίας, στην πράξη αυτό που τον στηρίζει είναι η αδράνεια, η ταχύτητά του είναι η κεκτημένη, κι αυτή είναι φθίνουσα.

Και εδώ σε μας, εμπειρικά κρίνοντας, κάτι ανάλογο πρέπει να τεκταίνεται. Μετά τον κορωνοϊό, λ.χ., οι εκκλησιαζόμενοι τις Κυριακές και τις γιορτές είναι αρκετά περισσότεροι.Τι τρέφει αυτή την τάση;

Today, the world became a little quieter

Today, the world became a little quieter.

The world got a little bit darker today

for there was always a twinkle in your eye.

The world got a little bit quieter today

for there was always a rumble in your laugh.

The world got a little bit crueler today

for there was always a kindness in your heart.

The world got a little bit harder today.

Rest in peace 

Σήμερα, ο κόσμος έγινε λίγο πιο ήσυχος. Ο Φραγκίσκος έφυγε και μαζί του, μία από τις λίγες φωνές που μας θυμίζει... ότι η πίστη δεν είναι ίδια με την αγάπη, η προσευχή πάντοτε έχει αφετηρία την ακρόαση. Και αυτή η ρήση “ο Θεός να σε ευλογεί” δεν σημαίνει τίποτα εάν κακομεταχειρίζεσαι τη γυναίκα σου ή τα παιδιά σου. Ο ίδιος τo είπε πολλές φορές και πόνεσε ακούγοντάς το.

Ψυχιατρικά φάρμακα και ''ευπώλητα'' αγαθά - (Psych Meds and Veblen Goods)

 «Τι θα γινόταν αν η ζωή σου είχε καταρρεύσει όχι από την απουσία των ψυχιατρικών φαρμάκων, αλλά εξαιτίας τους»;

<<Στο γυμνάσιο στο Δυτικό Τέξας στα τέλη της δεκαετίας του 1970, τα ψυχιατρικά φάρμακα ήταν αγαθά Veblenⁱ· δηλαδή, προϊόντα που τα επιθυμούσαν γιατί λειτουργούσαν ως ενδείκτες κατάστασης. Καταναλώνονταν επιδεικτικά από τα παιδιά των εύπορων, με βαθιά επίγνωση ότι οι συμμαθητές τους δεν μπορούσαν να αντέξουν ούτε τη θεραπεία ούτε την υποτιθέμενη θεραπεία.

Έτσι, τα παιδιά - γνώριζα πολλούς από αυτούς και θα με ανέχονταν στους κύκλους τους κατά καιρούς - καυχιόνταν για τη διάγνωσή τους, τις συνταγές τους, το μείγμα και πώς τους έκανε να νιώθουν. Κουβαλούσαν τα χάπια τους και τα έδειχναν, απαριθμώντας τα ονόματα του ενός ή του άλλου φαρμάκου και χαμογελώντας πονηρά για όλα αυτά...

Ήταν πραγματικά περήφανοι, όπως θα ήταν κανείς όταν φοράει ένα υπερτιμημένο πολυτελές παλτό ή παπούτσια. Τα χάπια ήταν απλώς μέρος του μείγματος. Έτσι, παρέλασαν και τα υποτιθέμενα αρνητικά τους ως παράσημα τιμής.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΑΔΕΛΦΟΙ!

 Με οδηγό μας το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης του Χριστού και της νίκης της ζωής πάνω στο θάνατο, αμφισβητούμε έμπρακτα κάθε εκδοχή της λογικής του θανάτου και της τυραννίας του «άρχοντος του κόσμου τούτου».
Με ακλόνητο σημείο αναφοράς τη διδασκαλία του Ιησού και την ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοσή μας, αγωνιζόμαστε και επιθυμούμε μια κοινωνία Ελευθερίας και Δικαιοσύνης για όλους τους συνανθρώπους μας χωρίς διακρίσεις, και για έναν κόσμο δίκαιο και ειρηνικό.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.

ΖΩΗ ΠΑΤΙΝΙ-ΣΤΑΥΡΟΣ

   Βλέπομε τώρα με δέος όλα αυτά τα ηλεκτροκίνητα πατίνια-βολίδες. Κάποιες φορές περνάνε δίπλα και κοψοχολιάζουν. 
   Ε, φταίνε και οι ηλικιωμένοι που δεν μπορούν να κρατήσουν την ευθεία. Εδώ στα βόρεια, οι ποδηλατόδρομοι έχουν γίνει επικινδυνότεροι κι από τους αυτοκινητόδρομους.
   Σ’ αυτούς θερίζουν οι BMW, σ’ εκείνους τα e-bikes (ποδήλατα με συσσωρευτή) και τα πατίνια. 

