Η κόρη του κυρ-Βασίλη

  Ο κυρ-Βασίλης είναι Αλβανός μετανάστης, ζει στην Ελλάδα κοντά 25 χρόνια.  Εδώ γεννήθηκαν τα παιδιά του, ένα κορίτσι στο Λύκειο κι ένα αγοράκι στο Δημοτικό.

Δουλεύει στους ελαιώνες, στα πορτοκάλια, τα μανταρίνια, είναι έξυπνος, καλός οργανωτής, έντιμος και καθαρός. 

Μαζί του πάντα η γυναίκα του. Είναι στεγνός, λιγόλογος, λιγόφαγος και ψηλός.

Η ομολογία της γιαγιάς μου

Η γιαγιά μου ήταν καλός άνθρωπος! Όπως όλες οι γιαγιάδες του κόσμου!

Όμως εγώ θα σας μιλήσω για τη δική μου γιαγιά. Την έλεγαν Σοφία και στο χωριό τη φώναζαν Σοφιά ή Σοφούλα, εκεί στο Μοναστηράκι των Μυκηνών.

Εκεί βίωσε τη δύσκολη ζωή μέχρι το τέλος. Εκτός από πέντε σχεδόν χρόνια, που ήρθε στην Αθήνα, με χίλια βάσανα για να βοηθήσει τους δικούς μου. Ήταν το πρώτο και το τελευταίο της ζωής της ταξίδι, αν εξαιρέσουμε το μεγάλο ταξίδι της για τον χρόνο, λίγο αργότερα.

Μαρτύριο χωρίς Θαύματα (Martyrdom without Miracles)?

Santa Camara

   Μεταξύ των ετών 850 και 859 μ.Χ, κάτι απροσδόκητο συνέβη στην Κόρδοβαⁱ.    Μαρτύρησαν κάπου σαράντα οκτώ χριστιανοί (κυρίως μοναχοί). 

  Οι σύγχρονοι ιστορικοί της εκκλησίας τους αναφέρουν συνήθως ως «εκούσιους μάρτυρες», επειδή σχεδόν όλοι τους, με τη θέλησή τους, παρουσιάστηκαν μπροστά στις μουσουλμανικές αρχές (στον εμίρη Abd ar-Rahman II, 792-852μ.Χ) και ομολόγησαν ότι ήταν χριστιανοί, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα το Ισλάμ και τον Μωάμεθ ως ψευδοπροφήτηⁱⁱ.

  Η κύρια πηγή για αυτά τα γεγονότα είναι τα γραπτάⁱⁱⁱ του Ευλογίου^iv, ενός ιερέα από την Κόρδοβα. 

   Εξελέγη επίσκοπος του Τολέδο αλλά δεν χειροτονήθηκε γιατί υπέστη βίαιο θάνατο (το 859μ.Χ), έχοντας κρύψει στο σπίτι του κάποια Λεοκριτία, που ασπάστηκε τον Χριστιανισμό προερχόμενη από το Ισλάμ. Αυτό έδωσε στις αρχές το νομικό πάτημα για να εκτελεστούν και οι δύο (δηλ. για προσβολή και αποστασία από το Ισλάμ). Πολυάριθμες μελέτες^v είναι αφιερωμένες στους «εθελοντές μάρτυρες», δίνοντας διάφορες εξηγήσεις για την ξαφνική εξέγερση. 

''ΜΙΚΡΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ''

THE MECHANISM OF CATASTROPHE: Toronto’s Anti-Greek Riots of 1918(ο «βίαιος Αύγουστος» του Τορόντο).

   Μια εποχή που έκρινε την τύχη του Ελληνισμού του Καναδά μας είναι ουσιαστικά άγνωστη, καθώς - και πολύ ορθά αλλά μονομερώς- συχνότερα μιλούμε για τον Σεπτέμβριο του 1955 ο οποίος σημαδεύτηκε από τα βίαια επεισόδια που ξέσπασαν στην Κωνσταντινούπολη από τον τουρκικό εθνικιστικό όχλο.