Ο γρίφος σχετικά με την ημερομηνία του Πάσχα

Στην πρώιμη Εκκλησία δεν υπήρχε ενιαία ή καθιερωμένη ημέρα για τον εορτασμό της Ανάστασης. 

Η Πρώτη Οικουμενική Σύνοδος της Νικαίας αποφάσισε ότι όλοι οι Χριστιανοί θα έπρεπε να εορτάζουν την Ανάσταση την ίδια ημέρα.

Αν και η σχετική απόφαση δεν συμπεριλήφθηκε σε κάποιο επίσημο έγγραφο της Συνόδου, οι επιστολές που απεστάλησαν προς τις Εκκλησίες περιείχαν έναν κανόνα που καθόριζε την ημερομηνία του εορτασμού: Την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο που έπεται της εαρινής ισημερίας. 

Αυτός ο υπολογισμός προσδιόριζε μια ενιαία ημερομηνία για τον εορτασμό της Ανάστασης και επικράτησε χωρίς αμφισβήτηση για αρκετά χρόνια.

Το κλήμα Λάζαρος!

 Μόνο εκεί που υπάρχουν τάφοι υπάρχει ανάσταση.(FRIEDRICH NIETZSCHE)

«Πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα. Πιστεύεις τοῦτο;»(Ιω. 11,26 )

Δίπλ’ απ’ το πατρικό μου στο χωριό –εκεί που τώρα βρίσκεται το Silenus Bill’s Bar– υπήρχε παλιά ένα ελαιοτριβείο. 

Η ευωδιά του φρεσκοστυμμένου λαδιού φλόμωνε τα ρουθούνια μας. Απ’ τ’ άγρια χαράματα βοούσε το μελισσομάνι των λιτρουβιαραίων. Βογκούσαν τα τρακτέρ στην ανηφόρα, φορτωμένα σακιά τίγκα στον ελαιόκαρπο. Βουνό το λιοκόκκι. Άχνιζαν τα τσόλια στον φράχτη σαν γδαρμένα τομάρια. Κι εμείς –λιμασμένα παιδιά της γειτονιάς– κλωθογυρίζαμε εκεί γύρω, ώσπου κάποιος γνωστός να μας φωνάξει να ιδούμε τις μυλόπετρες που αλέθουν και να μας τρατάρει μια πρωμάδα: ψωμί πυρωμένο στην φωτιά, αλειμμένο με ζεστό φρέσκο λάδι. «Όταν μεγαλώσω», έλεγα, «θα γίνω λιτρουβιάρης! Θα πίνω ούζο 12 και θα καπνίζω άφιλτρα τσιγάρα Καρέλια».

Πριν προλάβω να μεγαλώσω, το λιτρουβιό έκλεισε. Το παραπάνω χωριό από το δικό μας ερήμωσε. Κι έτσι, το Δημοτικό Σχολείο μεταφέρθηκε στο εγκαταλελειμμένο ελαιοτριβείο, που το μισό διαμορφώθηκε σε διδακτικό χώρο και το άλλο μισό παρέμεινε κλειδωμένο, με σκουριασμένα καζάνια κι αραχνιασμένες μυλόπετρες. Καμιά φορά, κατά την διάρκεια του μαθήματος, ακούγαμε το «κριτς-κριτς» των ποντικών από δίπλα.

Κάποτε και το δικό μας χωριό άδειασε. Ο κόσμος πήγαινε στις μεγάλες πόλεις να βρει δουλειά. Το σχολείο έκλεισε. Μετακόμισε στον παρακάτω οικισμό. Και το παλαιό ελαιοτριβείο του Καμαρίλα νοικιάστηκε σε μια εξηντάχρονη Εγγλέζα μετρίου αναστήματος, με βαμμένο ξανθό μαλλί και αέρα φλεγματικής λαίδης. 

ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ_ΚΥΡΙΑΚΗ 6-4-2025

Μέσα στην ελαφρότητα πολλών και την αδιαφορία άλλων, πνίγεται, συνήθως, η διάθεση για διαμαρτυρία και η θέληση για αγώνα.

Τι μπορεί να κάμει κανείς για αναχαίτιση του κακού;

Όσοι βρεθήκαμε εδώ στην Αιμοδοσία, την ΚΥΡΙΑΚΗ 6-4-2025, εθελοντές και μή, συνειδητοήσαμε τον σκοπό της παρουσίας μας.

Δύο στίχοι από τον Ακάθιστο Ύμνο

Χαίρε βουλής απορρήτου μύστις.||Χαίρε σιγή δεομένων πίστις.

[...]Ας πούμε δυο λόγια για τον Ύμνο πρώτα. 