  Η Toula Drimonis, συγγραφέας και συντάκτρια με έδρα το Μόντρεαλ, έγραψε μια ιστορία για το MacLean's Magazine υπενθυμίζοντας την ασχήμια εκείνης της εποχής, τότε όπου ένα οργανωμένο πογκρόμⁱ συνέβη σε μια ''πολιτισμένη χώρα της Αντάντ''.

<< Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν καί Πνεύματος ἐπιδημίαν καί προθεσμίαν ἐπαγγελίας καί ἐλπίδος συμπλήρωσιν>>.

Η μεγάλη εορτή της Πεντη-κοστής τιμά την ημέρα κατά την οποία το Άγιο Πνεύμα, κατήλθε ως δυνατός άνεμος στους μαθητές (βλ. Πράξεις 2), όπως τους είχε υποσχεθεί ο Χριστός κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής Του (βλ. Κατά Ιωάννην 14:26, 15:26), και κάθισε πάνω τους με τη μορφή γλωσσών φωτιάς (βλ. Πράξεις 2:3). 

Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι μαθητές έλαβαν μια άφθαρτη δύναμη εκ των άνω (πρβλ. Λουκ 24:49), έχοντας την εξουσία πλέον να ξεκινήσουν τη σημαντική αποστολή τους και να παρέχουν μαρτυρία για τη δόξα του Υιού του Θεού έως τα πέρατα της γης. 

Καί ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τήν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς

 «Καί ἐν τῷ συμ-πληροῦσθαι τήν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό. 

Καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας, καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι· καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ᾿ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν». [*Πράξεις 2:1-3.]ⁱ

Πράγματι, η μαρτυρία των Πράξεων (2:1-21) για την εορτή της Πεντηκοστής διαπνέεται από την ενέργεια του Αγ. Πνεύματος · ακτινοβολεί τη φωτεινότητα της πίστης που διαμορφώνεται μέσω ενός ξεχωριστού μυστικού βιώματος, το οποίο περιλαμβάνει σύνολη την προσευχόμενη κοινότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο και σύμφωνα με τα λόγια του Ρωμανού του Μελωδού στο κοντάκιο της εορτής : «Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος· ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε· καὶ συμφώνως δοξάζομεν τὸ πανάγιον Πνεῦμα».

ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ ΜΙΑΣ ''ΙΕΡΗΣ'' ΔΙΑΡΡΗΞΗΣ: ''Οι ανισότητες και οι σχέσεις τους με την εγκληματικότητα στην Ελλάδα 2022 ''.

«Οι ανισότητες και η εγκληματικότητα είναι φαινόμενα που απασχολούν όλα τα σύγχρονα κράτη. 

Οι ανισότητες είναι μία κατάσταση που δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτή από καμία κοινωνία και από καμία ομάδα ανθρώπων.

Τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει πολυάριθμες μελέτες που διερευνούν τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες που βιώνουν πολύ άνθρωποι στην καθημερινότητά τους (Blackburn 2008)ⁱ. Δεν θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ότι οι ανισότητες στην υγεία ή οι ανισότητες στην εκπαίδευση δεν είναι αλληλένδετες. 

Το «προξενιό της Βαλέρια» (Valeria Is Getting Married)

 Μια μικρή αλλά αποτελεσματική ταινία που συνδυάζει τα κλισέ φαντασίας του Γάμου και της αναγκαστικής μετανάστευσης σε σκηνοθεσία της Michal Vinik, το Valeria is Getting Married ακολουθεί την Christina [Lena Fraifeld], μια Ουκρανή που ήδη ζει στο Ισραήλ με τον σύζυγό της (Yaakov Zada Daniel) Michael, «μεσίτη Γάμου», καθώς ετοιμάζεται να παντρέψει την αδερφή της (Dasha Tvoronovich) Valeria με έναν άλλο Ισραηλινό που ονομάζεται Eytan (Avraham Shalom Levi), τον διαδικτυακό της φίλο, τον οποίο γνώρισε μέσω του συζύγου της αδερφής της .