Αποτελείται από προοίμιο και 24 οίκους δηλαδή στροφές σε αλφαβητική ακροστιχίδα από το Α ως το Ω. Συνολικά πρόκειται για 144 χαίρε, κάπως σαν ποιητική προέκταση που περιλαμβάνει ωστόσο θεολογικά και δογματικά στοιχεία, του Χαίρε κεχαριτωμένη που απηύθυνε ο Γαβριήλ στην Παρθένο.

Το 626 μ.Χ. ο Ηράκλειος ο αυτοκράτορας πολεμούσε τους Πέρσες, και στην απουσία του οι Άβαροι πολιόρκησαν την Κωνσταντινούπολη. Καθώς ετοιμάζονταν για την οριστική επίθεση, ξέσπασε τρομερή τρικυμία και κατέστρεψε το στόλο τους. Έτσι λύθηκε η πολιορκία και η Πόλη σώθηκε. 

«Το να δίνεις προσοχή στον άλλο είναι η πιο σπάνια και πιο αγνή μορφή γενναιοδωρίας»:ΝΗΣΤΕΙΑ!

 Καθώς είμαστε πλέον στη Σαρακοστή, πολλοί – χριστιανοί και μη – αναρωτιούνται για το νόημα της νηστείας. 

Θα είχε άραγε περισσότερη σημασία αν τη θεωρούσαμε όχι ως μια ηθική υποχρέωση ή μια αξιομισθία, αλλά ως έκφραση εγγύτητας με τον Θεό;

Αν έχουμε έναν καλό φίλο, δεν του τηλεφωνούμε απλώς μια φορά τον χρόνο για να του υπενθυμίσουμε ότι γνωρίζουμε την ύπαρξή του. Ένα ετήσιο τηλεφώνημα δεν θα συνέβαλε ιδιαίτερα στην ανάπτυξη της σχέσης μας. Όπως κάθε σημαντικός δεσμός, έτσι και μια φιλία ή ένας γάμος απαιτεί συνεχή φροντίδα για να βελτιωθεί και να προκόψει.

Υπάρχουν σχέσεις που διαρκούν δεκαετίες, περνώντας από σκαμπανεβάσματα, προδοσίες και συγχώρηση, καθώς εξελίσσονται μέσα από αυτές τις εμπειρίες. Η αγάπη που υπήρχε στην αρχή δεν είναι η ίδια με την αγάπη που υπάρχει μετά από πενήντα χρόνια – γιατί; Επειδή τα εμπλεκόμενα πρόσωπα επένδυσαν στην σχέση τους, αντί να περιοριστούν σε περιστασιακές επαφές ώστε απλώς να διαβεβαιώσουν την ύπαρξη τους ο ένας στον άλλον.

Αν αυτό ισχύει για τις ανθρώπινες σχέσεις, γιατί να μην ισχύει και για τη σχέση μας με τον Θεό;

Συγχώρηση: το «παράδοξο της ικανότητας στην ανικανότητα».

Την Κυριακή εσπέρας, 2 Μαρτίου 2025, στις Ορθόδοξες Εκκλησίες τελείται ο Εσπερινός της Συγχωρήσεως, λίγο πριν από την έναρξη της Μεγάλης Σαρακοστής, καλώντας τους πιστούς να αναλογιστούν τη συγχώρηση του Θεού και τη σημασία της συγγνώμης. 

Την ημέρα αυτή, η Εκκλησία υπενθυμίζει στους πιστούς πως η συγχώρηση του Θεού, καθώς και η ανθρώπινη είναι βαθιά αλληλένδετες: «ἐάν δέ μή ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις ά παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατήρ ὑμῶν ἀφήσει τά παραπτώματα ὑμῶν» (Ματθ. 6:15).

 Τι εννοούμε, όμως, πραγματικά με τον όρο «συγχώρηση»; Μπορεί η συγχώρηση να υπάρξει όταν στην πραγματικότητα συντρίβεται από το βάρος του κακού, το οποίο παραβιάζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και καθιστά την ανθρώπινη ζωή αναλώσιμη;

Παρότι συχνά παρουσιάζεται ως πανάκεια για κάθε μορφή σύγκρουσης, η συγχώρηση είναι ένα σύνθετο και απαιτητικό φαινόμενο, που εκτυλίσσεται στον χώρο των προσωπικών σχέσεων, στην καρδιά της σχέσης μεταξύ θύματος και θύτη. Δεν πρέπει να συγχέεται με πολιτικούς όρους όπως η αμνηστία, η επιείκεια, η χάρη ή ακόμη και η συμφιλίωση. 

28 Φλεβάρη: Για τη Δικαιοσύνη!

 «Οι μέρες του φωτός δεν ήρθαν ποτέ μόνες τους. Τις έφεραν πάντα άνθρωποι που πίστευαν σε κάτι καλύτερο, κάτι ανώτερο, κάτι υψηλό».

Μόλις λίγες μέρες μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, σε σχετικό άρθρο μας αναρωτιόμασταν αν αυτό το δυστύχημα – έγκλημα που σόκαρε, θύμωσε και προκάλεσε την οργή της ελληνικής κοινωνίας θα μπορούσε να αποτελέσει την σταγόνα που θα ξεχείλιζε το ποτήρι, ώστε να απειληθεί πραγματικά σύσσωμο το πολιτικό σύστημα και οι απολήξεις του μέσα στην κοινωνία.

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΤΡΙΤΗ 18-2-2025

Η αποικιοκρατούμενη Αριστερά.

 Διαβάζοντας το «Left is not Woke» της Susan Neimanⁱ

Η Susan Neimanⁱⁱ είναι η Αμερικανίδα διευθύντρια του «Φόρουμ Αϊνστάιν», που εδρεύει στο Πότσνταμ της Γερμανίας. 

Το Φόρουμ αυτο-προσδιορίζεται ως μια ανοιχτή δεξαμενή σκέψης για βασικά ζητήματα που κυμαίνονται από την τέχνη και την πολιτική μέχρι τις κοινωνικές επιστήμες, την ηθική και τη θρησκεία.

Απευθυνόμενο σε ακαδημαϊκούς και μη, το Φόρουμ δηλώνει ότι συνδυάζει την κριτική σκέψη με το κοινωνικό ενδιαφέρον, όπως έκανε και ο ίδιος ο Αϊνστάιν.

Το βιβλίο της Neiman Left is not Woke (Polity Press, 2023)ⁱⁱⁱ κάνει ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος: υποστηρίζει μια ριζική διαφορά μεταξύ της Αριστεράς και της προοπτικής του «Woke» κινήματος

''Άη Γιάννης: Είχε φωνήν για τους άδικους τους άμετρους''.

του Γιάννη Πεγειώτη

Τον σκέφτομαι συχνά. Ήταν από τα πρώτα μαθήματα που μου έμειναν από το Δημοτικό.

 Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος ο ασκητής, ο ανδρείος, ο χωρίς φόβον εμπροσθεν της του κόσμου εξουσίας.Ο ανδρας που έζησε αφοβα και ασκητικά στην Έρημο. Ο Βαπτιστής του Κυρίου. 

Ο όμορφος με μιαν άλλην ομορφιάν ήθους. Φωνή βοώντος. Φωνή μετανοίας. Φωνή αλλαγής και ηθικής ακεραιότητος.

ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΠΙΤΑΣ των Νεανικών Συνάξεων της ενορίας μας(12-1-2025)

EΝΟΡΙΑΚΟΣ ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ «ΚΡΥΣΤΑΛΙΤΣΑ» Ξέφρενο Χριστουγεννιάτικο Πάρτι!!!! ΓΙΑ ΤΑ ΛΙΛΙΠΟΥΤΕΙΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ, ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

    ΣΕ ένα ξέφρενο Χριστουγεννιάτικο Πάρτι, γεμάτο από τραγούδια, παιχνίδια και εκπλήξεις, είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν, μαζί με τους γονείς και κηδεμόνες τους, τα λιλιπούτεια μέλη που φιλοξενούνται τη φετινή περίοδο στον εντυπωσιακά στολισμένο Ενοριακό Παιδικό Σταθμό «Κρυσταλίτσα» (Κρέμου 145, Καλλιθέα), το απόγευμα του Σαββάτου 21 Δεκεμβρίου 2024.

Ac προσευχηθούμε σοβαρά για τους αδελφούς μας που υποφέρουν, για την ενότητα της Εκκλησίας και για την ειρήνη σε έναν κόσμο που δοκιμάζεται από πολέμους και αδικίες.

Ευχαριστίες για Δωρεά Τροφίμων από την ΟΜΥΜΠΟΣ ΑΕ

 Σε μια εποχή που επικρατεί ο άκρατος εγωισμός και το προσωπικό συμφέρον, θα γεννηθεί και πάλι ο Χριστός για να σπάσει τα δεσμά της αμαρτίας και να καταστήσει τον άνθρωπο ικανό για την επιστροφή του στον Παράδεισο.

Σε αυτήν την εποχή για εκατοντάδες ευάλωτους  στην Καλλιθέα Αθηνών, ο χειμώνας δεν είναι απλώς μια εποχή - είναι μια απειλητική για τη ζωή πρόκληση που πρέπει να ξεπεραστεί.

Το κρύο γίνεται σιωπηλός εχθρός και η επιβίωσή τους εξαρτάται από τη συλλογική δράση!