  Αρχικά φαίνεται ότι μοιάζει περισσότερο με κινηματογραφικά μελό της δεκαετίας του 1950 που διασκεύασαν επιτυχημένα δραματικά θεατρικά έργα που περιστρέφονται γύρω από 2-4 χαρακτήρες, που συνήθως ζουν στο ίδιο διαμέρισμα.

  Η Michal Vinik ξερευνά για άλλη μια φορά την ισραηλινή έκδοση του άνδρα, αυτή τη φορά μέσα από την ιστορία των δύο Ουκρανών αδελφών που συμμετέχουν σε προκαθορισμένους Γάμους, ένα όνειδος όχι λιγότερο επίκαιρο σήμερα — νύφες με ταχυδρομική παραγγελία.

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΛΥΣΜΑΤΟΣ_«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» στη Μονή Λαζαριστών.

Το θέατρο, για τη γαλλική κοινωνία του 17ου αιώνα, δεν ήταν μόνο μια Illusion comique, όπως την αποδίδει με δραματικούς όρους ο Πιέρ Κορνέιγ, αλλά ένα κυριολεκτικό theatrum mundi, με πρωταγωνιστή ένα σώμα υπαρκτό και ταυτόχρονα κατά φαντασίαν.

Η δομή, η αυστηρότητα, οι κανόνες σκηνικής συμπεριφοράς, τα φανταχτερά κουστούμια, το μακιγιάζ, οι περούκες, οι μάσκες, και ό,τι άλλο θα μπορούσε να έχει σχέση με αυτό το σώμα της παρουσίας και της απουσίας, ήταν αλιευμένα από τις τελετουργικές επιτελέσεις της κυρίαρχης Αυλής του Λουδοβίκου 14ου, εκεί όπου θα αρχίσει να διαμορφώνεται και ο επίσημος κανόνας του γαλλικού θεάτρου, ο οποίος θα βρει την απόλυτη στέγη και έκφρασή του στην Comedie francaise, υπό την αυστηρή εποπτεία του καρδινάλιου (και λογοκριτή) Ρισελιέ...

«Οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού»: Πασχαλινά δέματα αγάπης(ΕΦΤ)

Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!

Για άλλη μια φορά γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού, τη νίκη της ζωής πάνω στο θάνατο και την επανένωση της ανθρώπινης φύσης με το Θεό.

Γιορτάζουμε μια νίκη πάνω στη λογική σύμφωνα με την οποία όλα τελειώνουν με το θάνατο και μόνος σκοπός της ζωής είναι η ικανοποίηση του ατομικού υλικού συμφέροντος: της λογικής του θεσμικά υπαρξιακού υλισμού, την επικράτηση της ατομοκρατίας και του πρακτικού υλισμού, με την αναλγησία απέναντι στους «ελαχίστους του Ευαγγελίου της Κρίσεως», αλλά και με την καλλιέργεια απαξίωσης απέναντι σε ομάδες συνανθρώπων μας.

ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ Σ' ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩι

ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ κκ.ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ

ΕΛΕΥΣΗ & ΥΠΟΔΟΧΗ ΕΙΚΟΝΟΣ ''ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ''

Μια αλληλεγγύη προσευχής με την ''Κασσιανή''

 Το ευαγγελικό ανάγνωσμα για τη Μεγάλη Τετάρτη, που ψάλλεται το βράδυ της M.Τρίτης (Ματθ. 26:6-16), κορυφώνεται με μια αμαρτωλή απόφαση κοσμικών διαστάσεων που πήρε ένας από τους Αποστόλους του Κυρίου. 

Η απόφασή του Ιούδα να προδώσει τον Ιησού θέτει σε κίνηση ολόκληρο το δράμα των Παθών, που οδηγεί στη Σταύρωση & την Ανάσταση ٠ και, χρωματίζει την ιστορία που προηγείται για έναν μυστηριώδη επισκέπτη στο δείπνο που έλαβε χώρα στη Βηθανία, στο σπίτι του Σίμωνα του Λεπρού.

Μια γυναίκα μπαίνει μέσα με ένα ακριβό κανάτι από αλάβαστρο, και πλησιάζοντας τον Ιησού, τον αλείφει με λάδι. Το κεφάλι και το σώμα του Ιησού αναφέρονται٠ αλλά, η λαϊκή φαντασία, ειδικά στην Ορθόδοξη παράδοση, συνδυάζει συνεχώς αυτό το επεισόδιο με αυτές τις άλλες ιστορίες χρίσματος στα Ευαγγέλια του Λουκά και του Ιωάννη, έτσι ώστε ο Ιησούς με η παρουσία του Ιησού να σηματοδοτεί το γεγονός και αυτή ταφική εθιμοτυπία και να στοιχειώνει και να προσκολλάται σε όλα.

Κυριακή των Βαΐων- Αρχιερατική Θεία Λειτουργία

  Με τη δέουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα και ιεροπρέπεια εορτάσθηκε την Κυριακή των Βαΐων, 9 Απριλίου 2023, η θριαμβευτική είσοδος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλλιθέας.

  Σύμφωνα με το χριστιανικό εορτολόγιο η προηγούμενη Κυριακή της εορτής της Ανάστασης καθιερώθηκε να ονομάζεται Κυριακή των Βαΐων (ή Κυριακή του Λαζάρου ή Κυριακή Βαϊοφόρος).

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή και ο σύγχρονος άνθρωπος( Ιωάννου Μ. Φουντούλη)

''Τί τὰ μύρα τοῖς δάκρυσι Μαθήτριαι κιρνᾶτε; ὁ λίθος κεκύλισται, ὁ τάφος κεκένωται, ἴδετε τὴν φθοράν, τῇ ζωῇ πατηθεῖσαν, τὰς σφραγῖδας μαρτυρούσας τηλαυγῶς, ὑπνοῦντας δεινῶς τοὺς φύλακας τῶν ἀπειθῶν, τὸ θνητὸν σέσωσται σαρκὶ Θεοῦ, ὁ ᾍδης θρηνεῖ, δραμοῦσαι χαρᾷ, εἴπατε τοῖς Ἀποστόλοις· ὁ νεκρώσας Χριστὸς τόν θάνατον, πρωτότοκος ἐκ νεκρῶν, ὑμᾶς προάγει εἰς τὴν Γαλιλαίαν''(Δοξαστικό, Εσπερινός Κυριακής Μυροφόρων).

Το πρώτο και κύριο από μία άποψη στοιχείο και χαρα­κτηριστικό γνώρισμα της περιό­δου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι ότι είναι περίοδος νηστείας. Είναι η πρώτη και μεγάλη και κυ­ρία νηστεία, πού επη­ρεάζει τη λατρεία της Εκκλησίας ουσιαστικά, όσο καμιά άλλη περίοδος νηστείας. Παλαιότερες νηστείες, πού η αρχή τους φθά­νει ως την αποστολική εποχή, είναι οι δύο ήμερες της εβδομάδος πού είναι αφι­ερωμένες στο πάθος του Κυρίου, η Τετάρ­τη και η Παρασκευή.

Αντίθετα κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή η ίδια η καθημερινή ακολουθία, τ' αναγνώσματα και η υμνογραφία αποτελούν μία συνεχή υπό­μνηση και προτροπή για τη νηστεία.

CONSIDERING MARY OF EGYPT(by V.K. McCarty)

Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ' εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν Σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττουσα ἐδίδασκες ὑπερορᾶν μὲν σαρκὸς παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται Ὁσία Μαρία τὸ πνεῦμά σου.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίαςⁱ Ἦχος πλ. δ'

Την Κυριακή της Οσίας Μαρίας της Αιγύπτου, συναντάμε μια οδυνηρή «πρόκληση» μετάνοιας στη ζωή μας, αυτή που ενσωματώθηκε στην λειτουργική πράξη πριν από αιώνες, μέσα στη δίνη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Έτσι, μαζί με το Ευαγγέλιο για την 5η Κυριακή των νηστειών συνάπτεται κι η ιστορία ενός μοναχούⁱⁱ μια παραβολική διήγηση που συγκεκριμένα δεν διδάσκεται από τον Ιησού, αλλά έρχεται σε εμάς μέσα από το θησαυροφυλάκιο των Ασκητών Πατέρων της Ορθοδοξίας.

Είναι η ιστορία ενός μοναχού και ενός προσκυνητή στην έρημο. Όπως λέει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων, τον έβδομον αιώνα, που το έγραψε, καταγράφει όσα άκουσε: «την ιερή ιστορία που έφτασε σε εμάς...».

LET’S MAKE HISTORY: ORDAIN DEACONESSES IN THE ORTHODOX CHURCH TODAY.

<<Συνίστημι δὲ ὑμῖν Φοίβην τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν, οὖσαν διάκονον τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κεγχρεαῖς(Κορίνθου),  ἵνα αὐτὴν προσδέξησθε ἐν Κυρίῳ ἀξίως τῶν ἁγίων καὶ παραστῆτε αὐτῇ ἐν ᾧ ἂν ὑμῶν χρῄζῃ πράγματι· καὶ γὰρ αὕτη προστάτις πολλῶν ἐγενήθη καὶ αὐτοῦ ἐμοῦ. Ἀσπάσασθε Πρίσκιλλαν καὶ Ἀκύλαν τοὺς συνεργούς μου ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ...>>

(Ρωμ. 16:1-3 ).

Ο Μάρτιος είναι ο ιστορικός μήνας της Γυναίκας, κατά τον οποίο αναγνωρίζουμε ιδιαίτερα τον ζωτικό ρόλο των γυναικών στην ιστορία, μεταξύ άλλων και στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτές οι μαρτυρίες αξίζουν την προσοχή και την εκτίμησή μας, αλλά ας μην στρεφόμαστε μόνο στο παρελθόν, ας κοιτάξουμε και το μέλλον. Ας γράψουμε ιστορία...

Η συζήτηση σχετικά με τις διακόνισσες στην Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τα τελευταία πενήντα χρόνια ασχολείται με το τι είναι αυτός ο θεσμόςκαι το γιατί της ύπαρξής τουκαι –σε κάποιο βαθμό– το πότε. 

Ήρθε η ώρα να περάσουμε και στο ερώτημα του πώς μπορεί να λειτουργήσει εκ νέου.

ΗΜΕΡΑ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ 2-4-2023, ΚΥΡΙΑΚΗ

Difficile est homines praelectionibus et concionibus ad virtutem adducere. Sed facile est tuo exemplo facere...Nullus ventus est aequus si nescis quo itis(Seneca).

   Κι όμως, δεν είναι καθόλου δύσκολο να απομονώσομε εκείνη τη στιγμή μέσα στη νέα χρονιά που μας συγκίνησε, τις τρεις λέξεις, ΗΜΕΡΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ τη μεγαλειώδη πράξη που θα μένει χαραγμένη στην καρδιά μας, που θα προστεθεί σημαία στο κεντρικό κατάρτι της «Ενορίας του Ι. Ν. Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλλιθέας».

Μια πράξη, ένα ολόλαμπρο αστέρι που φωτίζει όλες τις στεριές και όλες τις θάλασσες, που ανοίγει διάπλατα ωκεανούς, το λαδάκι στην μπρούτζινη πυξίδα, μια βαθιά ανάσα στην ζοφερή ανάδυση ενός νέου πουριτανικού ρεύματος, στο οποίο συνυπάρχουν -όπως και στον πάλαι ποτέ κεντροευρωπαϊκό πουριτανισμό- η καταγγελία κάποιου αίσχους και η αναλυτική ηδονοβλεπτική περιγραφή του.